Αφίχθη στην Κύπρο το 2016, έχοντας μόλις αποφοιτήσει με διάκριση από το Κρατικό Κονσερβατόριο της Μόσχας, στην τάξη της παγκοσμίου κύρους βιολοντσελίστριας Ναταλία Σαχόφσκαγια (1935-2017). Ο βραβευμένος Λιθουανός βιολοντσελίστας Ρομπέρτας Γκροντ είναι έκτοτε ενεργό μέλος της μουσικής και μουσικοπαιδαγωγικής κοινότητας του νησιού, κάνοντας ταυτόχρονα και διεθνείς εμφανίσεις. Στην πρώτη του συνεργασία με τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου ως σολίστας, συμμετέχει στη σειρά συναυλιών με έργα του Γαλλικού Ρομαντισμού, ερμηνεύοντας το δημοφιλές και απαιτητικό «Κοντσέρτο για βιολοντσέλο αρ. 1 σε Λα ελάσσονα» του Καμίγ Σεν- Σανς.

– Ο Σεν- Σανς συνέθεσε αυτό το κονσέρτο για τον θρυλικό τσελίστα Ογκίστ Τολμπέκ. Αυτή η σκέψη σε κάνει να νιώθεις το δοξάρι βαρύ; Όχι. Το κομμάτι γράφτηκε πριν από πολλά χρόνια και πολλοί τσελίστες το έχουν παίξει πριν από εμένα. Επομένως, είναι δύσκολο να συνδεθεί μόνο με τον Ογκίστ Τολμπέκ. Επίσης, δεν νομίζω ότι υπάρχουν καν ηχογραφήσεις σχετικά με το πώς έπαιζε και δεν έχω υπόψη ούτε κάποιες κριτικές που να αφορούν τον τρόπο που είχε ερμηνεύσει αυτό το έργο. Συνεπώς, ποιος ξέρει πώς το έπαιξε για να μπορεί να συγκρίνει; Φυσικά, πιστεύω με όλη μου την καρδιά ότι το ερμήνευσε καταπληκτικά, διαφορετικά ο Σεν- Σανς, που ήταν τόσο διάσημος, δεν θα του ανέθετε αυτό το κομμάτι. Αν το έργο ήταν πρόσφατο κι αν γνώριζα τον τσελίστα που το έπαιζε, θα ήταν ίσως ένα εντελώς διαφορετικό συναίσθημα. Για παράδειγμα, αν είχε γραφτεί για τον Ροστροπόβιτς κι εγώ είχα την τύχη να είμαι ο δεύτερος που το ερμήνευε στην ίδια αίθουσα, τότε ναι θα ήταν πολύ τρομακτικό.

– Πώς νιώθεις που συνεργάζεσαι για πρώτη φορά με τη Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου ως σολίστ;  Τυχερός. Είμαι μουσικός εδώ στην Κύπρο κι έχω την ευκαιρία να παίξω με την ορχήστρα. Αυτό κάνει την ύπαρξή μου λίγο πιο ξεχωριστή.

– Ποιες είναι οι ιδιαιτερότητες αυτού του κομματιού που καθιστούν πρόκληση την ερμηνεία του; Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση μ’ αυτό το κομμάτι είναι να μην το καταστρέψεις. Το κονσέρτο είναι ευρέως γνωστό, οπωσδήποτε κάθε τσελίστας το γνωρίζει και ενδεχομένως οι περισσότεροι να το έχουν παίξει. Όταν έχεις ακούσει τόσες φορές το κομμάτι κι όταν το έχεις παίξει πολλές φορές –ευτυχώς, όχι εγώ- είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς και να τα θαλασσώσεις, επειδή θέλεις να είσαι πολύ ξεχωριστός. Ή ίσως απλά επειδή βαριέσαι -επίσης όχι εγώ. Νομίζω ότι πραγματικά αυτό που χρειάζεται είναι να παραμείνεις πιστός στη μουσική στην οποία γράφτηκε από τον συνθέτη.

– Ποιο θεωρείς το πιο σημαντικό προσόν που πρέπει να έχει ένας σολίστας; Δεν μπορεί να είναι μόνο ένα. Αλλά αν θα ανέφερα ένα αυτό θα ήταν η μαγεία. 

 

– Αν δεν ήσουν μουσικός με τι θα φανταζόσουν τον εαυτό σου να καταπιάνεται; Α, αυτή είναι δύσκολη ερώτηση. Η μουσική έχει διαμορφώσει την καρδιά μου από τότε που ήμουν παιδί και τώρα κοιτάζω τα πάντα μέσα από μουσική οπτική γωνία. Έτσι, αν έπρεπε τώρα να επιστρέψω στα παιδικά μου χρόνια, δεν θα μπορούσα να πω ποιος θα ήθελα να γίνω. Αλλά τώρα, αν υποθετικά έχανα την ικανότητα να παίζω και δεν μπορούσα ούτε να διδάξω μουσική, τότε θα ήμουν ευτυχής μάλλον αν γινόμουν ιστιοπλόος. Λατρεύω τη θάλασσα, θα έπαιρνα ένα σκάφος και θ’ αρμένιζα σ’ όλο τον κόσμο. Δεν είμαι σίγουρος αν θα επιβίωνα, αλλά οπωσδήποτε θα το τολμούσα.

– Πού έχεις θέσει τον πήχη των προσωπικών σου φιλοδοξιών; Κάθε φορά που βάζω τον πήχη, έρχεται μετά η ζωή και του αλλάζει θέση. Αυτή τη στιγμή, ως μουσικός, ο πήχης μου είναι να μάθω ΠΩΣ να παίζω μουσική.

– Ποιο είναι το πιο ακραίο μέρος όπου έχεις παίξει μουσική; Δεν είμαι πολύ ακραίος άνθρωπος ως προς αυτό. Θα απαντούσα όμως ότι το πιο ακραίο μέρος που έπαιξα είναι η τουαλέτα του Κονσερβατορίου της Μόσχας. Βρίσκεται στον 3ο όροφο και συνήθως εκεί εξασκούνται όλοι οι μουσικοί των χάλκινων. Έτσι, αν θέλεις να πας στην τουαλέτα, μερικές φορές όταν μπαίνεις ξεχνάς γιατί πήγες, επειδή υπάρχουν δέκα ή περισσότεροι μουσικοί χάλκινων πνευστών που προσπαθούν να ξεκουφάνουν ο ένας τον άλλο. Α, και μια φορά έπαιξα μέσα στο τρένο που με πήγαινε από τη Μόσχα στο Βίλνιους, στα σύνορα Ρωσίας- Λιθουανίας, επειδή ο τελωνειακός υπάλληλος δεν πίστευε ότι κουβαλούσα το δικό μου βιολοντσέλο. (Όχι πάντως το Stradivari, το οποίο θα μου δημιουργούσε πολλούς μπελάδες κατά τη διέλευση των συνόρων). 

 

INFO: Συναυλίες Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου1/3 Λευκωσία, Θέατρο Παλλάς, 2/3 Λεμεσός, Θέατρο Ριάλτο, 3/3 Λάρνακα, Δημοτικό Θέατρο, 8.30μ.μ. cyso.interticket.com, rialto.com.cy