Ο Τάσος Γ. Οικονόμου γράφει για τις εξελίξεις στο Κυπριακό.
Δύσκολη περίοδος για κριτική. Ο Πρόεδρός μας, ο κ. Προδρόμου, ο υπουργός Εξωτερικών, αγωνίζονται για τα δίκαιά μας, γνήσιοι πατριώτες. Είχα και έχω ακόμη την ψευδαίσθηση, να γίνει αυτό, που τόσο πολύ θέλω και φαντάζομαι. Να βάλουμε μυαλό. Να συνάξουμε τον… νουν μας.
Πριν από δύο χρόνια, στο Μοντ Πελεράν και στο Κραν Μοντανά, οι πληροφορίες έπαιρναν και έφερναν, ότι κοντέψαμε πολύ. Ότι ο Πρόεδρός μας και ο κ. Ακιντζί, μαζί με τον Τσαβούσογλου, σχεδόν τα βρήκαν. Χάλασε όμως το παιχνίδι ο Κοτζιάς. Όπως την κακιά Παρά-Μάνα. Μαγκιές στη ράχη μας. Στα δύο χρόνια που έχουν περάσει, μειώθηκε η ανεργία σχεδόν στο μηδέν, έχουν φανερωθεί στη Λεμεσό πανύψηλοι πύργοι και όπου να ’ναι θα εμφανιστούν και στην Πάφο, και ακολούθως στη Λάρνακα. Δεν ξέρω πότε θα εμφανιστούν και στη Γεροσκήπου, τόπου καταγωγής του επόμενου άρχοντά μας.
Πού είσαι μακαριστέ Γλαύκο Κληρίδη, να μας θαυμάσεις ή να μας… φτύσεις.
Την εξουσία ουκ ελάττω παραδώσω.
Ας πάρουν όσην Κύπρο θέλουν, τη Νεκρή Ζώνη, το Βαρώσι; Άστο να πάει. Υφαλοκρηπίδα έχουμε πολλή. Άστους να τρυπούν. Περισσότερο φυσικό αέριο έχει το 7 και το 10.
Σκέφτομαι καμιά φορά, αν έφευγε η Τουρκία από την Κύπρο, οι δικοί μας θα εδέχοντο να επιστρέψουν οι Τουρκοκύπριοι στις θέσεις και τα πόστα τους, όπως προνοούσαν οι Συμφωνίες της Ζυρίχης-Λονδίνου; Νομίζω πως πάρα πολλοί, θα έλεγαν όχι. Με αγωνία παρακολουθώ καθημερινά τις εξελίξεις, την προσπάθεια της κ. Λουτ, εκπροσώπου του ΟΗΕ. Νομίζω είναι ζήτημα χρόνου να τη διαβολίσουμε, όπως τον Άιντα και όλους τους προηγούμενους αντιπροσώπους του ΟΗΕ. Κατά τα άλλα είμαστε πρώτοι δημοκράτες. Ο Ντράγκι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία, η Αμερική, όταν τους εκλιπαρούμε για την ΑΟΖ… μας, μας συμβουλεύουν να βρούμε λύση στο πρόβλημά μας. Και όλοι αυτοί, δεν φοβούνται την Τουρκία. Η Κυπριακή Δημοκρατία που είμαστε γαντζωμένοι, αποτελείται από τους Έλληνες και Τούρκους κατοίκους του νησιού. Και εφόσον η Τουρκία, είναι εγγυήτρια του αδύνατου στοιχείου, όλοι οι ξένοι δεν μας βρίσκουν δίκαιο. Μόνοι μας δικαιωνόμαστε. Με τα δύο κράτη, που πολλοί ονειρεύονται, θα χάσουμε και τη Νεκρή Ζώνη, θα μας μείνουν οι 40.000 μεχμετζίκ και η μισή ΑΟΖ. Σταράτα, εγώ ψηφίζω την πολιτική ισότητα, όχι αριθμητική, που είναι και απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και τη μία θετική ψήφο. Αρνούμαστε τα εδάφη που μας επέστρεφαν και οι πρόσφυγες μαζοχικά υπνώττουν. Οι άρχοντές μας ας κόψουν λίγο τη μύτη τους, λίγο τους καφέδες στην Ευρώπη και να δώσουν την Κύπρο στο λαό της.
