Δύο σοβαρά κενά εντόπισε το Ανώτατο Δικαστήριο εξετάζοντας την έφεση που άσκησε υποψήφιος για τη θέση του διευθυντή του Τμήματος Κοινωνικής Ενσωμάτωσης Ατόμων με Αναπηρίες. Πρόκειται για μόνιμη θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής. Η διαδικασία πλήρωσης της θέσης έλαβε χώρα πριν από 11 χρόνια. Υποβλήθηκαν συνολικά 16 αιτήσεις από άτομα που υπηρετούσαν ήδη στη Δημόσια Υπηρεσία και κλήθηκαν σε συνέντευξη οι 14 εξ αυτών, οι οποίοι πληρούσαν τα προβλεπόμενα προσόντα, βάσει του σχεδίου υπηρεσίας. Στη συνέντευξη προσήλθαν, τελικά, 11 υποψήφιοι. Η εξέταση έγινε στην παρουσία του γενικού διευθυντή του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.
Φαίνεται ότι το πρόσωπο που τελικά επιλέγηκε και ο προσφεύγων ενώπιον της Δικαιοσύνης, ήταν οι δύο επικρατέστεροι. Το βασικό παράπονο του υποψηφίου που δεν επιλέγηκε ήταν ότι δεν λήφθηκε υπόψη το ένα εκ των δύο μεταπτυχιακών τα οποία είχε. Το Εφετείο (πενταμελής σύνθεση) έκρινε ότι δικαίως παραπονείτο. Συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε, κατ’ αρχάς, ότι οι εν λόγω δύο υποψήφιοι «ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, ισοδύναμοι στη βαθμολογημένη αξία με βάση τις υπηρεσιακές εκθέσεις, με ένα σημαντικό προβάδισμα αρχαιότητας κατά τέσσερα περίπου χρόνια προς όφελος του εφεσείοντα (σ.σ. που δεν επιλέγηκε)…».
Σε ό,τι αφορά το δεύτερο μεταπτυχιακό, το Εφετείο υπέδειξε ότι «η απλή λεκτική αναφορά της ΕΔΥ ότι ο εφεσείων κατείχε δύο σχετικά μεταπτυχιακά διπλώματα εκ των οποίων το ένα ανταποκρινόταν στην απαίτηση του Σχεδίου Υπηρεσίας για το πλεονέκτημα, δεν είναι αρκετή. Τέτοια λεκτική αναφορά δεν συνιστούσε ουσιαστικά οποιαδήποτε αξιολόγηση». 
Το γεγονός αυτό από μόνο του καθιστούσε την απόφαση της ΕΔΥ τρωτή. Επιπλέον, όμως, το Δικαστήριο εξέτασε και την ορθότητα της σύστασης στην οποία προέβη ο γενικός διευθυντής του υπουργείου. Επί του προκειμένου το Εφετείο διαπίστωσε ότι «τα υπηρεσιακά στοιχεία των διαδίκων (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν την προτίμηση του διευθυντή, αφού η παράθεσή τους δεν αναδείκνυε προβάδισμα του προαχθέντος σε κάποιο από τα καθιερωμένα κριτήρια. Και είναι με αυτή την έννοια που η σύσταση του διευθυντή δεν συνάδει με το περιεχόμενο των φακέλων και συνεπώς δεν έπρεπε να ληφθεί υπόψη».
 
Καταληκτικά, το Εφετείο ακύρωσε τον εν λόγω διορισμό-προαγωγή και η ΕΔΥ καλείται να προβεί σε αναδρομική πλήρωση της θέσης, από το 2009.