«Θα ακούσετε δε πολέμους και φήμες περί πολέμων, που γίνονται μακράν. Θα ξεσηκωθεί το ένα έθνος εναντίον του άλλου έθνους και θα συμβούν στερήσεις και πείνες και επιδημίες, αρρώστιες και σεισμοί εις διαφόρους τόπους. Όλα όμως αυτά θα είναι αρχή των ταλαιπωριών και των πόνων». Τάδε έφη Χριστός στους μαθητές του, οι οποίοι και χλώμιασαν με όσα άκουσαν.

Δεν ξέρω αν οι μέρες που ζούμε είναι οι τελευταίες κατά τα Γραφάς, αλλά οι ομοιότητες ανατριχιάζουν. «Θα ακούσετε για πολέμους»: Τικ. «Για φήμες πολέμων»: Τικ. «Στερήσεις και πείνες»: Δόξα σοι ο Θεός. «Επιδημίες και αρρώστιες»: Βλέπε κορωνοϊούς, ευλογιές πιθήκων κ.λπ. «Σεισμοί»; Κάθε πέντε λεπτά. «Θα ξεσηκωθεί το ένα έθνος εναντίον του άλλου», καλά να’ ναι οι Ρώσοι και οι Αμερικάνοι, η παγκόσμια ειρήνη παραμένει στα αζήτητα. Τα «Γουρούνια του Πολέμου» δεν αναπαύονται, για να δανειστώ τον τίτλο ενός τραγουδιού από τα αγαπημένα μου ροκ συγκροτήματα, το «War Pigs» των Black Sabbath, ένα από τα πιο ισχυρά αντιπολεμικά κομμάτια, το οποίο γεννήθηκε την εποχή που η Βρετανία κινδύνευε να συρθεί στον πόλεμο του Βιετνάμ. Τα μέλη του συγκροτήματος ήθελαν, μάλιστα, αυτός να είναι και ο τίτλος του άλμπουμ (νομίζω ήταν ο δεύτερος δίσκος και για μένα ο κορυφαίος τους), αλλά η παραγωγή προτίμησε να το βαφτίσει «Paranoid», αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως ένα από τους μεγαλύτερους ροκ-ύμνους στην ιστορία των ροκ-ύμνων.

Μετά τo ανατριχιαστικό, λοιπόν, ίντρο του War Pigs, πετάγεται ο Όζι Όσμπορν: «Generals gathered in their masses, just like witches at black masses. Evil minds that plot destruction, sorcerers of death’s destruction. In the fields the bodies burning, as the war machines keep turning. Politicians hid themselves away. They only started the war. Why should they go out to fight. They leave that role to the poor» κ.λπ. Γιατί τα θυμήθηκα όλα αυτά.

Γιατί πάντα θα υπάρχουν κοράκια όπως ο Πούτιν, ο Ερντογάν, ο Κιμ, που θα φορτώνουν στον «μικρό άνθρωπο» τη μαυρίλα του πολέμου. Γιατί ο θάνατος γι’ αυτούς και τα τσιράκια τους δεν είναι παρά μια παράπλευρη απώλεια. Γιατί τα γουρούνια τα κατάφεραν, συνηθίσαμε κι αυτό τον πόλεμο – σόρι, τη στρατιωτική επιχείρηση – στην Ουκρανία που σιγά σιγά αποσύρθηκε λίγο πριν το lifestyle section των δελτίων ειδήσεων.

«Όμως αυτά θα είναι αρχή των ταλαιπωριών και των πόνων», λέει. Το πιστεύω. Γιατί η απληστία των μεν και η αδιαφορία των δε, θα είναι το τέλος μας. Γιατί σωτηρία δεν έχουμε, έτσι για να το κλείσω με μια… ευχάριστη νότα.

Απολαύστε τα γουρούνια

 

Extra bonus: Paranoid

Ελεύθερα,4.9.2022.