Με την «κουλτούρα του βιασμού», που μετατοπίζει την ευθύνη της σεξουαλικής βίας από τον άνδρα στη γυναίκα, καταπιάνεται το εμβληματικό έργο του Μάριου Ποντίκα «Ο Γάμος», που προτείνει από τις 18 Μαρτίου η θεατρική ομάδα Point To, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κολοκοτρώνη.
Μια νεαρή κοπέλα βιάζεται και ό,τι ακολουθεί είναι οι αλλεπάλληλοι «βιασμοί» της από την οικογένεια, την κοινωνία, τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης.
Το έργο του Μάριου Ποντίκα, που έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2022, είναι ένα από τα σπουδαιότερα κείμενα της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1980-1981 από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, αλλά παραμένει πιο σύγχρονο από ποτέ, σκληρό με μια ωμή ειλικρίνεια, καθώς σκιαγραφεί τα πατριαρχικά πρότυπα και στερεότυπα και την κοινωνική σύμπλεξη του σεξισμού, του μισογυνισμού, της τοξικής αρρενωπότητας, που μετατοπίζουν το βάρος της ενοχής από το θύτη στο θύμα. Το θύμα εξευτελίζεται, στιγματίζεται, και εγκληματικοποιείται.
Μια άκρως αναπαραστατική, διαχρονικά συγκλονιστική φωτογραφία της κοινωνικής μονάδας της οικογένειας μέσα στο σαθρό κοινωνικό σύστημα. Οι συμμαχίες, η συνενοχή και τα περιθώρια αντίδρασης εντός του. Η ανοχή, η απενοχοποίηση και η νομιμοποίηση. Οι μάρτυρες μεταμορφώνονται σε θύτη επί σκηνής, συμβολίζοντας μπροστά στα μάτια μας τη ενοχή όλων όσων αναπαράγουν τη κουλτούρα του βιασμού και τα στερεότυπα της.
Είναι μια γροθιά στο στομάχι για οποιονδήποτε συντηρεί με αδιαφορία και ανοχή την κουλτούρα του βιασμού. Ο συγγραφέας αφαιρεί τα προσωπεία από την οικογένεια, την κοινωνία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τη δικαιοσύνη, αφήνοντας εκτεθειμένα τα πραγματικά πρόσωπα που κρύβονται κάτω από τις μάσκες. Πρόσωπα τόσο άσχημα που είναι πολύ δύσκολο να τα κοιτάζεις.
Υπόθεση
Η μικρότερη κόρη μιας φτωχής οικογένειας, η Αφέντρα βιάζεται. Η οικογένεια της, η συντηρητική κλειστή κοινωνία και η δικαιοσύνη, την καταδικάζουν σε νέους ανελέητους ψυχολογικούς και λεκτικούς βιασμούς που την οδηγούν στην αυτοκτονία για να γλυτώσει. Όταν αποτυγχάνει να πεθάνει την αναγκάζουν να παντρευτεί τον βιαστή της για να ξεπλύνει την ντροπή. Ο Μάριος Ποντίκας ουρλιάζει ένα «κατηγορώ» μέσα από το βουβό στόμα της Αφέντρας. Η σιωπή της λειτουργεί σαν καταλύτης, ώστε χωρίς τη συμμετοχή της να αποκαλυφθεί η ωμή αλήθεια. Τοποθετεί έναν καθρέφτη μπροστά μας που αντικατοπτρίζει τους φόβους, τον συντηρητισμό και την ανοχή μας.
Συντελεστές
- Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κολοκοτρώνης
- Σκηνογραφία, Ενδυματολογία: Ευαγγελία Ονουφρίου
- Μουσική επιμέλεια: Χρίστος Καραγιάννης
- Σχεδιασμός φωτισμού: Νικόλας Αρκαδίου
- Κίνηση: Μαρί Τσαγικιάν Ιωάννου
- Φωτογραφικό υλικό, Βίντεο: Ντέμη Εγγλέζου
- Μακιγιάζ: Άντρη Τσελεπή
- Παίζουν: Κατερίνα Κυριάκου, Κώστας Κωνσταντίνου, Παντελής Παπακωνσταντίνου, Εύα Μιλτιάδου, Ευαγγελία Ονουφρίου, Χάρης Λάμπρου, Νικόλας Δημητρίου.
Παραστάσεις
- Λευκωσία, Wherehaus612. Πρεμιέρα: 18 Μαρτίου. Παραστάσεις: 19, 24, 26, 31 Μαρτίου και 2, 7, 8, 9, 21, 22, 23, 24 Απριλίου, 8.30μ.μ. 99122552, 96160400. Η παράσταση είναι ακατάλληλη για άτομα κάτω των δεκαέξι ετών
Παράλληλες δράσεις
Στο τέλος ορισμένων παραστάσεων θα ακολουθήσουν συζητήσεις με ειδικούς επιστήμονες σχετικά με την ενημέρωση και την αντιμετώπιση της γυναικείας κακοποίησης, της ενδοοικογενιακής βίας και της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών. Μπορείτε να ενημερωθείτε για τις μέρες που θα πραγματοποιηθούν οι συζητήσεις στα τηλέφωνα κρατήσεων.
Μετά την πρεμιέρα, στις 18 Μαρτίου θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση με τη Ράνια Ευριπίδου, πρόεδρο και ιδρύτρια του ΊΡΙΣ Σωματείο ενάντια στη σεξουαλική βία.
Στο φουαγιέ του θεάτρου θα λάβει χώρα η έκθεση από το έργο «Φιλοξένησε και ΕΣΥ μια ψυχή» για το οποίο ασχολούνται εθελοντικά περισσότερες απο 100 γυναίκες απο όλη την Κύπρο και την Ελλάδα και εμπνεύστρια είναι η Ράνια Ευριπίδου. Η έκθεση αποτελείται απο χειροποίητες κούκλες, με την κάθε μία να έχει τη δική της αληθινή ιστορία οποιασδήποτε μορφής βίας.
