Στο κενό έπεσε η προσπάθεια των τριών από τους τέσσερις καταδικασθέντες για τη στυγερή δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή το 2011 έξω από το σπίτι του στη Λευκωσία, αφού το ΕΔΑΔ απέρριψε την προσφυγή τους για παραβίαση του δικαιώματος σε δίκαιη δίκη.
Οι Γρηγόρης Ξενοφώντος, Τάσος Κρασοπούλης και η αδελφή του Έλενα Σκορδέλη (εξαιρουμένου του Ανδρέα Γρηγορίου Κασάπη) είχαν προσφύγει στο ΕΔΑΔ ζητώντας απόφαση για παραβίαση συνταγματικών τους δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της δίκης τους από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας.
Χθες το ΕΔΑΔ αποφάνθηκε με πλειοψηφία 6 προς 1, ότι δεν παραβιάσθηκαν τα δικαιώματα των τριών αιτητών λόγω της χρήσης μαρτυρίας συνεργού για την πρωτόδικη απόφαση. Οι δικαστές αποφάσισαν επίσης ομόφωνα ότι δεν υπήρξε παραβίαση του ίδιου άρθρου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σε σχέση με τη διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας. Στην απόφαση του Δικαστηρίου καταγράφεται και η αποκλίνουσα γνώμη που εξέφρασε ο εθνικός δικαστής Γιώργος Σεργίδης.
Οι τρεις αιτητές προσέφυγαν στο ΕΔΑΔ στις 21 Νοεμβρίου και 1η Δεκεμβρίου 2016, το οποίο κλήθηκε να αποφανθεί κατά πόσο μια δίκη μπορεί να θεωρηθεί «δίκαιη» υπό την έννοια του άρθρου 6 της Σύμβασης, εφόσον οδηγεί σε καταδίκη που βασίζεται σε αποφασιστικό βαθμό σε μαρτυρία συνεργού. Το Δικαστήριο στην απόφασή του ανέφερε ότι δεν εντοπίζει κάποια παραβίαση λόγω καταδίκης στη βάση μαρτυρίας συνεργού, που δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιας συμφωνίας και ο οποίος συνεργός τέθηκε αργότερα στο πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων και δεν διώχθηκε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΕΔΑΔ: Στο κενό η προσφυγή καταδικασθέντων για φόνο Χατζηκωστή
Το ΕΔΑΔ αποδέχεται επίσης τη διαπίστωση των κυπριακών δικαστηρίων, ότι δεν υπήρξε συμφωνία μεταξύ συνεργού και εισαγγελικών Αρχών. Αναφέρεται με τα αρχικά του ονόματός του στον Φάνο Χατζηγεωργίου, λέγοντας ότι είχε ομολογήσει και κατέδωσε τους αιτητές από τύψεις, χωρίς να λάβει κάποια υπόσχεση σε αντάλλαγμα. Οι αποφάσεις του Γενικού Εισαγγελέα να του παράσχει προστασία και να μην του απαγγελθούν κατηγορίες εμπίπτουν στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του αξιώματός του, παρά τη συνέχεια μιας υπόσχεσης που είχε δώσει, σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση του Δικαστηρίου.
Το ΕΔΑΔ σημειώνει περαιτέρω σε ανακοίνωση που εξέδωσε, ότι οι αιτητές δεν διευκρίνισαν τις «αλλότριες στοχεύσεις» στη βάση των οποίων, όπως ισχυρίστηκαν, ενήργησε η αστυνομία και δεν παρείχαν οποιαδήποτε απόδειξη για μια συμφωνία μεταξύ του Χατζηγεωργίου και της Νομικής Υπηρεσίας. Επιπλέον, γνώριζαν την ταυτότητα του Χατζηγεωργίου, το περιεχόμενο της ομολογίας του και ότι δεν θα του ασκηθεί δίωξη. Στη δίκη, σημειώνεται, είχαν τη δυνατότητα να εξετάσουν κατά βούληση τόσο τον Χατζηγεωργίου όσο και τους αστυνομικούς που τον είχαν ανακρίνει, ενώ δεν ζήτησαν να εξεταστεί ο Γενικός Εισαγγελέας.
Στην αποκλίνουσα γνώμη του, ο Κύπριος δικαστής Γ. Σεργίδης παραθέτει τη νομολογία του Δικαστηρίου και λέει ότι ο ίδιος διαπιστώνει παραβίαση του άρθρου 6§1 της Σύμβασης και θα επιδίκαζε στους αιτητές χρηματική αποζημίωση για ηθική βλάβη και έξοδα.
Μετά την εξέλιξη αυτή, οι καταδικασθέντες ανεποθέτουν τις ελπίδες τους στο Συμβούλιο Αποφυλάκισης Επ’ Αδεία, το οποίο είναι αρμόδιο να εξετάσει τις αιτήσεις αποφυλάκισής τους. Κάποιοι εκ των καταδικασθέντων έχουν ήδη υποβάλει αίτηση για αποφυλάκιση με όρους με τη συμπλήρωση των 12 χρόνων από τη φυλάκισή τους (κρατούνται από το 2011) και απορρίφθηκε, ενώ βάσει της νομοθεσίας δικαιούνται να υποβάλουν εκ νέου αίτηση ένα χρόνο αργότερα.
