ΔΦΛ: Δίπτυχο χορού από καλλιτέχνες με αναπηρία

Ένα δίπτυχο σύγχρονου χορού με έργα από καλλιτέχνες με αναπηρία παρουσιάζει στις 16 Νοεμβρίου το Διεθνές Φεστιβάλ Λευκωσίας, στο πλαίσιο της συνεργασίας του με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.

Οι παραστάσεις «RE-CALL (reloaded)» της Βενετσιάνας Καλαμπαλίκη (18΄) και «Έχουν τα ρομπότ συναισθήματα» του Μανώλη Σαριδάκη (17΄) δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος Europe Beyond Access (με συγχρηματοδότηση του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη της ΕΕ), που αποσκοπεί στο να φέρει στο προσκήνιο της ευρωπαϊκής πολιτιστικής σκηνής καλλιτέχνες παραστατικών τεχνών με αναπηρία. Το γεγονός ότι, στην Ελλαδα, τα άτομα με αναπηρία δεν έχουν ακόμα πρόσβαση στην επαγγελματική εκπαίδευση του χορού καθιστά ιδιαίτερα σημαντική την υποστηρικτική λειτουργία του συγκεκριμένου προγράμματος για τους καλλιτέχνες.

Η περιοδεία υποστηρίζεται από το πρόγραμμα «Εξωστρέφεια» της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση.

«RE–CALL (reloaded)»

Η παράσταση είχε ως αφετηρία τις προσωπικές ιστορίες των περφόρμερ και, συγκεκριμένα, τα σημεία σύγκλισης στις διαφορετικές τους πορείες. Σκοπός δεν είναι η αναβίωση ή η περιγραφή τους, αλλά η χρήση τους ως στοιχείων μιας σωματικής ταυτότητας που τις καθοδηγεί επί σκηνής ώστε να χαρτογραφήσουν την παρουσία τους στον χώρο. Αυτό διαμορφώνεται επί σκηνής μέσω της χρήσης του τετραγώνου, ενός απόλυτα καθορισμένου σχήματος που σηματοδοτεί την ακρίβεια και τη λογική. Ένα τετράγωνο που διαρκώς επανασχηματίζεται, για να χωρέσει ιστορίες, να αγκαλιάσει σώματα και να δημιουργήσει στο παρόν: το τετράγωνο ως ένα σχήμα που μένει σταθερό, ενώ όλα αλλάζουν, τα σώματα ωριμάζουν και ο χρόνος κυλά.

Χορογραφία: Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη
Ερμηνεύουν: Ειρήνη Κουρουβάνη, Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη (cast πρεμιέρας: Βιβή Χριστοδουλοπούλου)
Μουσική σύνθεση: Θάλεια Ιωαννίδου
Σχεδιασμός Φωτισμών: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Εκτέλεση παραγωγής: Χρίστος Παπαμιχαήλ – LIMINAL
Οργάνωση παραγωγής και υπεύθυνη περιοδείας: Χριστίνα Λιάτα – Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Πρόγραμμα Εξωστρέφεια
Συντονισμός Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων: Ντόρα Βουγιούκα – Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Η Ειρήνη Κουρούβανη ασχολείται επαγγελματικά με τον χορό λαμβάνοντας μέρος σε Φεστιβάλ χορού στην Ελλάδα και διεθνώς. Παράλληλα, είναι πρωταθλήτρια στίβου, άρσης βαρών και ιστιοπλοΐας, με σημαντικές διακρίσεις. Έχει γεννηθεί με την σπάνια πάθηση της αρθρογρίπωσης. Η Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη δραστηριοποιείται ως χορεύτρια και χορογράφος στην Αθήνα και το Αμβούργο. Ερευνά την κίνηση μέσα από τη συνεργασία της με καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία, τη συμμετοχή της σε ετερόκλητα, διεθνή φεστιβάλ και εργαστήρια, ενώ παράλληλα εξελίσσει την προσωπική της καλλιτεχνική πρακτική. Δραστηριοποιούνται μαζί από το 2018 και με τα έργα «Re-call» και «Re-call (reloaded)» ταξίδεψαν σε διεθνή Φεστιβάλ.

