Πολλοί ισχυρίζονται πως η επιδημία του κορωνοϊού δεν είναι τίποτα άλλο παρά ακόμα ένα νέο είδος γρίπης το οποίο κάποιοι παγκόσμιοι εξουσιαστές έχοντας απεριόριστο χρήμα στη διάθεσή τους, το χρησιμοποιούν ως πείραμα για παγκόσμιο έλεγχο των ανθρώπων και ό,τι συνεπάγεται αυτό, δηλαδή να ποδηγετήσουν κυβερνήσεις και ανθρώπους ώστε να συμπεριφέρονται και να πράττουν κατά πώς αυτοί θα δίνουν οδηγίες.
Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, το πείραμα σχεδόν εξ ολοκλήρου έχει πετύχει, αλλά με ένα βαρύ οικονομικό κόστος και μια τεράστια οικονομική ύφεση που τα πολύ κακά αποτελέσματά της θα φανούν στην άμεση μετακορωνοϊκή εποχή.
Κατά τη διάρκεια αυτής της πανδημίας, όλες οι χώρες και όλοι οι ηγέτες έδειξαν να υπακούν και να ακολουθούν τις οδηγίες, ποδηγετώντας τους υπηκόους τους, ώστε και αυτοί με τη σειρά τους να υπακούν στα όσα μέτρα προφύλαξης τούς διατάξουν. Ακόμα και ο Τραμπ που από την αρχή έδειξε να είναι αντίθετος, στο τέλος τους ακολούθησε θέλοντας και μη, καθώς με την πρώτη του αντίθεση τον χλεύασαν, ενώ ο Τζόνσον που στην αρχή δοκίμασε να μην υπακούσει, του κόλλησαν την ασθένεια με αποτέλεσμα και αυτός να γίνει πειθήνιό τους όργανο.
Μέσα σε όλους αυτούς τους περιορισμούς και τον εγκλεισμό ο οποίος διήρκησε σε χρόνο που κάθε υγιής άνθρωπος δεν θα άντεχε περισσότερο, οι κυβερνήσεις μη αντέχοντας άλλο τις οικονομικές επιπτώσεις και βλέποντας τον κίνδυνο αναταραχών, άρχισαν σιγά- σιγά να άρουν τα μέτρα.
Τώρα, αν κάποιος παρατηρούσε τις συμπεριφορές του κόσμου και τις δημοσιοποιούσε, θα μαθαίναμε πολλά παράδοξα εξ όσων συμβαίνουν στις κοινωνίες. Σε πάρα πολλούς παρατηρήθηκε αλλαγή συμπεριφοράς. Πολλοί αγρίεψαν, έγιναν δύσθυμοι, εριστικοί ή και τελείως απαθείς και πολλοί κατάντησαν καταθλιπτικοί. Οι καβγάδες σε αντρόγυνα πολλαπλασιάστηκαν, η βία στην οικογένεια το ίδιο, ζευγάρια χώρισαν, ίσως στο άμεσο μέλλον να δούμε και πολλά διαζύγια.
Άλλοι αποδέχτηκαν τη μοίρα που τους καθόρισαν, άλλοι αρρώστησαν, μερικοί αυτοκτόνησαν, ενώ πολλοί, σκεπτόμενοι το αβέβαιο μέλλον που τους περιμένει, ευρίσκονται σε μια διαδικασία σαλταρίσματος του νου και της σκέψης.
Οι διαρρήκτες αποθρασύνθηκαν, αποτολμώντας να δρουν ενώ ο κόσμος ευρίσκεται εν οίκω, επιχειρηματίες έγιναν μαυραγορίτες σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως απολυμαντικά υγρά και γάντια.
Κάποιοι αλλοδαποί, μη σεβόμενοι τα διατάγματα, με τις συμπεριφορές τους προκαλούν τα αισθήματα των υπολοίπων, οι οποίοι αντιδρώντας, ομαδοποιούνται και στρέφονται εναντίον τους σε ένα επικίνδυνο κυνήγι μαγισσών, στήνοντας ομάδες παρακολούθησης και κατατρεγμού τους.
Με όλα αυτά, τα πράγματα δείχνουν όλο περισσότερο να δυσκολεύουν και πως έρχονται χειρότερες μέρες.
