Η Λουκία Βούργια, τέως Επιθεωρήτρια Δημοτικής Εκπαίδευσης, με αφορμή την ψήφιση νομοθεσίας για διδασκαλία σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στην προσχολική ηλικία, γράφει για το θέμα…
Πρόσφατα η κυπριακή Βουλή ψήφισε νομοσχέδιο περί της ανάγκης σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στην προσχολική ηλικία. Ως γνωστόν, η Προδημοτική Εκπαίδευση στην Κύπρο στηρίχθηκε εξ’ αρχής σε πολύ γερά θεμέλια από τις τότε Λεμεσιανές Επιθεωρήτριες Λητώ και Λούλλα Παπαχριστοφόρου. Η μακαριστή Λητώ έθεσε και στον τομέα αυτό βασικές πολύ ορθές αρχές ώστε τα παιδιά να ωφεληθούν συνολικά και ισορροπημένα ως ψυχοσωματικές υπάρξεις. Οι αρχές αυτές ήταν:
>> Ασφαλώς δεν θα διδάξουμε στα παιδιά σ’ αυτή την ηλικία τι κάνουν οι γονείς στο κρεβάτι.
>> Δεν είναι σωστό να δίνουμε πολλές και αχρείαστες πληροφορίες στο παιδί, που δεν είναι σε θέση ούτε καν να τις επεξεργαστεί.
>> Είναι καλύτερα να δίνουμε πληροφορίες μόνον αφού τεθεί πρώτα ένα ερώτημα από τα παιδιά και απαντούμε μόνο στο συγκεκριμένο ερώτημα.
>> Σαφώς τα θέματα αυτά είναι καλύτερα να προσεγγίζονται από τους ίδιους τους γονείς, σε εξατομικευμένη βάση.
>> Έμφαση στο συναισθηματικό κυρίως μέρος και όχι καθαρά στο σωματικό.
Τόσο απλά, τόσο παιδικά, τόσο φυσιολογικά, με πλήρη σεβασμό για το στάδιο ωριμότητας του παιδιού. Ήταν τότε που το Δημόσιο Σχολείο έχαιρε εμπιστοσύνης και μεγάλης εκτίμησης από το κυπριακό κοινό.
Στο 2014 εφαρμόστηκε πιλοτικά το θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στη Δημοτική Εκπαίδευση. Τα πράγματα, ως συνήθως, ωραιοποιήθηκαν. Το θέμα ανέλαβαν να διδάξουν εκπαιδευτικοί. Κατ’ αρχήν, απετέλεσε λανθασμένη προσέγγιση να διδάσκονται τα θέματα αυτά αγόρια και κορίτσια μαζί. Ένα κοριτσάκι Ε΄ τότε Δημοτικού μου διηγήθηκε: «Τ’ αγόρια γελούσαν, ειρωνεύονταν, μας έλεγαν αισχρόλογα στο διάλειμμα. Όταν η δασκάλα μάς μιλούσε για το γυναικείο στήθος, δεν νιώθαμε άνετα που άκουαν τ’ αγόρια. Ήταν μια πολύ άσχημη εμπειρία». Ποιες οι επιπτώσεις στην ψυχολογία των παιδιών μεγαλώνοντας, με τέτοια τραύματα; Το λάθος αυτό ας μην επαναληφθεί.
Εισήγηση όπως αυτή τη φορά, διδακτούν τα παιδιά το θέμα αυτό, από τους επισκέπτες/ επισκέπτριες υγείας σε κάθε σχολείο, μιας και στην επιστήμη αυτή συνδυάζεται η άριστη γνώση του σώματος αλλά και πολύ καλή γνώση ψυχολογίας. Η διδασκαλία να γίνεται σε μικρές ομάδες ξεχωριστά αγοριών/ κοριτσιών με βάση την ωριμότητά τους, από άντρα Επισκέπτη Υγείας για τ’ αγόρια και τα κορίτσια από γυναίκα Επισκέπτρια, μιας πρόκειται περί ενός πολύ ευαίσθητου θέματος.
Με τον τρόπο αυτό το κράτος δεν θα χρειαστεί να πληρώσει ούτε σεντ για επιμορφώσεις.
Από την άλλη, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα όπου η μάθηση πλέον χωλαίνει επικίνδυνα, σίγουρα δεν είναι σοφό να πάρουμε διδακτικό χρόνο γι’ αυτό. Ούτε και είναι σωστό ν’ αυξηθεί ο σχολικός χρόνος. Πρόταση όπως μην υπάρχει σταθερός χρόνος. Τα παιδιά να βγαίνουν από την τάξη σε μικρές ομάδες για τη σχετική διδασκαλία, σύμφωνα με πρόγραμμα που θα καταρτιστεί. Ακόμη καλό θα ήταν η Παγκύπρια Συνομοσπονδία Ομοσπονδιών Συνδέσμων Γονέων αιτηθεί στο Υπουργείο Παιδείας να υπάρξει στενή συνεργασία στο θέμα των εκπαιδευτικών Οργανώσεων και των οργανωμένων γονέων.
Τέλος, η Επιτροπή Παιδείας της Βουλής καλείται να αναλάβει την ευθύνη, να ελέγχει την ύλη η οποία θα διδακτεί ανά τάξη, καθώς και την καταλληλότητα των προσώπων, τα οποία θα διδάξουν αυτή την ύλη.
