Ιερή και κατανυκτική η περίοδος του Τριωδίου. Φυσικά για τους χριστιανούς και μάλιστα για τους ορθοδόξους χριστιανούς. Οι χλιαροί ως προς την πίστη χριστιανοί και οι μακριά από την πίστη ζουν την περίοδο αυτή με τον πλέον διαστροφικό τρόπο, και ας λένε κάποτε, ότι είναι χριστιανοί. Μήπως οι μάσκες που φοράνε στα καρναβάλια και στις άλλες αποκριάτικες εκδηλώσεις, αυτοί που τις φοράνε, στην πραγματικότητα είναι ένα ξεμασκάρεμα ενός διαρκούς μασκαρέματος;
Πλήθος άνθρωποι γύρω μας φοράνε μάσκες όλον τον χρόνο. Μάλλον έχουν πολλές μάσκες, που τις φοράνε, αλλάζοντάς τις ανάλογα με την περίπτωση. Παρουσιάζονται ως καλοί και ευγενικοί, ενώ μέσα τους κρύβεται τόση κακία, υποκρισία, δολιότητα και διαφθορά.
Με τη μάσκα μπορούμε να ξεγελάσουμε ανθρώπους. Τον Θεό όμως πώς θα τον ξεγελάσουμε; Εκείνος βλέπει τα πάντα, όσα κρύβονται πίσω από τη βιτρίνα του καθωσπρεπισμού, της ψευτοευλάβειας, του ψευτοπολιτισμού.
Όσοι δέχονται τον Χριστό σαν Μεσσία και ζουν την πνοή του Αγίου Πνεύματος μέσα στην Εκκλησία πετούν τις μάσκες. Φανερώνουν τον εαυτό τους, όσο βρώμικος κι αν είναι, στο Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως. Ζουν με διαφάνεια και ειλικρίνεια. Αποκτούν τον φωτισμό που δίδει ο Θεός στους ευσεβείς, ώστε να διακρίνουν όσους φοράνε μάσκες και υποκρίνονται.
Και κάτι ακόμα: Αντιδρούν στο πισωγύρισμα. Σε όλα εκείνα τα καρναβαλίστικα στοιχεία, που αποτελούν όχι απλώς αναβίωση ειδωλολατρικών αθλιοτήτων, αλλά και άλλα, πολύ χειρότερα. Δεν μας αρκεί η τόση κοινωνική σήψη και η ποικίλη διαφθορά που υπάρχει στην κοινωνία που ζούμε. Τις ημέρες του κατανυκτικού Τριωδίου, οι διάφοροι δήμαρχοι και κοσμικοί τοπικοί άρχοντες, ακόμη και δάσκαλοι, αυτοί που είναι εντεταλμένοι να δώσουν την αλήθεια και το φως στις αγνές ψυχές των μικρών παιδιών μας, υψώνουν σύμβολο, δήθεν πολιτισμού, τις καρναβαλικές «παραδοσιακές» εκδηλώσεις. Μέθη, γύμνια, αισθησιακές και άλλες χειρότερες εμφανίσεις, εμφανίζονται σαν… πολιτισμός. Πού φθάσαμε!
Όσοι πιστοί, ας αναλογιστούμε την ιερότητα του Τριωδίου και ας παρακαλέσουμε τον Κύριο και για μας, αλλά και για τους παρεκτρεπομένους αδελφούς μας χριστιανούς, με τις υπέροχες ψυχοσωτήριες προσευχές των ακολουθιών του Ιερού Τριωδίου: «Της Σοφίας οδηγέ, φρονήσεως χορηγέ, των αφρόνων παιδευτά και των πτωχών υπερασπιστά, στήριξον συνέτισον την καρδία μου Δέσποτα∙ Συ δίδου μοι λόγον, ο του Πατρός Λόγος∙ ιδού γαρ τα χείλη μου ου κωλύσω εν τω κράζειν σοι∙ ελεήμον, ελέησόν με, τον παραπεσόντα». «…Εν τη φοβερά και δικαία Σου κρίσει εξετάσεως… επίβλεψον ως εύσπλαχνος και ελέησον ημάς εκ των εχθρών ημών∙ Συ γαρ, ει Θεός ημών και ημείς λαός Σου∙ πάντες έργα χειρών σου και το Όνομά Σου επικεκλήμεθα».
