Η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου καλωσορίζει επί σκηνής για ακόμη μια φορά τη διακεκριμένη Ιταλίδα μαέστρο Σίλβια Μασαρέλι, αυτή τη φορά για τη βραδινή σειρά συναυλιών με τίτλο «Κοντσέρτο για Ορχήστρα», σε Πάφο και Λευκωσία. 

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα έργα «Δύο κομμάτια για μικρή ορχήστρα» του Φρέντερικ Ντέλιους, «Κοντσέρτο για μικρή ορχήστρα» του Αλμπέρ Ρουσέλ και «Σουίτα Pulcinella» του Ιγκόρ Στραβίνσκι. 

Τα «Δύο κομμάτια για μικρή ορχήστρα» (1911-12) του Φρέντερικ Ντέλιους που φέρουν τους τίτλους «Ακούγοντας τον πρώτο κούκο την άνοιξη» και «Καλοκαιρινή βραδιά στο ποτάμι», είναι στην ουσία δύο συμφωνικά ποιήματα μινιατούρες με ποιητικό χαρακτήρα, πλούσια σε ήχους και εικόνες της φύσης.

Το «Κοντσέρτο για μικρή ορχήστρα» του Αλμπέρ Ρουσέλ (1927) παρουσιάζει όλα τα χαρακτηριστικά του ιδιόμορφου στυλ του συνθέτη: τεράστια ρυθμική ενέργεια, πολυτονικές αρμονίες και πλούσια σε χρώματα, λαμπρή ενορχήστρωση. Ο Ρουσέλ μάλλον χρησιμοποίησε τον όρο κοντσέρτο στον τίτλο με την έννοια που είχε στη Γαλλική μπαρόκ: ένα μεγάλης κλίμακας έργο για σύνολο οργάνων.

Η «Σουίτα Pulcinella» (1920) του Στραβίνσκι αποτελείται από οκτώ κινήσεις από το ομώνυμο του μπαλέτο, το πρώτο αριστούργημα της Νεοκλασικής του περιόδου. Εδώ για πρώτη φορά o συνθέτης παθιάζεται με τη μουσική του 18ου αιώνα. Όπως δήλωσε ο ίδιος: «Η Pulcinella ήταν για μένα η ανακάλυψη του παρελθόντος, η αποκάλυψη μέσα από την οποία πραγματώθηκε όλο το μετέπειτά μου έργο.»

Η Σίλβια Μασαρέλι σπούδασε στο Κονσερβατόριο Αγίας Κεκιλίας τηςΡώμης και στο Εθνικό Ανώτατο Κονσερβατόριο Μουσικής του Παρισιού. Έχει κερδίσει σημαντικούς διεθνείς διαγωνισμούς ως πιανίστρια. Μεταξύ άλλων, έχει διευθύνει τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Τορίνου, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της Rai. Ήταν η πρώτη γυναίκα μαέστρος που κέρδισε το 1ο Βραβείο στη Διεύθυνση Ορχήστρας στο Διεθνή Διαγωνισμό της Μπεζανσόν.

Συνδυάζει τον ενθουσιασμό και την αφοσίωσή της στη μουσική με σημαντική αυστηρότητα στη συναυλία κι ένα φυσικό ταλέντο να μοιράζεται τη χαρά της μουσικής δημιουργίας, συνθέτοντας έτσι μια ατμόσφαιρα ηλιακής ενέργειας που χαρακτηρίζει όλες τις παραστάσεις της. Έχει ιδιαίτερη σχέση με τον κόσμο της γαλλικής μουσικής, καθώς και ενδιαφέρον για τις πιο δημιουργικές εκφράσεις της σύγχρονης μουσικής.

Συναυλίες

  • Τετάρτη 4 Νοεμβρίου,Πάφος, Μαρκίδειο Δημοτικό Θέατρο, 20:30, 26222286
  • Πέμπτη 5 Νοεμβρίου, Λευκωσία, Θέατρο Παλλάς, Πύλη Πάφου, 20:30, 22410181

Προπώληση εισιτηρίων:

  • Εισιτήρια για όλες τις συναυλίες διατίθενται στην ιστοσελίδα της ορχήστρας.
  • Για τη συναυλία στη Λευκωσία, εισιτήρια διατίθενται, επίσης, στο ταμείο του Θεάτρου Παλλάς κάθε Τετάρτη 4-7μμ.
  • Παρακαλώ σημειώστε ότι δεν θα γίνεται προπώληση εισιτηρίων στα ταμεία των θεάτρων τη μέρα της συναυλίας.

Ο Φρέντερικ Ντέλιους (1862-1934) γεννήθηκε στο Μπράντφορντ και είναι το τέταρτο από τα 14 παιδιά του Τζούλιους και της Ελίζε Πολίν Ντέλιους, οι οποίοι μετοίκησαν από τη Γερμανία στην Αγγλία. Ο πατέρας του  επιθυμούσε o γιος του να εργαστεί στην οικογενειακή επιχείρηση, όμως αυτός είχε άλλους στόχους και επιδιώξεις. Ακολούθησε καριέρα στη μουσική, ζώντας το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Γαλλία.