«Έχουν τα ρομπότ συναισθήματα»

Ντεμπούτο χορογραφίας που δημιουργήθηκε από τον προγραμματιστή- χορογράφο Μανώλη Σαριδάκη και αιφνιδιάζει με την αφοπλιστικά οξυδερκή σύλληψή του. Η sci-fi περιπέτεια μας μεταφέρει σ’ ένα σύμπαν όπου τεχνητή και συναισθηματική νοημοσύνη αναμετρώνται. Τα «ρομπότ» επί σκηνής εκτελούν το καθένα και όλα μαζί από έναν προσωπικό χορό και στη συνέχεια μεταφέρονται σε ένα εικονικό bar/ club, όπου τους δίνονται νέες εντολές για συναισθήματα on demand.

Ο Σαριδάκης πλέκει το κρίσιμο ζήτημα του ελέγχου και της τεχνητής αλλά και συναισθηματικής νοημοσύνης με τον δικό του αγώνα για αυτονομία και ελεύθερη έκφραση. Πάνω στην πίστα και πίνοντας από ένα Screwdriver, το κάθε ρομπότ θα αναμετρηθεί με το συναίσθημα που του έχει ανατεθεί, οδηγώντας σε μια ανατροπή των σχέσεων και στην κορύφωση της sci-fi περιπέτειας.

«Η παράσταση που θα δείτε έχει σχέση με τα ρομπότ. Επέλεξα αυτό το θέμα, επειδή καμιά φορά νιώθω κι εγώ σαν ρομπότ. Πήρα μια συνέντευξη και έκανα έρευνα για να μάθω για τα ρομπότ. Πώς κινούνται και πώς βοηθάνε τους ανθρώπους; Είχα κάποια ερωτήματα: Έχουν τα ρομπότ μηχανική καρδιά; Το μυαλό των ρομπότ είναι ίδιο με το μυαλό των ανθρώπων; Τα ρομπότ κάνουν δουλειές χωρίς να βαριούνται; Τα ρομπότ κάνουν ό,τι θέλουν εκείνα ή ό,τι θέλει ο άνθρωπος; Ελπίζω να νιώσετε χαρούμενοι όταν δείτε την παράστασή μου» δηλώνει ο Μανώλης Σαριδάκης.

Ιδέα: Μανώλης Σαριδάκης
Χορογραφία: Μανώλης Σαριδάκης σε συνεργασία με τους χορευτές
Ερμηνεύουν: Ολυμπία Αντωνένα, Ειρήνη Κουρούβανη, Χρήστος Χριστακόπουλος, Μανώλης Σαριδάκης
Mentoring – δραματουργία: Μέντη Μέγα
Κοστούμια: Μαριλένα Καλαϊντζαντωνάκη
Σχεδιασμός φωτισμού: Κώστας Μπεθάνης
Μακιγιάζ: Αλεξάνδρα Ρέντζου
Πρωτότυπη μουσική: Χρήστος Χριστακόπουλος
Στην παράσταση ακούγεται επίσης το “Techno Eskalation!!!” by Max Minimal
Εκτέλεση παραγωγής: Χρίστος Παπαμιχαήλ – LIMINAL
Οργάνωση παραγωγής και υπεύθυνη περιοδείας: Χριστίνα Λιάτα – Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Πρόγραμμα Εξωστρέφεια
Συντονισμός Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων: Ντόρα Βουγιούκα – Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Ευχαριστίες: Νίκη Σαριδάκη, Φωτεινή Γιώτη, Γιάννης Μακρής, Μανώλης Ανδριωτάκης, Ροδιά Βόμβολου
Ανάθεση και παραγωγή: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού δικτύου Europe Beyond Access, με συγχρηματοδότηση του προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο Μανώλης Σαριδάκης είναι 35 ετών, ζει στην Αθήνα και ασχολείται με τον χορό, το θέατρο και τη μουσική. Έχει εκπαιδευτεί ως χορευτής και χορογράφος σύγχρονου χορού στα προγράμματα iDance, Europe Beyond Access και Unlimited Access της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, καθώς και σε εργαστήρια σύγχρονου και αφρικανικού χορού της Liminal. Έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις της Στέγης και σε μια πληθώρα θεατρικών παραστάσεων με την ArtTogether. Πρωταγωνίστησε στο ντοκιμαντέρ του Σταύρου Πετρόπουλου, με τίτλο «Είμαι ένας χορευτής», σε παραγωγή της Στέγης. Σπουδάζει ντεκουπάζ στο Ίδρυμα Θεοτόκος, μουσική στο Εθνικό Ωδείο και Qigong στη σχολή Πηγή του Νεαρού Δάσους.