Ο Ελευθέριος Αδαμίδης, διδάκτορας Φυσικών Επιστημών και οι μαθήτριες Ραφαέλα και Ειρήνη Λοή, αναφέρονται στο ταίριασμα της Κύπρου με την Ελλάδα.

Οι ονομασίες οι γεωμορφολογίες, οι συσχετισμοί, η Θεία Πρόνοια μπορούν να σε ενεργοποιήσουν και να σε οδηγήσουν βήμα σε βήμα… Έτσι ενεργοποιηθήκαμε και εμείς, οι συγγραφείς αυτού του  άρθρου.
Καταφέραμε και βάλαμε την Κύπρο, με τη μύτη (χερσόνησος της Καρπασίας ) μπροστά και αριστερά, μέσα στον Αργοσαρωνικό, κάνοντας τις απαραίτητες γεωμορφολογικές διαρρυθμίσεις και σπρώξαμε την χερσόνησο της Καρπασίας να μπει βαθιά μέσα στον Κορινθιακό Kόλπο και τότε… Το ακρωτήριο του Απ. Ανδρέα της Κύπρου φιλάει γλυκά την Πάτρα της Ελλάδας με πολιούχο τον Άγιο Ανδρέα. Η Κυπριακή Σαλαμίνα φιλάει γλυκά την Ελληνική Σαλαμίνα απ’ όπου ξεκίνησε ο βασιλιάς Τεύκρος για να ιδρύσει στην Κύπρο την ομώνυμη πόλη. Η Κερύνεια και η Λάπηθος αγναντεύουν γλυκά από κοντά την παραλιακή Αχαΐα απ’ όπου ξεκίνησε ο βασιλιάς της Κυρήνης Κηφέας μαζί με τον αδελφό του Πράξανδρο, βασιλιά της Σπάρτης και μύστη (αρχιερέα) του ιερού των Λαπήθων για να ιδρύσουν στην Κύπρο τις πόλεις αυτές.
Το πανάρχαιο κυπριακό χωριό Αρκάγας από το όνομα του Αρκάδα φυλάει γλυκά την παραλιακή Αρκαδία της Πελοποννήσου. Στον κόλπο αυτό της Κύπρου εισήλθαν οι ένδοξοι Αρκάδες, οι πρώτοι κάτοικοί της, περί το 4000 π.Χ., για να ιδρύσουν τα πρώτα βασίλεια της και να δώσουν την κυπριακή διάλεκτο που ονομάζεται αρκαδοκυπριακή.
Το γλυκό μας Τρόοδος έχει την γεωλογική σύσταση της όμορφης Πίνδου, που διασχίζει την Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη. Το ταίριασμα αυτό της Κύπρου με το κέντρο της Ελλάδας είναι τόσο στέρεο, που την ένωση αυτή καμία ανθρώπινη δύναμη δεν μπορεί να διασαλεύσει.
Και στο τέλος η αρχή μας ως την ύστερη πνοή μας … όπως λέει το τραγούδι. Η Κύπρος έχει ουσιαστικά την καρδιά της Ελλάδας (Κύπρος μου όμορφο νησί έχεις καρδιά ελληνική), οι δε τόποι Ελλάδας-Κύπρου ταιριαστοί (και μοσχοβολούν Ελλάδα τα βουνά σου τα λαγκάδια). Οι μύθοι… τα τραγούδια… πριν την ανακάλυψη.
Είναι λοιπόν η Ελλάδα μας πριγκιπόπουλο που ουσιαστικά έχει την καρδιά του στην Κύπρο. Είναι λοιπόν οι Έλληνες της Κύπρου τυχεροί διότι τρέφονται θεσπέσια από την γλυκύτατη καρδιά της Ελλάδας.

 
«Αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων
και μόνος και μετά πολλών
και την πατρίδα ουκ ελάσσω παραδώσω»
και
«Άμμες δε γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες»