Ο Γιάννης Χριστοφίδης γράφει για το μεταναστευτικό πρόβλημα. 

Η ελληνική παροιμία «Των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν» επαληθεύεται και στη δική μας περίπτωση, λόγω έλλειψης επαρκούς προνοητικότητας και εγρήγορσης, μετά την κλιμάκωση των επιθετικών ενεργειών της Τουρκίας εναντίον των πιο ευάλωτων γειτόνων της, δηλαδή της Ελλάδας και της Κύπρου. Από ‘μας αρχίζουν και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το τόνισαν εξάλλου και οι εκπρόσωποί της, που παρακολούθησαν, με την επίσκεψή τους στον Έβρο, τα τεχνάσματα της νέας τουρκικής εισβολής, μαζί με την παραπληροφόρηση και τον εκβιασμό του Τούρκου πρωθυπουργού για τους πρόσφυγες και τους λαθρομετανάστες, όταν δεν μπορεί να διαχειριστεί το Συριακό, λόγω της υποστήριξης της Ρωσίας, όπως θα ήθελε και φυσικά όταν της φέρνουν δυσκολίες στην επεκτατική της πολιτική. Από καιρό μάς προειδοποιούσαν οι αξιωματούχοι της τουρκικής Κυβέρνησης πως θα αμολήσουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες προς την ΕΕ και θα έπρεπε να είχαμε προετοιμαστεί ανάλογα για να αντιμετωπίσουμε μια τέτοια εξέλιξη. Δεν μπορούμε συνέχεια να χαϊδεύουμε την Τουρκία και να χορεύουμε στον ρυθμό που μας επιβάλλει και να εκθειάζουμε ακόμη την καλή της πίστη. Αν φυσικά έχουμε προετοιμαστεί αθόρυβα και κατάλληλα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, που θα ήταν και το καλύτερο, αυτό θα φανεί στην πράξη. Κάποιες ορθές ενέργειες που δεν έγιναν, ας μην τις καθυστερούμε άλλο. Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ας μην περιμένουμε να φτάσει ο κόμπος στο χτένι!
Η Τουρκία προειδοποιεί και εξαγγέλλει τις προθέσεις της και αυτό της δημιουργεί προϋποθέσεις δοκιμής αλλά και επιτυχίας νέων τετελεσμένων, χρησιμοποιώντας φυσικά απαράδεκτες και καθόλου ηθικές μεθόδους και διαδίδοντας ψευδείς ειδήσεις για να διαλύσει και να καταστρέψει όσους αντιστέκονται και αμύνονται για να επιβιώσουν στην ειρηνική και τιμημένη γη των προγόνων τους.
Το μεγάλο όραμα της Τουρκίας είναι η αναδημιουργία της Μεγάλης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και για να κατακτήσει αυτόν τον στόχο χρησιμοποιεί όλα τα θεμιτά και αθέμιτα μέσα. Μ’ αυτή την προοπτική που γίνεται παράλογη μανία, δεν μπορεί να σεβαστεί τα ιερά και τα όσια των άλλων. Κι αυτή η μανία γίνεται πάθος που δεν ελέγχεται και σκληραίνει τον νου και την καρδιά όσων τους κυριεύει. Είναι ένα ναρκωτικό που κάνει αυτούς τους «ηγέτες» να νιώθουν σαν θεοί και να βλέπουν τους άλλους γύρω τους σαν μυρμήγκια! Τέτοιοι «ηγέτες» για να αντιμετωπιστούν, που δεν είναι εύκολη υπόθεση, χρειάζονται ηγέτες με πολλές αρετές. Αυτογνωσία, αυταπάρνηση, αποφασιστικότητα, σωφροσύνη, διορατικότητα, κ.λπ. Όμως ηγέτες με τόσες αρετές δεν υπάρχουν στη γη. Γι’ αυτό υπάρχει και η άνωθεν κραταιά βοήθεια. «Άρατε πύλας, οι άρχοντες υμών, και επάρθητε, πύλαι αιώνιοι, και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης… Κύριος κραταιός και δυνατός…» (Ψαλμ. κγ’ 23). 
Η Ελλάδα μας εξέπληξε ευχάριστα τις πρώτες μέρες με την άμεση και συγκροτημένη αντίδρασή της, έτσι που και ο λαός των συνόρων σύσσωμος συμμετέχει με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, βοηθώντας και στηρίζοντας τα στρατευμένα παιδιά της.
Αναμένουμε τώρα και την Κύπρο να ακολουθήσει το παράδειγμά της, με ξεκάθαρους στόχους, αγνοώντας τις διχαστικές μικροπολιτικές και τις αναξιοπρεπείς υπονομευτικές συμπεριφορές. Η απόφαση για το κλείσιμο των οδοφραγμάτων της πράσινης γραμμής είναι ένα ελάχιστο μέτρο αυτοάμυνας τόσο από τον κορωνοϊό όσο και από την πληθώρα και ανεξέλεγκτη εισροή υποτιθέμενων μεταναστών και προσφύγων. Τελικό αποτέλεσμα θα είναι ο ελληνικός πληθυσμός της Κύπρου να καταστεί μειοψηφία, με επιτάχυνση της τουρκοποίησης.