Από την Παγκύπρια Οργάνωση Πεσόντων Αντιστασιακών

Αξιότιμε πρόεδρε κ. Νίκο Αναστασιάδη

Τις τελευταίες μέρες ζούμε στην Κύπρο μια κατάσταση επικίνδυνη για τον τόπο. Η παραφροσύνη, ο φανατισμός και η τρομοκρατία δεν μπορούν να είναι η δική μας πραγματικότητα στην Κύπρο του 2020. Μίση και πάθη κυριαρχούν και θυμίζουν έντονα τον διπολισμό που βίωνε ο τόπος από το 1971 – 74. Η ρητορική μίσους, οι απειλές, οι εντάσεις δεν λείπουν πια από καμία κοινωνική δραστηριότητα. Σε σπίτια, σε γραφεία, σε σχολεία, σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης επικρατεί συχνά διχασμός, ακραία συνθήματα αντί επιχειρημάτων, ενώ οι αντιπαραθέσεις ολοένα και αυξάνονται.

Θεωρούμε χρέος της πολιτείας να λάβει μέτρα. Με παρεμβάσεις ψύχραιμες, με συνεννόηση εκπροσώπων από όλους τους χώρους οι οποίοι θα αναλάβουν πρωτοβουλίες δράσης για να αποτραπούν τα χειρότερα. Ο τόπος σήμερα χρειάζεται γέφυρες συνεννόησης, καλή θέληση και σύνεση. Κάποτε οι ακρότητες και οι επιπολαιότητες δεν έμειναν εκεί που άρχισαν. Οδήγησαν σε εγκλήματα.
Εκπροσωπούμε τις 67 οικογένειες θυμάτων της δράσης της ΕΟΚΑ Β’ και της χούντας. Είμαστε εδώ για να σας θυμίζουμε πως ο τόπος μας έχει πληρώσει βαρύ τίμημα από τον εσωτερικό διχασμό. Ο καθένας ας σκεφτεί με ποιες ενέργειές του εξυπηρετεί την πατρίδα μας. Σίγουρα η υποτίμηση της κατάστασης δεν είχε βοηθήσει το 1971 – 72 όταν ξεκίνησε να βαθαίνει το ρήγμα. Η υποτίμηση δεν θα βοηθήσει ούτε τώρα.

Κύριε Πρόεδρε,
αναμένουμε πως όλοι οι αρμόδιοι φορείς θα λειτουργήσουν προληπτικά, ενώ απαραίτητη θεωρούμε και τη βαθύτερη καλλιέργεια δημοκρατικών αρχών μέσω του εκπαιδευτικού μας συστήματος, της νηφάλιας παρουσίασης των εξελίξεων από τα ΜΜΕ αλλά και της εκφοράς ενός δημόσιου λόγου που να βασίζεται στη μετριοπάθεια και τη συναίνεση.