Ο Γιάννης Πεγειώτης αναφέρει: Πάει καιρός που λέω να γράψω ολίγες ταπεινές αράδες για δημιουργούς ποιητές και πεζογράφους που διακονούν δεκαετίες τον ελληνικό λόγο ή τη δική μας παράδοση…
1. Άλατι ηρτημένος ο λόγος του.
Αρχή κάνω με έναν ποιητή με ρίζες κοντινές με τις δικές μου. Τον Θεοδόση Νικολάου. Αμμοχωστιανό ποιητή με ρίζες από την ορεινή Ίνεια της Πάφου. Δεν θα γράψω πολλά σε αυτή τη συγκυρία. Απλά θα σημειώσω πως είναι τιμή μέγιστη για την Κύπρο που γέννησε τέτοιο δημιουργό. Ποιητή χαρισματικό στην απλότητα και τη βαθιά γνώση σύνολης της ελληνικής γραμματείας. Δημιουργό του μέτρου μακράν των φανατισμών και του συρμού. Ένα μονάχα ποίημα από τα Πεπραγμένα αρκούσε για να πολιτογραφηθεί εις την νοεράν πολιτείαν της ποιήσεως.
Έγραψε και έπραξε πλουσίως εναρέτως και άνευ κονιορτών αχρείαστων. Μύστης της ποιήσεως και της λογοτεχνίας, ανατόμος σοφός και διακριτικός μάς επλούτισε με δωρήματα εξαίσιου κάλλους και αληθείας. Εικόνες, Το Σπίτι. Είναι κρίμα να αγνοούν Έλληνες της Κύπρου αυτόν τον μαθητή του Κόντογλου τον ακόλουθο του Διονυσίου Σολωμού.
Και να μηρυκάζουμεν τον συρμόν των ιδιοτελών καταλόγων προβολής αμφιβόλου ηθικής προελεύσεως.
Άλατι ηρτημένος ο λόγος του ισοκρατεί τις πονηρές
ημέρες μας και μας στηρίζει να αντέξουμε με τον πρωτινό βηματισμό της φωτεινής στιχουργικής.
2. Για τον Θεοδόση Νικολάου και το έργον του.
Ο Ακάμας των εκατοντάδων προσκυνημάτων, της λαϊκής πίστης, της απλής όμορφης και δυνατής σχέσης με τους Αγίους της Ανατολής ήτο ζωγραφισμένος εις το πρόσωπόν του.
Ο ποιητής Θεοδόσης Νικολάου, το καμάριν της Κύπρου και της Λαόνας μας.
Ο παππούς του Θεοδόσης Νικολάου ήτο νομίζω ο κτήτωρ του ναού της Ίνειας. Υπήρξε κορυφαία μορφή των ελληνικών γραμμάτων, μαθητής του Φώτη Κόντογλου από τους σοφότερους του εικοστού αιώνα της Κύπρου μας. Αν είχαμεν μια σταλαμήν νουν θα τον ακολουθούσαμεν ως φωτιστήν του βίου μας και πνευματικόν φάρον για τους δύσκολους καιρούς μας.
Ποιητής βίω και έργω…
Δάσκαλος… Φωτοδότης ταπεινός και διακριτικός… Που τα αλήθκεια ακόλουθος του Παπαδιαμάντη.
Μου εξήγησε τι είναι ποίησις. Άμαν τον άκουσα να απαγγέλλει τζιαι να θκιαβάζει Παπαδιαμάντη εποθάμασσα ήντα αδρώπους αληθινούς ανιώννει κόμα η Κύπρος, η άλλη Κύπρος η ρύθροις μυστικοίς ελεούσα, η Κύπρος του ίλαρου φωτός…
Επίλογος προσωπικός
Επέθανεν τζιαι γλήορα ο Θεοδόσης Νικολάου που τα ’ξερεν καλά να μας τα εξηγήσει…
Εμέναν άμαν μου εξήγησεν την ποίησην του Προφήτου Δαυίδ αντράπηκα τζιαι έκατσα να τον ηθκιαβάσω, τζιαι λαλώ: Όι μάνα μου θα ήμουν αγράμματος περί την ποιητικήν άμαν εν τον εμελέτουν τούτον τον γίγανταν της ποιήσεως.
