Ο δημοφιλής ηθοποιός κάνει ένα διάλειμμα απ’ το Τατουάζ, την τηλεοπτική σειρά που συμμετέχει και λίγο πριν χτυπήσει το τρίτο κουδούνι για τους «Μπαμπάδες με Ρούμι» εξηγεί γιατί νιώθει πλήρης.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να πείτε το ναι στην παράσταση «Μπαμπάδες με Ρούμι» που θα παρουσιάσετε στην Κύπρο; Πατρίδα μου είναι η Κρήτη. Πενήντα χρόνια στην Αθήνα δεν κατάφερα να γίνει πατρίδα μου. Ενώ η Κύπρος έχει πολλά κοινά με την Κρήτη. Γι’ αυτό και αποφάσισα να είμαι εδώ και να συμμετέχω σε αυτή την παράσταση.
Έχετε παρατηρήσει εάν η επιτυχία του «Τατουάζ» έχει φέρει περισσότερο κοινό στο θέατρο; Πάντα μια επιτυχία τηλεοπτική βοηθά στην προσέλευση του κοινού στο θέατρο.
Αυτό παράλληλα σας προβληματίζει; Όχι. Θεωρώ ότι ο θεατής πρέπει να βρει μια αφορμή για να πάει στο θέατρο και η τηλεόραση τού δίνει αυτή τη δυνατότητα.
Αλήθεια, παρακολουθείτε τις σειρές στις οποίες πρωταγωνιστείτε; Θα είμαι πολύ ειλικρινής. Όχι, δεν τις παρακολουθώ γιατί δεν μου αρέσει ο εαυτός μου. Σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να είμαι εκείνη την ώρα κάπου αλλού.
Ταλέντο ή εργατικότητα; Τι από τα δυο είναι, λέτε, πιο σημαντικό; Για να γίνεις ηθοποιός χρειάζεται ταλέντο, πολλή δουλειά, χιλιόμετρα πάνω στη σκηνή και διάβασμα.
Λένε ότι οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το χειροκρότημα. Ισχύει; Ένας καλλιτέχνης προσπαθεί να μεταδώσει αυτό που έχει στο μυαλό του, στην ψυχή του, το είναι του. Όταν το πετυχαίνει, ο κόσμος χειροκροτεί και είναι σημαντικό γιατί ο ηθοποιός κατάφερε να κάνει πράξη αυτό που επιθυμεί, να δώσει την ψυχή του.
Ποιο είναι το πιο ακραίο περιστατικό που σας έχει συμβεί στη σκηνή; Στην Επίδαυρο, το 1982 έκανα τον Καρίωνα στον Πλούτο του Αριστοφάνη. Ξεκίναγα το έργο, είδα περίπου δώδεκα χιλιάδες κόσμο και τρόμαξα. Άρχιζα το έργο εγώ. Μου πέρασε μια τρομακτική σκέψη από το μυαλό, να πω «Συγγνώμη, δεν μπορώ να συνεχίσω». Αλλά, τελικά αποφάσισα να μείνω στο θέατρο και άρχισα την παράσταση. Ναι, ήταν το μεγαλύτερο σοκ που έζησα στο θέατρο.
Έχοντας συμπληρώσει 40 χρόνια στο θέατρο και στην τηλεόραση, υπάρχει κάτι που δεν έχετε κάνει και λαχταράτε να το δοκιμάσετε; Νιώθω πλήρης θεατρικών και τηλεοπτικών ημερών. Για εντελώς προσωπικούς λόγους θα ήθελα να κάνω κάποια στιγμή τον «Πατέρα» του Στρίνμπεργκ. Κατά τα άλλα όταν ανεβαίνω στη σκηνή, ό,τι κι αν παίζω, νιώθω ευτυχισμένος.
Στο πέρασμα του χρόνου, πόσο έχει αλλάξει ο χαρακτήρας σας; Δυστυχώς ή ευτυχώς, νιώθω ότι όπως γεννήθηκα έτσι έμεινα κι έτσι κάποια στιγμή θα φύγω.
Ποιο ήταν το πιο σκληρό και πιο σοφό δίδαγμα που σας προσέφερε όλη αυτή η διαδρομή; Αν καταφέρεις στη ζωή σου να νιώθεις τη γαλήνη, την ευτυχία, την πληρότητα δίνοντας κάτι από τον εαυτό σου μπορεί και να είσαι κάποιες στιγμές ευτυχισμένος. Αν προσπαθείς μόνο να πάρεις, η δυστυχία καραδοκεί.
*Ο Γιώργος Παρτσαλάκης πρωταγωνιστεί στη νεοελληνική κωμωδία των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα «Μπαμπάδες με Ρούμι» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Νικολαΐδη. Μαζί του παίζουν οι Μαρία Φιλίππου, Κούλλης Νικολάου, Νίκη Λάμη, Αστέρω Κυπριανού και Σοφία Καλλή.
