Την έκθεση ζωγραφικής του Ολλανδού καλλιτέχνη Γιοχάνες φαν Φουχτ με τίτλο «Ο Δρόμος» παρουσιάζει από την Πέμπτη 2 Μαρτίου η γκαλερί Γκλόρια στη Λευκωσία.
Ο τίτλος προέρχεται από ένα ποίημα του Ρόμπερτ Φροστ: «The Road Not Taken». Στους πίνακες μπορείτε να βρείτε παραδείγματα των επιλογών που καθορίζουν το ταξίδι μας στη ζωή. Ο φαν Φουχτ αναφέρεται συχνά στην παιδική του ηλικία. Ένα παιδί που μεγαλώνει πρέπει να κάνει επιλογές που μπορεί να αποδειχθούν καλές ή κακές. Το πώς ερμηνεύουμε αυτές τις επιλογές μας κάνει πραγματικά αυτό που είμαστε. Μπορούμε να κοιτάξουμε πίσω στο παρελθόν και να δούμε ποιες επιλογές μας έχουν διαμορφώσει περισσότερο.
Αναλογιζόμενος τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής, ο καλλιτέχνης ζωγραφίζει τα θέματά του με μια ευαισθησία για την ανθρώπινη ευτυχία και θλίψη. Χρησιμοποιεί συχνά κλασικές μορφές έκφρασης της Δυτικής Ιστορίας της Τέχνης, όπως το πορτρέτο ή την ανθρώπινη φιγούρα. Ο φαν Φουχτ καθοδηγείται από ιστορικά γεγονότα καθώς και από προσωπικές του εμπειρίες. Δουλεύοντας σε αυτό το πλαίσιο, χρησιμοποιεί το συναισθηματικό του υπόβαθρο ως μέσο για να ασκήσει κριτική στις σύγχρονες ιδέες σχετικά με τη θρησκεία, την τέχνη, την ιστορία, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την κοινωνική ταυτότητα.
Τα εγκαίνια της έκθεσης θα τελέσει η Επιτετραμμένη της Πρεσβείας του Βασιλείου της Ολλανδίας Φίκε Χούισμαν.
- Λευκωσία, γκαλερί Γκλόρια (22762605). Εγκαίνια: Πέμπτη 2 Μαρτίου, 7.30μ.μ. Διάρκεια: Μέχρι 21 Μαρτίου
Ο Γιοχάνες φαν Φουχτ γεννήθηκε στο Ράισβαϊκ (Nbr.), στην Ολλανδία. Σπούδασε στην Εθνική Ακαδημία Εικαστικών Τεχνών του Άμστερνταμ (1980 – 1981) και στο Ακαδημία Εικαστικών Τεχνών St. Joost στη Μπρέντα (1981 -1985). Μετά την αποφοίτησή του έλαβε τιμητική διάκριση στο National Graduation Expo “Start ’85”. Sυνεχίζει να χτίζει πάνω στο ήδη εντυπωσιακό έργο του, όπως μαρτυρεί το γεγονός ότι έργα του βρίσκονται σε ένα μεγάλο αριθμό ιδιωτικών και δημόσιων συλλογών στην Ολλανδία και στο εξωτερικό. Έχει εκθέσει τη δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ολλανδία, την Ελλάδα, τη Νότια Κορέα και τη Γαλλία.
Γράφοντας για το έργο του καλλιτέχνη, ο ιστορικός τέχνης Rob Perrée αναφέρει: «Όπως πολλά πράγματα έχουν την ικανότητα να ανακαλούν αναμνήσεις, π.χ. οι φωτογραφίες από παλιές εποχές, ο Johannes Van Vugt αναζητά αναμνήσεις από το παρελθόν του και χρησιμοποιεί φωτογραφίες ως έμπνευση για τους πίνακές του για να το πετύχει. Με τη ζωγραφική του φαίνεται ότι ο Van Vugt σκοπεύει να αντιληφθεί τις αλλαγές του παρελθόντος. Μερικοί από τους πίνακές του εκφράζουν τη λύπη του αποχαιρετισμού, τον πόνο του πολέμου και του θανάτου, άλλοι εκφράζουν χαρά και ευτυχία, αλλά όλοι εκφράζουν την επιθυμία σαν ο χρόνος να έχει γιατρέψει τις πληγές. Ο Van Vugt δημιούργησε το δικό του αρχείο ζωγραφίζοντας τις εικόνες του σαν να ήταν καρτ ποστάλ από το παρελθόν: το μικρό και σειριακό στήσιμο των έργων του δημιουργεί την εντύπωση ενός κινηματογραφικού χαρακτήρα. Μέρος των εικόνων σχετίζονται με φωτογραφίες του προσωπικού του κόσμου, ενώ άλλες χρησιμοποιούν φωτογραφίες άλλων ανθρώπων και σχετίζονται μόνο έμμεσα με την προσωπική του ζωή. Αυτό είναι που κάνει τη σειρά επίσης μέρος μιας συλλογικής μνήμης».
