Αστυνομικοί σε ανώτερες θέσεις, γιατροί και διευθυντικά στελέχη στον δημόσιο, τον ημικρατικό και τον ιδιωτικό τομέα στην Κύπρο, περιλαμβάνονται στους εναγόμενους και κατηγορούμενους σε αρκετές εκδικασθείσες υποθέσεις σεξουαλικής παρενόχλησης γυναικών στον χώρο εργασίας, που η εμπειρογνώμονας φύλου Άννα Πηλαβάκη σταχυολόγησε και επιμελήθηκε το 2017.
Ήταν τότε επιστημονική συνεργάτιδα της Επιτροπής Ισότητας Φύλων στην Απασχόληση και στην Επαγγελματική Εκπαίδευση την οποία υπηρέτησε για δέκα χρόνια (2010-2020). Η εργασία της αυτή αποτελεί ένα πολύτιμο οδοδείχτη που αποκαλύπτει το εύρος της ανεπιθύμητης και παράνομης σεξουαλικής συμπεριφοράς σε βάρος γυναικών στον χώρο εργασίας, συνήθως από τους προϊσταμένους τους – κάποιοι από τους οποίους αποκαλούν…έρωτα, τη σεξουαλική βία που ασκούν. Με δεδομένο βέβαια ότι οι καταγγελίες που φτάνουν μέχρι τα δικαστήρια, είναι μόνο μια σταγόνα μέσα στον ωκεανό, αφού είναι χιλιάδες οι υποθέσεις που δεν καταγγέλλονται για διάφορους λόγους, από τα θύματα.
Με βάση τα στοιχεία της Άννας Πηλαβάκη, τον Απρίλη 2016 εκδόθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών Πάφου, για καταγγελία εργαζόμενης σε κυβερνητικό τμήμα στην Πάφο, εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας, της οποίας ήταν εργοδοτούμενη, για τη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη 10 χρόνια προηγουμένως, το 2006, από τον προϊστάμενο της. Το δικαστήριο επεδίκασε αποζημιώσεις 22 χιλιάδων ευρώ υπέρ της, όχι γι’ αυτή καθ’ εαυτή τη σεξουαλική παρενόχληση, που την είχε καταγγείλει εκπρόθεσμα, αλλά για τις επιπτώσεις που είχε η δυσμενής διάκριση σε βάρος της, αφού μετά την καταγγελία της, ο εναγόμενος «άρχισε να την πολεμά ανελέητα στον χώρο εργασίας». Το 2009 εκδόθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών Λεμεσού, με την οποία απέρριψε την αίτηση μάγειρα ξενοδοχείου για αποζημιώσεις, για «παράνομο τερματισμό της απασχόλησης του». Η εργοδότρια εταιρία προσκόμισε μαρτυρίες γυναικών υπαλλήλων του ξενοδοχείου ότι ο μάγειρας σε διάφορες περιπτώσεις, «τις χούφτωσε στα οπίσθια, ή στεκόταν μπροστά τους και έξυνε τα γεννητικά του όργανα».
Το 2012 εκδόθηκε η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού, με την οποία, αξιωματικός της Αστυνομίας κρίθηκε ένοχος για σεξουαλική παρενόχληση και για άσεμνη επίθεση εναντίον υφιστάμενής του γυναίκας αστυνομικού, εν ώρα υπηρεσίας σε αστυνομικό σταθμό.
Το 2015 εκδόθηκε απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, με την οποία γιατρός σε ιδιωτικό νοσοκομείο, βρέθηκε ένοχος ότι παρενόχλησε σεξουαλικά και επιτέθηκε άσεμνα εναντίον της 19χρονης γραμματέως του, «δηλαδή την αγκάλιασε, τη φίλησε στο λαιμό, προσπάθησε να τη φιλήσει στο στόμα και την άγγιξε στα οπίσθια της». Του επιβλήθηκε συνολικά ποινή προστίμου 8 χιλιάδων ευρώ. Ας σημειωθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις, οι κατηγορούμενοι/εναγόμενοι αθωώθηκαν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η σεξουαλική παρενόχληση δεν…συνέβη.
Ένα άλλο ζήτημα, είναι η καθυστέρηση στην απονομή δικαιοσύνης. Το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών Λευκωσίας, εκδίκαζε υπόθεση από το 2006 μέχρι το 2014(!), οπότε και επιδίκασε αποζημιώσεις 5 χιλιάδων ευρώ, υπέρ της ενάγουσας, που ήταν νοσοκόμα σε κρατικό νοσοκομείο.
Εναγόμενος ήταν ο προϊστάμενος της νοσηλευτικός λειτουργός, ο οποίος είχε τιμωρηθεί πειθαρχικά με αναγκαστική αφυπηρέτηση από το 2007, αφού άλλες έξι νοσοκόμες είχαν αναφέρει σεξουαλική παρενόχληση τους από αυτόν. Αλλά…μέχρι να τελειώσει η εκδίκαση της αγωγής το 2014, ο εναγόμενος είχε πεθάνει…και παρουσιαζόταν στο δικαστήριο…ο γιός του!
