Η πορεία των πολυκατοικιών στους προσφυγικούς συνοικισμούς ήταν προδιαγεγραμμένη και είχαν εξαρχής «ημερομηνία λήξης», η οποία, ωστόσο, επισπεύσθηκε λόγω κυρίως ενδεχόμενης κακής κατασκευής και κακής συντήρησης, όπως εκτιμά ο αντιπρόεδρος του ΕΤΕΚ, Ανδρέας Θεοδότου, ο οποίος τυγχάνει πολιτικός μηχανικός και μάλιστα συμμετείχε στην επιτροπή του Επιμελητηρίου που εξέτασε τη μελέτη της Πολεοδομίας, η οποία κατέδειξε ότι 43 πολυκατοικίες είναι «μη επισκευάσιμες».
Ως προς τη μελέτη της Πολεοδομίας, ο κ. Θεοδότου εκτιμά ότι έγινε καλή δουλειά, η οποία αποτυπώνει την επικρατούσα κατάσταση την περίοδο που εκπονήθηκε (μεταξύ 2018-2020) και μάλιστα, ελήφθησαν και περισσότερα δείγματα μπετόν για έλεγχο, κάτι το οποίο ενισχύει τα ευρήματά της.
Συνοψίζοντας τους παράγοντες που επέδρασαν αρνητικά στη στατική επάρκεια των 358 πολυκατοικιών που περιελήφθησαν στη μελέτη της Πολεοδομίας, ο κ. Θεοδότου ανέφερε ότι από τα αρχιτεκτονικά σχέδια που εξετάστηκαν και τη σημερινή εικόνα, ειδικά των 43 που πάσχουν περισσότερο, διαπιστώνεται ότι: Η ποσότητα σιδήρου που χρησιμοποιήθηκε στις κολόνες ήταν περιορισμένη, η θλιπτική αντοχή του μπετόν ήταν χαμηλή, η απουσία συντήρησης ήταν εμφανής, ενώ ρόλο διαδραμάτισαν και οι υγρασίες. Προϊόντος του χρόνου, το πιο πάνω κράμα παραγόντων προλείανε τις συνθήκες για δημιουργία της σημερινής κατάστασης, η οποία δεν αφήνει άλλα περιθώρια πλην της κατεδάφισής των 43 πολυκατοικιών.
Ο κ. Θεοδότου θεωρεί θετικό το γεγονός ότι στο πλαίσιο της μελέτης της Πολεοδομίας ελήφθησαν αρκετά «καρότα» (κυλινδρικά δοκίμια). Αντί να λαμβάνουν τρία από κάθε όροφο έπαιρναν 6-7 από κάθε όροφο, κάτι το οποίο αποτυπώνει καλύτερα την εικόνα ως προς την αντοχή του κτηρίου, είπε. Τα λεγόμενα «καρότα» προκύπτουν από τη χρήση τρυπανιού το οποίο αφαιρεί κυλινδρικά κομμάτια μπετόν 8 εκατοστών, τα οποία στη συνέχεια οδηγούνται σε εργαστήριο, όπου τοποθετούνται σε πρέσα πιεζόμενα μέχρι να συνθλιβούν και η ένδειξη που προκύπτει αποτελεί και την αντοχή του «καρότου» και κατ’ επέκταση του μπετόν. Όπως αναφέρει, αυτό που διαπιστώνεται από την εξέταση των «καρότων» είναι οι σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους, ως προς την αντοχή τους. Για παράδειγμα, στην ίδια πολυκατοικία, ένα δείγμα εμφανιζόταν με αντοχή 10 νιούτον, άλλο 15 και άλλο 20.
Οι διαφοροποιήσεις στην αντοχή αποδίδονται από τον κ. Θεοδότου και στο γεγονός ότι το μπετόν ζυμωνόταν «στο χέρι», οπόταν «άλλος ζύμωνε έτσι κι άλλος αλλιώς», με αποτέλεσμα να παρατηρείται ανομοιομορφία, η οποία, σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες, επηρεάζει την αντοχή του κτηρίου.
