Μπορούμε να δημιουργήσουμε αρχιτεκτονική συμβιωτική με τη φύση; Μπορεί το κέλυφος στο οποίο ζούμε να αναπνέει όπως τα φυσικά στοιχεία και οι άνθρωποι να πάψουμε να κατοικούμε σε κλιματιζόμενα τσιμεντένια και γυάλινα κουτιά; Ο Ινδός αρχιτέκτονας Manas Bhatia ονειρεύεται πως όλα αυτά γίνονται.
Χρησιμοποιώντας την τεχνητή νοημοσύνη, ο Ινδός αρχιτέκτονας Manas Bhatia σχεδίασε ένα οικιστικό έργο το οποίο μέχρι σήμερα συναντούσαμε σε σελίδες παραμυθιών κι όχι σε αρχιτεκτονικές ιστοσελίδες. Τα σπιτάκια των Χάνσελ και Γκρέτελ γίνονται πολυόροφα, κάπως σαν το σπίτι του γίγαντα στον Τζακ και την φασολιά. Το είδος αυτό της αρχιτεκτονικής ονομάζεται Symbiotic Architecture αφού κατά τον Bhatia μαθαίνοντας από τα φυσικά συστήματα, μπορούμε να δημιουργήσουμε πιο φιλικούς στο περιβάλλον οικισμούς. «Πάντα με γοήτευε, εξηγεί ο ίδιος, το πώς τα έντομα, τα πουλιά και άλλα πλάσματα δημιουργούν τις κατοικίες τους στη φύση. Τα μυρμήγκια, για παράδειγμα, δημιουργούν τις κατοικίες τους ως περίπλοκα δίκτυα κάτω από το έδαφος. Αν μπορούσαν και οι άνθρωποι να δημιουργήσουν κτίρια που αναπτύσσονται και αναπνέουν όπως τα φυτά, θα ήταν ένας καταπληκτικός κόσμος για να ζούμε». Μπορεί όμως αυτό να συμβεί;
Χρησιμοποιώντας τις δυνατότητες του εργαλείου τεχνητής νοημοσύνης, (AI) Midjourney, δημιούργησε μία σουρεαλιστική πρόταση. Εμπνευσμένος από το δέντρο Hyperion (Υπερίων) παρουσίασε μια σειρά εικόνων με «συμβιωτικούς» πύργους διαμερισμάτων στο εσωτερικό κούφιων κορμών. Οι οποίοι ωστόσο είναι τεχνητοί. Η αληθοφάνεια της δημιουργίας του όμως είναι τέτοια που εύκολα μπορεί κάποιος να πει «γιατί όχι;». Φυσικά το ζητούμενο δεν είναι να φτιάξουμε, με τα ίδια συμβατικά υλικά, ένα τεχνητό τοπίο που να μοιάζει φυσικό, αλλά να διατηρήσουμε την φύση.
Η ιδέα πίσω από αυτήν την εξερεύνηση, σύμφωνα πάντα με τον δημιουργό της, ήταν να επαναφέρουμε εμπειρίες που όλοι κάποια στιγμή έχουμε ζήσει κοντά στην φύση. Όπως το να κάθεσαι στην αυλή κάτω από ένα δέντρο και να διαβάζεις ή να χαζεύεις στο πάρκο παρατηρώντας το χρώμα των φύλλων, τα πουλιά που έρχονται να κουρνιάσουν, τα σύννεφα που κινούνται στον ουρανό. Συνεχίζοντας με αυτή την ιδέα, προέκυψε το όραμα ενός «ουτοπικού μέλλοντος» στο οποίο τα κτίρια δεν είναι μηχανές από σκυρόδεμα ή χάλυβα, αλλά είναι ζωντανά και μπορούν να αναπτυχθούν για να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες για στέγαση.
Όπως πιστεύει ο Bhatia, με την τεχνολογία και τα διαθέσιμα εργαλεία της νέας εποχής, οι αρχιτέκτονες θα μπορούν να πραγματοποιούν τις ιδέες τους με μεγαλύτερη ευκολία μεταφράζοντας απευθείας τις σκέψεις τους σε σχέδια και τρισδιάστατα μοντέλα ενώ παράλληλα η οικοδόμηση θα γίνει ταχύτερη και πιο αποτελεσματική. Χρησιμοποιώντας, λοιπόν, την τεχνολογία σε συνδυασμό με τη γνώση των φυσικών συστημάτων, οι αρχιτέκτονες θα είναι σε θέση να δημιουργήσουν πιο βιομορφικά και πιο ολοκληρωμένα σχέδια. Στο AI Midjourney, που χρησιμοποιήθηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση, η βασική πτυχή είναι η επιλογή των λέξεων που παράγει τα επιθυμητά οπτικά αποτελέσματα. Κι ως πειραματικό φαντάζει μια χαρά. Άλλο όμως η πρακτική.
Ελεύθερα, 18.9.2022.