Άτε τζιαι συγχωράτε μου την χωρκατοσύνην μου.
Αρχή κάνω με έναν ποιητή με ρίζες κοντινές με τις δικές μου. Τον Θεοδόση Νικολάου. Αμμοχωστιανό ποιητή με ρίζες από την ορεινή Ίνεια της Πάφου. Δεν θα γράψω πολλά σε αυτή τη συγκυρία. Απλά θα σημειώσω πως είναι τιμή μέγιστη για την Κύπρο που γέννησε τέτοιο δημιουργό. Ποιητή χαρισματικό στην απλότητα και τη βαθιά γνώση σύνολης της ελληνικής γραμματείας. Δημιουργό του μέτρου μακράν των φανατισμών και του συρμού. Ένα μονάχα ποίημα από τα Πεπραγμένα αρκούσε για να πολιτογραφηθεί εις την νοεράν πολιτείαν της ποιήσεως.
Έγραψε και έπραξε πλουσίως εναρέτως και άνευ κονιορτών αχρείαστων. Μύστης της ποιήσεως και της λογοτεχνίας, ανατόμος σοφός και διακριτικός μάς επλούτισε με δωρήματα εξαίσιου κάλλους και αληθείας. Εικόνες, Το Σπίτι. Είναι κρίμα να αγνοούν Έλληνες της Κύπρου αυτόν τον μαθητή του Κόντογλου τον ακόλουθο του Διονυσίου Σολωμού.
Και να μηρυκάζουμεν τον συρμόν των ιδιοτελών καταλόγων προβολής αμφιβόλου ηθικής προελεύσεως.
Άλατι ηρτημένος ο λόγος του ισοκρατεί τις πονηρές
ημέρες μας και μας στηρίζει να αντέξουμε με τον πρωτινό βηματισμό της φωτεινής στιχουργικής.
2. Για τον Θεοδόση Νικολάου και το έργον του.
Ο Ακάμας των εκατοντάδων προσκυνημάτων, της λαϊκής πίστης, της απλής όμορφης και δυνατής σχέσης με τους Αγίους της Ανατολής ήτο ζωγραφισμένος εις το πρόσωπόν του.
Ο ποιητής Θεοδόσης Νικολάου, το καμάριν της Κύπρου και της Λαόνας μας.
Ο παππούς του Θεοδόσης Νικολάου ήτο νομίζω ο κτήτωρ του ναού της Ίνειας. Υπήρξε κορυφαία μορφή των ελληνικών γραμμάτων, μαθητής του Φώτη Κόντογλου από τους σοφότερους του εικοστού αιώνα της Κύπρου μας. Αν είχαμεν μια σταλαμήν νουν θα τον ακολουθούσαμεν ως φωτιστήν του βίου μας και πνευματικόν φάρον για τους δύσκολους καιρούς μας.
Ποιητής βίω και έργω…
Δάσκαλος… Φωτοδότης ταπεινός και διακριτικός… Που τα αλήθκεια ακόλουθος του Παπαδιαμάντη.
Μου εξήγησε τι είναι ποίησις. Άμαν τον άκουσα να απαγγέλλει τζιαι να θκιαβάζει Παπαδιαμάντη εποθάμασσα ήντα αδρώπους αληθινούς ανιώννει κόμα η Κύπρος, η άλλη Κύπρος η ρύθροις μυστικοίς ελεούσα, η Κύπρος του ίλαρου φωτός…
Επίλογος προσωπικός
Επέθανεν τζιαι γλήορα ο Θεοδόσης Νικολάου που τα ’ξερεν καλά να μας τα εξηγήσει…
Εμέναν άμαν μου εξήγησεν την ποίησην του Προφήτου Δαυίδ αντράπηκα τζιαι έκατσα να τον ηθκιαβάσω, τζιαι λαλώ: Όι μάνα μου θα ήμουν αγράμματος περί την ποιητικήν άμαν εν τον εμελέτουν τούτον τον γίγανταν της ποιήσεως.
Άτε τζιαι συγχωράτε μου την χωρκατοσύνην μου.