Ερωτηθείς σχετικά ανέφερε, πως η αντοχή του μπετόν έπρεπε να ήταν μεταξύ 16-20 νιούτον αλλά από τη μελέτη διαπιστώθηκε ότι στις 43 πολυκατοικίες η αντοχή ήταν κάτω των 10 νιούτον. Βεβαίως, ουδεμία σύγκριση με τα ισχύοντα σήμερα, που η αντοχή θεωρείται ικανοποιητική όταν κυμαίνεται μεταξύ 30-37 νιούτον, ανέφερε, για να διευκρινίσει πως κάθε κτήριο κρίνεται με τα κριτήρια που ίσχυαν στην εποχή του.
Ερωτηθείς από τον «Φ» σχετικά με την ποσότητα του σιδήρου στις κολόνες, ο αντιπρόεδρος του ΕΤΕΚ ανέφερε, πως με βάση τα σχέδια κυμαινόταν σε 4 ή 6 βέργες πάχους 15 χιλιοστών σε κάθε κολόνα. Για τις διαστάσεις των κολόνων αναφέρει πως ήταν 30Χ20 εκατοστά, που θεωρούνται ικανοποιητικές για τα δεδομένα της εποχής που κτίστηκαν. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ανέφερε πως η ποσότητα του σιδήρου ήταν τέτοια που δεν ανέμενε κανείς ότι δεν θα εφαρμόζονταν όσα προνοούσαν τα σχέδια.
Ανέφερε επίσης, πως στις πολυκατοικίες που επεσκέφθηκε, όπου υπήρχε σίδηρο εκτεθειμένο και διακρινόταν, ο ίδιος θεωρεί πως ήταν ικανοποιητικό, αν και διευκρίνισε πως επειδή δεν ήταν παρών όταν ανεγείρονταν οι πολυκατοικίες, δεν μπορεί να είναι απόλυτος αν εφαρμόστηκαν επ’ ακριβώς τα σχέδια.
Προβλεπόταν, επίσης, η τοποθέτηση γάντζων ανά 15 εκατοστά, κάτι το οποίο δεν έχει ελεγχθεί. «Δεν νομίζω πως υπάρχει περίπτωση να μην τοποθετήθηκαν γάντζοι και αν για χάρη συζήτησης θεωρήσουμε ότι δεν ακολουθήθηκαν επ’ ακριβώς τα σχέδια, αυτό μπορεί να σχετίζεται με την απόσταση μεταξύ των γάντζων», είπε.
Σοβαρό πρόβλημα με την υγρασία
Σχετικά με τις υγρασίες, ο κ. Θεοδότου, ο οποίος επεσκέφθη δύο πολυκατοικίες, σε διαφορετικούς συνοικισμούς, για να σχηματίσει ιδίαν αντίληψη, ανέφερε πως ο ρόλος τους στην αντοχή μιας οικοδομής είναι σημαντικός και η ύπαρξη τους σχετίζεται και με την απουσία συντήρησης, κάτι το οποίο απέδωσε και στους ιδιοκτήτες. Όπως εξήγησε, στις πολυκατοικίες που επεσκέφθη έπεσαν μεγάλα κομμάτια σουβά, δημιουργήθηκαν ρωγμές μεταξύ της τοιχοποιίας και των κολόνων ή των δοκαριών ενώ είναι και εμφανής η υγρασία.
Ερωτηθείς για τον ρόλο της επίβλεψης κατά την ανέγερση των πολυκατοικιών παρατήρησε πως κατ’ αρχήν, τότε, η επίβλεψη δεν ήταν υποχρεωτική όπως είναι σήμερα. Ωστόσο, εξέφρασε την άποψη πως κάποιοι από τους μηχανικούς του Δημοσίου ασκούσαν κάποιο έλεγχο, ο οποίος και για αντικειμενικούς λόγους (μειωμένο προσωπικό κ.λπ.) δεν έχει τη μορφή της σημερινής επίβλεψης.
