Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την τεράστια συνεισφορά των επιχειρηματιών της Αμμοχώστου στην οικονομική ανάπτυξη της Κύπρου, μια συμβολή που μετρά πριν το 1974 και συνεχίζεται σήμερα.
Με την ανακήρυξη της Δημοκρατίας της Κύπρου το 1960, η Αμμόχωστος άρχισε να αναπτύσσεται ραγδαία σε όλους τους τομείς.
Το λιμάνι της Αμμοχώστου ήταν την εποχή εκείνη το σημαντικότερο της Κύπρου, με πέραν του 70% των εξαγωγών και εισαγωγών παγκύπρια. Εξαγωγές εσπεριδοειδών, πατατών και άλλων αγροτικών προϊόντων καθώς και εισαγωγές πρώτων υλών για πολλές βιομηχανίες, όπως πλαστικό, ξύλο, σίδερο και εισαγωγές άλλων αγαθών προϊόντων.
Σύντομα άρχισε η πόλη να υποδέχεται μεγάλα κρουαζιερόπλοια. Ενώ πολλά κρουαζιερόπλοια αγκυροβολούσαν για μονοήμερες εκδρομές, πολλοί τουρίστες διέμεναν στα ξενοδοχεία και έκαναν διάφορες εκδρομές ανά την Κύπρο.
Στην Αμμόχωστο οι τουρίστες επισκέπτονταν τους πορτοκαλεώνες του Αγίου Μέμνονα, της Δερύνειας, αρχαιολογικούς χώρους όπως τη Σαλαμίνα, την παλιά πόλη της Αμμοχώστου, αξιοθέατα όπως την αλησμόνητη εκκλησία του Αποστόλου Βαρνάβα. Ξεκινώντας από την πόλη της Αμμοχώστου, οι τουρίστες μετέβαιναν για περιήγηση σε χωριά της επαρχίας και άλλες επαρχίες. Πολλές φορές επισκέπτονταν το κάστρο της Καντάρας, τον Δαυλό, το Πέλλα Πάϊς, την Κερύνεια, τη Λευκωσία, το Τρόοδος, αρχαιολογικούς χώρους της Πάφου. Ως επί το πλείστον, ήταν τουρισμός υψηλής ποιότητας, που είχε ως επακόλουθο την προσφορά καλού εισοδήματος στο νησί.
Αλληλένδετος βέβαια ήταν και ο ρυθμός ανάπτυξης της ξενοδοχειακής βιομηχανίας, καθώς η άνθιση του τουρισμού ήταν η κινητήριος δύναμη για τη δημιουργία μεγάλων ξενοδοχείων, όπως Florida, King George, Asterias, Grecian, Golden Marianna, Salaminia, Loiziana, Constantia, Famagusta Palace, Golden sands.
Πρωτοπόρα τότε στον τουρισμό, η Αμμόχωστος αποσπούσε γύρω στο 82% του τουρισμού του τόπου. Δεν ήταν μόνο πρώτη στον τουρισμό: από το 1960 η Αμμόχωστος κατάφερε σε περίοδο 14 χρόνων να αναπτυχθεί σε πολλούς τομείς, περισσότερο από κάθε άλλη πόλη της Κύπρου.
Μάλιστα, το αναπτυξιακό μοντέλο της πόλης, όχι μόνο τότε συνεισέφερε τα μέγιστα στην οικονομία, αλλά χάραξε τον δρόμο για μια επιτυχημένη στρατηγική για ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας. Η Αμμόχωστος συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην οικοδόμηση της κυπριακής οικονομίας.
Και όλα αυτά, χάθηκαν μέσα σε ένα βράδυ.
Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, οι Αμμοχωστιανοί επιχειρηματίες που εκτοπίστηκαν, κουβαλώντας μαζί τους τις εμπειρίες, ικανότητες και γνώσεις τους (που συσχετίζονται με το αναπτυξιακό μοντέλο που προαναφέρεται), επαναδραστηριοποιήθηκαν επιχειρηματικά στις επαρχίες που προσωρινά εγκαταστάθηκαν. Χρησιμοποιώντας τα πολύτιμα αυτά εφόδια, μετέφεραν τις εμπειρίες τους και το know – how τους στις άλλες επαρχίες, μεγαλουργώντας, συντείνοντας έτσι στο οικονομικό θαύμα της Κύπρου.
Αυτή η περίπτωση θυμίζει την περίπτωση της Μικράς Ασίας, η οποία ήταν πιο ανεπτυγμένη από την Στερεά Ελλάδα: οι πρόσφυγες της Μικράς Ασίας, αξιοποιώντας τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις δεξιότητες τους στις περιοχές που εγκαταστάθηκαν, συνέβαλαν στην ανάπτυξη της Ελλάδας.
Ο ρόλος των Αμμοχωστιανών επιχειρηματιών που προσφυγοποιήθηκαν ήταν καταλυτικός στην ανάκαμψη και ανάπτυξη της οικονομίας του τόπου μας μετά την καταστροφή του 1974. Ας μη ξεχνούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι, με λιγοστά μέσα, χωρίς οικονομικούς πόρους ή με λιγοστούς και με πάμπολλες δυσκολίες, όρθωσαν ανάστημα και έκτισαν ξανά τις επιχειρήσεις τους από το μηδέν!
Οι επιχειρηματίες αυτοί, ξαναγεννήθηκαν μέσα από τις στάχτες τους, δημιούργησαν ξανά ξενοδοχειακές μονάδες, βιομηχανικές μονάδες, ανέπτυξαν το εμπόριο, τις εισαγωγές, τις εξαγωγές, ενώ συνέχισαν την ενασχόληση και ανέπτυξαν τον τομέα της ναυτιλίας. Μάλλον ιδιαίτερη μπορεί να χαρακτηριστεί η προσφορά στη σχετική ανάπτυξη του ξενοδοχειακού τομέα, με εμπειρίες και «know – how» που διοχετεύτηκαν στο έπακρο σε όλες τις επαρχίες της ελεύθερης Κύπρου, σε πολύ μικρότερο βαθμό στην Πάφο.
Η πορεία ανοικοδόμησης και προόδου της χώρας κατευθύνθηκε από πολλούς Αμμοχωστιανούς εκτοπισμένους επιχειρηματίες. Αποτελεί τιμή για το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αμμοχώστου που πολλοί εκ των επιχειρηματιών αυτών – αν όχι οι πλείστοι – είναι μέλη του Επιμελητηρίου μέχρι και σήμερα! 49 από τα 72 χρόνια ζωής του, το Επιμελητήριο δραστηριοποιείται εκτός της έδρας του, τρανή απόδειξη ότι το σθένος και ο ζήλος του επιχειρηματικού κόσμου της Αμμοχώστου παραμένουν αναλλοίωτα και ζωντανά, έχοντας στην καρδιά του την Αμμόχωστο.
Ως ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της επιχειρηματικής κοινότητας της Αμμοχώστου, εκτοπισμένης και μη, πρέπει το Επιμελητήριο να παραμείνει ζωντανό και θα παραμείνει! Το οφείλει σε αυτούς τους ανθρώπους και στην πολυαγαπημένη Αμμόχωστο.
Γενική Γραμματέας ΕΒΕ Αμμοχώστου
