Για τον δημιουργό του performance «Excavated Anatomies», που ανεβαίνει στο πλαίσιο του «2ου Showcase Χορογραφίας Κύπρου», χορός είναι η συνάντηση με τον εαυτό μας, σ’ ένα ασαφές τοπίο, που δονείται με ανάσες και ενέργεια.
– Αυτές τις μέρες συμμετέχεις στο «2ο Showcase Χορογραφίας Κύπρου». Τι σημαίνει για σένα αυτή η συμμετοχή και με ποια συναισθήματα ετοιμάζεσαι να ανέβεις στη σκηνή του Ριάλτο; Με συναισθήματα ενθουσιασμού. Αυτή είναι η δεύτερη συμμετοχή μου στον θεσμό, ο οποίος πραγματοποιείται από το 2020 με τη συνεργασία των Πολιτιστικών Υπηρεσιών και του Θεάτρου Ριάλτο. Στο φετινό Showcase παρουσιάζω ένα σόλο χορογραφικό έργο, το οποίο νιώθω πως με βρίσκει σε μια ειλικρινή αγκαλιά με τον εαυτό μου.
– Τι πραγματεύεται το «Excavated Anatomies», που πρόκειται να παρουσιάσεις; Το «Excavated Anatomies» προκύπτει μέσα από εικόνες και λέξεις από προσωπικά ημερολόγια και journals. Είναι κατά κάποιον τρόπο μια «εξόρυξη» προσωπικών στιγμών και αναμνήσεων, μέσω του σώματος και της κίνησής του. Αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης έρευνας που με απασχολεί, κατά την οποία το σώμα αντιμετωπίζεται σαν μια βάση πληροφοριών, που μέσω της κίνησης επαναφέρει στιγμές σε μία πορεία προς εξιλέωση. Το ολοκληρωμένο έργο είναι αποτέλεσμα πειραματισμού, επιμέλειας και διαφοροποιήσεων και βέβαια μιας γόνιμης συνεργασίας με μία ομάδα εξαιρετικών συντελεστών, που εκτιμώ ιδιαίτερα. Μάριε, Βασιλική, Jakub, Ρέα, Παναγιώτη, Θεοδώρα, σας ευχαριστώ!
– Τι τροφοδοτεί την έμπνευση σου, όταν σχεδιάζεις μία παράσταση; Ο πειραματισμός με την πρόθεση και τη σύνθεση της κίνησης, εικαστικό υλικό το οποίο προτείνω και εισαγάγω σαν πρώτη ύλη, στιγμές από κινηματογράφο, συνδυασμοί λέξεων… Πολύ σημαντικός, παράλληλα, είναι για μένα ο ήχος. Ζωτικής σημασίας. Να υπάρχει ήχος στην πρόβα.
– Ως χορογράφος, πώς θα προσδιόριζες την καλλιτεχνική σου ταυτότητα; Μου αρέσει να αντιμετωπίζω το σώμα ως ένα μέσο έκφρασης, με ιδιαίτερες δυνατότητες και πιθανότητες κίνησης, δίχως να με απασχολεί ιδιαίτερα ο εντυπωσιασμός μέσω της αθλητικότητας, αλλά μέσω της προσέγγισης και της σύνθεσης της κίνησης. Πιστεύω στον μινιμαλισμό, στην καθαρότητα, στη σχέση με τον χώρο, στην πρόθεση της κίνησης και με αφορά το εικαστικό αποτέλεσμα.
– Πηγαίνοντας πίσω στον χρόνο, πώς θυμάσαι τα παιδικά σου χρόνια και πότε γεννήθηκε η επιθυμία σου να ασχοληθείς με τον χορό; Τα παιδικά μου χρόνια ήτανε αρκετά ανέμελα, με φόντο λεμονιές, βασιλικούς και γατιά, που πηγαινοέρχονταν τα καλοκαιρινά απογεύματα. Για την εφηβεία, ας μην πούμε καλύτερα! Η επιθυμία μου να ασχοληθώ με τον χορό υπήρχε από πάντα. Από πολύ μικρός είτε ζωγράφιζα σε τοίχους, είτε χόρευα μέσα-έξω από το σπίτι. Τελικά κατάφερα να εκπαιδευτώ και στους δύο τομείς.
– Ποια ήταν η στιγμή που κατάλαβες ότι θα ακολουθούσες επαγγελματικά τον χορό; Στις 13 Αυγούστου 2003. Βλέποντας μια εκπομπή στην ΕΡΤ με στιγμιότυπα από τις αρχικές πρόβες του Δημήτρη Παπαϊωάννου και των συνεργατών του για την Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ήτανε το πρώτο τηλεοπτικό, ανοικτό κάλεσμα για ερμηνευτές.