Τα δυο ντελικάτα και σύντομα σε διάρκεια συμφωνικά ποιήματα, γράφτηκαν κατόπιν παραγγελίας του Άγγλου συνθέτη Philip Heseltine (Peter Warlock), παρόλο που είναι αφιερωμένα στον Balfour Gardiner. Το πρώτο ποίημα «Ακούγοντας τον πρώτο κούκο την άνοιξη», γράφτηκε το 1912 και το δεύτερο – «Καλοκαιρινή βραδιά στο ποτάμι» – τον αμέσως προηγούμενο χρόνο. Οι πρώτες παραστάσεις έλαβαν χώρα στη Λειψία από την Gewandhaus Orchestra υπό τη διεύθυνση του Άρτουρ Νίκις.

Ο Ρουσέλ (1869-1937) συνέθεσε το «Κοντσέρτο για μικρή ορχήστρα» την περίοδο μεταξύ Οκτωβρίου 1926 και Φεβρουαρίου 1927. Το έργο δεν είναι ένα «Κοντσέρτο» με τη συνήθη έννοια, αλλά ένα έργο για μια ολοκληρωμένη ορχήστρα δωματίου. Πολύ πιθανόν ο τίτλος να πηγάζει από την πρακτική του Γαλλικού μπαρόκ του Couperin και του Rameau, οι οποίοι ονόμαζαν ορισμένα από τα μεγάλα έργα τους για ορχήστρα δωματίου «κοντσέρτα» με την έννοια της σχέσης μεταξύ των οργάνων. Οι Άγγλοι, Ιταλοί και Γάλλοι βέβαια, χρησιμοποιούν  τη λέξη «κοντσέρτο» αναφερόμενοι έργα με σολίστ και ορχήστρα.

Το εισαγωγικό Allegro του έργου έχει ξέγνοιαστο και ανέμελο χαρακτήρα, περνώντας μέσα από διάφορες ζωηρές μελωδικές ιδέες. Το Andante καταπιάνεται με πιο σοβαρά ζητήματα, με μυστηριώδεις, αλληλένδετες γραμμές που εναλλάσσονται στα φλάουτα, τα φαγκότα και τα βιολιά. Το finale είναι ένα παιχνιδιάρικο συνονθύλευμα δυο διαφορετικών θεματικών τύπων: το ένα «θορυβώδες» και τολμηρά εναρμονισμένο και το άλλο λυρικό και ηλιόλουστο.

Το μπαλέτο Pulcinella του Ιγκόρ Στραβίνσκι (1882-1971) γράφτηκε για τα μπαλέτα Les Ballets Russes -μετά τον θρίαμβο του μπαλέτου του «Το πουλί της Φωτιάς» και το μεγάλο σκάνδαλο που προκλήθηκε με το μπαλέτο «Ιεροτελεστία της Άνοιξης» – και σηματοδότησε μια νέα κατεύθυνση στη μουσική σύνθεση. Ο ίδιος μετά από χρόνια θα σχολιάσει πως: «Ο Pulcinella ήταν για μένα η ανακάλυψη του παρελθόντος, η αποκάλυψη μέσα από την οποία ολόκληρο το μετέπειτα μου έργο έγινε πραγματικότητα».

Ο Στραβίνσκι επέλεξε το μουσικό υλικό και το σενάριο για το μπαλέτο του από τον Ιταλό συνθέτη της μπαρόκ εποχής Περγκολέζι και από ένα παλαιό χειρόγραφο, από το οποίο πήρε ένα κωμικό επεισόδιο, με πρωταγωνιστή τον Πουλτσινέλα, τον παραδοσιακό ήρωα της Ναπολιτάνικης commedia  dell’arte, το Ιταλικό δηλαδή αυτοσχεδιαστικό θέατρο και τους ήρωές του.

Η πλοκή αφορά τον περιζήτητο άνδρα που θέλουν όλα τα κορίτσια και ο οποίος κινδυνεύει άμεσα από τους συντρόφους των κοριτσιών. Αλλάζοντας ρόλους με τον κολλητό του, ο οποίος υποδύεται πως σκοτώνεται, ο Πουλτσινέλα δραπετεύει. Όλοι οι επίδοξοι δολοφόνοι μεταμφιέζονται τότε σε Πουλτσινέλα και πηγαίνουν να επισκεφθούν τις αντίστοιχες αγαπημένες τους. Ο Πουλτσινέλα όμως εμφανίζεται, ωσάν να αναστήθηκε από τους νεκρούς, και γίνεται ένας υπέροχος ευεργέτης, που οργανώνει γάμους για αυτά τα ζευγάρια και ο ίδιος παντρεύεται την αγαπημένη του Πιμπινέλλα.

(Σημειώσεις από τον μουσικολόγο Φράνσις-Νεκτάριο Γκάυ)

Πηγή: philenews