Ένα σχόλιο-απάντηση, σε άρθρο της Χρ. Χατζηδημητρίου («Φιλελεύθερος» 30/8/2019) από τον Αντώνη Χατζηαντώνη.

Εκφράζεται με συμπάθεια προς την 19χρονη Βρετανίδα, που κατηγόρησε 12 Ισραηλινούς, ότι την βίασαν πριν ένα μήνα και κάτι, στην Αγ. Νάπα. Γράφει, μεταξύ άλλων, η καλή αρθρογράφος: «Από εκεί, που ανέμελα διασκέδαζε, βρέθηκε στις φυλακές και οι γονείς της αναγκάστηκαν να αφήσουν τις δουλειές τους για να συμπαρασταθούν στο παιδί τους»…
Λυπάμαι, αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα. Το παιδί τους, δεν μπορεί να… παίζει με τη ζωή, ή με την τιμή, δώδεκα τόσων αγοριών, για να εκδικηθεί τον έναν εξ αυτών, επειδή την βιντεοσκοπούσε κατά την ώρα που διέπραττε τα αίσχη της, ενώπιον των έντεκα υπολοίπων. Αλλά, σκοπός μου, δεν είναι να έρθω σε αντιπαράθεση με την κα. Χατζηδημητρίου, φυσικά. Η οποία, ως γυναίκα, το βρίσκω αυτονόητο, να επιθυμεί, ή να τείνει να βλέπει με κάποια συμπάθεια, ή ας το πούμε κατανόηση, την επιπόλαιη αυτή νεαρή κοπέλα. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο.
Και σας ερωτώ, φίλοι μου. Συνέβαιναν τέτοιες καταστάσεις, πριν 40 – 50 χρόνια, στο νησί μας; Τότε, που οι κοπέλες το θεωρούσαν ντροπή, ακόμη και η φτέρνα, ο αστράγαλος του ποδιού τους, να αποκαλύπτετο σε μάτια αρσενικού; Τότε, που ο θεσμός του γάμου, η παρθενία πριν από αυτόν το γάμο, εθεωρείτο απαραίτητη; (Δεν λέγω να φτάσουμε ως εκεί).
Ιδού τώρα, που οδηγούμεθα! Ναι. Ξέρω, ότι θα με αποκαλέσετε οπισθοδρομικό, παρωχημένο, υπερσυντηρητικό και άλλα… Ε, προτιμώ να είμαι έτσι, παρά να στέλνω την 19χρονη θυγατέρα μου, για διακοπές σε ένα μακρινό μέρος, όπου δεν θα με απασχολεί αν και με πόσους, ή με ποίους, θα έρθει σε, χωρίς όρια, ερωτικές συνευρέσεις…
Στο ελληνικό λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη, ερεύνησα την έννοια της λέξης: Έκλυση. Γράφει ο εξαίρετος, Έλλην γλωσσολόγος: «Έκλυση,  είναι ο εκπεσμός, ο ξεπεσμός των ηθών». Ε, περί αυτού πρόκειται φίλοι μου. Ξεπέσαμε τόσο χαμηλά, από ηθικής απόψεως, που εγώ τουλάχιστον θα προτιμούσα να ζούσα κάπου στις δεκαετίες ’50 – ’60. Ντρέπομαι και ο ίδιος για την κατηφόρα που πήρε η κοινωνία μας.
«Πόσο μεγάλη ζημιά, προκάλεσε στο κράτος, από αυτό το ψέμα, που η Βρετανίδα είπε;», διερωτάται η συμπαθέστατη Χρυστ. Χατζηδημητρίου. Εδώ, να υπενθυμίσουμε ότι η Κ.Δ. την κατηγορεί για δημόσια βλάβη, ό,τι κι αν σημαίνει τούτο. Θα συμφωνήσω με την κατηγορούσα Αρχή. Ναι, δεν μπορείς να απασχολείς δικαστές, δικηγόρους, δικαστικό πολύτιμο χρόνο, κορίτσι μου, για ένα καπρίτσιο. Και, βέβαια, είπε ψέματα. Αυτό είναι βασικό. Διέσυρε την υπόληψη 12 νέων ανθρώπων. Άκουσα μάλιστα τον ένα, να παραπονείται πως τον απεκάλεσαν βιαστή…
Δεν υπάρχει λόγος να μακρηγορήσω. Η κοπέλα, πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Δεν λέγω, να καταστρέψουμε το μέλλον της. Αλλά, λίγη σοβαρότητα και λιγότερη αναζήτηση σαρκικών ηδονών, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.