– Υπάρχουν πράγματα που στερήθηκες ως παιδί, λόγω της ενασχόλησής σου με τον χορό; Η ενασχόληση μου με τον χορό ξεκίνησε μετά τα 18, περισσότερο σαν νεαρός ενήλικας τόλμησα να το ακολουθήσω. Δυστυχώς το περιβάλλον γύρω μου δεν υπήρξε καθόλου υποστηρικτικό σε νεαρότερη ηλικία. Δεν πιστεύω ότι στερήθηκα κάτι, η απόφασή μου να ακολουθήσω τον χορό και την κίνηση μού έδωσε τρομερή ενέργεια και χαίρομαι που δεν επηρεάστηκα από αρνητικά και αποτρεπτικά σχόλια.
– Ποια συμβουλή θα ήθελες να σου είχαν δώσει, όταν ξεκινούσες τον χορό; Να μην αμφιβάλλω τον εαυτό μου, τις ικανότητές μου και ποτέ να μην κοροϊδεύω τα όσα αγαπώ.
– Τι φτιάχνει κατά τη γνώμη σου έναν καλό χορευτή; Ο καλός συνδυασμός τεχνικής, ερμηνείας, εμπειρίας και συναδελφικής συμπεριφοράς.
– Πώς ακριβώς μπορεί ο χορός να βοηθήσει στη σχέση ενός ανθρώπου με το σώμα του; Ο χορός προσφέρει μια ιδιαίτερη σχέση με το σώμα. Συντονίζει το μέσα με το έξω, το σώμα με τον χώρο, το συναίσθημα με τη δράση. Αρκετές φορές μοιάζει πραγματικά σαν μια συνάντηση με τον εαυτό σου σε ένα ασαφές τοπίο, που δονείται με ανάσες και ενέργεια.
– Τι ανακάλυψες για τον εαυτό σου μέσα από τον χορό; Ανακάλυψα τον ίδιο μου τον εαυτό και μια καινούργια γλώσσα, που δεν λέει εύκολα ψέματα. Η ενασχόλησή μου με την κίνηση με οδήγησε να επαναπροσδιορίσω τη ζωή μου και να βρω πιθανότητες για διαφορετικές πραγματικότητες. Με άλλαξε.
– Πώς είσαι λίγες μέρες πριν από κάθε πρεμιέρα και πώς νιώθεις όταν τελικά βρίσκεσαι πάνω στη σκηνή για να χορέψεις; Λίγες μέρες πριν από κάθε πρεμιέρα είμαι σε απόλυτο άγχος, το οποίο ευτυχώς δεν γίνεται αντιληπτό στους περισσότερους γύρω μου. Με διακατέχει μια τρομερή ανάγκη για απόλυτη οργάνωση. Όταν βρίσκομαι στη σκηνή, όλα μοιάζουν να μπαίνουν στο mute. Υπάρχει μια σπάνια, πολύτιμη ησυχία, γεμάτη ενέργεια.
– Εκτός από τον χορό, πού αλλού διοχετεύεις την ενέργεια σου; Στο γράψιμο, το κολύμπι, τον κινηματογράφο. Σε ανθρώπους που αγαπώ.
– Ποια είναι τα αμέσως επόμενά σου πρότζεκτ και ποιο είναι το μεγαλύτερο χορευτικό σου όνειρο; Παράλληλα με το «Showcase Χορογραφίας Κύπρου» βρίσκομαι σε επιμέλεια κίνησης – χορογραφία στην καινούργια παραγωγή του ΘΟΚ με το έργο «Machinal» της Σόφι Τρέντγουελ, σε σκηνοθεσία Αύρας Σιδηροπούλου. Το επόμενο χορογραφικό έργο, που θα έχω τη χαρά να δημιουργήσω υπολογίζεται τον ερχόμενο Νοέμβριο, στο πλαίσιο του Προγράμματος Τερψιχόρη. Το μεγαλύτερο μου όνειρο είναι μέσα από τη δουλειά μου να εξελίσσομαι συνεχώς ως δημιουργός και ως άνθρωπος, διατηρώντας μια ηθική ισορροπία και παραμένοντας ειλικρινής με τον εαυτό μου, αλλά και με όσους και όσα αγαπάω.
Info: «2ο Showcase Χορογραφίας Κύπρου», 12&13/3, 20:30, Ριάλτο, Λεμεσός. Τηλ.: 77777745. Χορηγοί Επικοινωνίας Ο Φιλελεύθερος και Active Radio.
tanya@phileleftheros.com
Φιλελεύθερα, 6.3.2022.