Πριν από δύο χρόνια, στο Μοντ Πελεράν και στο Κραν Μοντανά, οι πληροφορίες έπαιρναν και έφερναν, ότι κοντέψαμε πολύ. Ότι ο Πρόεδρός μας και ο κ. Ακιντζί, μαζί με τον Τσαβούσογλου, σχεδόν τα βρήκαν. Χάλασε όμως το παιχνίδι ο Κοτζιάς. Όπως την κακιά Παρά-Μάνα. Μαγκιές στη ράχη μας. Στα δύο χρόνια που έχουν περάσει, μειώθηκε η ανεργία σχεδόν στο μηδέν, έχουν φανερωθεί στη Λεμεσό πανύψηλοι πύργοι και όπου να ’ναι θα εμφανιστούν και στην Πάφο, και ακολούθως στη Λάρνακα. Δεν ξέρω πότε θα εμφανιστούν και στη Γεροσκήπου, τόπου καταγωγής του επόμενου άρχοντά μας.
Πού είσαι μακαριστέ Γλαύκο Κληρίδη, να μας θαυμάσεις ή να μας… φτύσεις.
Την εξουσία ουκ ελάττω παραδώσω.
Ας πάρουν όσην Κύπρο θέλουν, τη Νεκρή Ζώνη, το Βαρώσι; Άστο να πάει. Υφαλοκρηπίδα έχουμε πολλή. Άστους να τρυπούν. Περισσότερο φυσικό αέριο έχει το 7 και το 10.
Σκέφτομαι καμιά φορά, αν έφευγε η Τουρκία από την Κύπρο, οι δικοί μας θα εδέχοντο να επιστρέψουν οι Τουρκοκύπριοι στις θέσεις και τα πόστα τους, όπως προνοούσαν οι Συμφωνίες της Ζυρίχης-Λονδίνου; Νομίζω πως πάρα πολλοί, θα έλεγαν όχι. Με αγωνία παρακολουθώ καθημερινά τις εξελίξεις, την προσπάθεια της κ. Λουτ, εκπροσώπου του ΟΗΕ. Νομίζω είναι ζήτημα χρόνου να τη διαβολίσουμε, όπως τον Άιντα και όλους τους προηγούμενους αντιπροσώπους του ΟΗΕ. Κατά τα άλλα είμαστε πρώτοι δημοκράτες. Ο Ντράγκι, η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία, η Αμερική, όταν τους εκλιπαρούμε για την ΑΟΖ… μας, μας συμβουλεύουν να βρούμε λύση στο πρόβλημά μας. Και όλοι αυτοί, δεν φοβούνται την Τουρκία. Η Κυπριακή Δημοκρατία που είμαστε γαντζωμένοι, αποτελείται από τους Έλληνες και Τούρκους κατοίκους του νησιού. Και εφόσον η Τουρκία, είναι εγγυήτρια του αδύνατου στοιχείου, όλοι οι ξένοι δεν μας βρίσκουν δίκαιο. Μόνοι μας δικαιωνόμαστε. Με τα δύο κράτη, που πολλοί ονειρεύονται, θα χάσουμε και τη Νεκρή Ζώνη, θα μας μείνουν οι 40.000 μεχμετζίκ και η μισή ΑΟΖ. Σταράτα, εγώ ψηφίζω την πολιτική ισότητα, όχι αριθμητική, που είναι και απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας και τη μία θετική ψήφο. Αρνούμαστε τα εδάφη που μας επέστρεφαν και οι πρόσφυγες μαζοχικά υπνώττουν. Οι άρχοντές μας ας κόψουν λίγο τη μύτη τους, λίγο τους καφέδες στην Ευρώπη και να δώσουν την Κύπρο στο λαό της.
