Από τη στιγμή που ο Μάριο Ντράγκι μετά την τελευταία σύνοδο του Διοικητικού Συμβουλίου, δημόσια και με αναπάντεχη σαφήνεια, ξεκαθάρισε ότι είναι έτοιμος – όπως το 2012 και το 2014 – να κινηθεί με ό,τι διαθέτει για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της οικονομικής δυσπραγίας και τις αρνητικές προοπτικές όσον αφορά τον πληθωρισμό, ακολούθησε πληθώρα δηλώσεων των στελεχών του Συμβουλίου (Ντε Γκίντος, Ολι Ρέν, κ.λ.π.) που διέλυσαν κάθε αμφιβολία για τις προθέσεις της ΕΚΤ.    
Ένας νέος κύκλος ποσοτικής χαλάρωσης είναι προ των πυλών.  Η διαφορά με το 2012 – 2014 είναι ότι αυτή την φορά το “μήνυμα” Ντράγκι, έρχεται να προλάβει και όχι να ακολουθήσει τις πολιτικές της Fed.   Στην πραγματικότητα ο Μάριο Ντράγκι προδιαγράφοντας με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο, την πολιτική του διαδόχου του, σήκωσε το γάντι από την πλευρά της ΕΚΤ απέναντι στις επικείμενες κινήσεις της Ουάσιγκτον πριν αυτές καν προλάβουν να εκδηλωθούν.   
Εξ ού και η άμεση αντίδραση -οξύτατη- από την πλευρά Τραμπ.   Πίσω από τις γραμμές των δηλώσεων και των θέσεων που περνούν οι απέναντι πλευρές κρύβεται -όχι με μεγάλη επιτυχία- το μείζον ζήτημα των επόμενων ετών, η συναλλαγματική αντιπαράθεση μεταξύ δολαρίου – ευρώ, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις των επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών.   
Η προαγγελία της νομισματικής πολιτικής Ντράγκι “διαβάστηκε” σωστά από τις αγορές, η ΕΚΤ δεν θα αφήσει το ευρώ να ανατιμηθεί έναντι του δολαρίου τόσο που να επιτρέψει έναν αποτελεσματικό εμπορικό πόλεμο από τις ΗΠΑ. Το μήνυμα διαβάστηκε αμέσως και από τον Τραμπ που έσπευσε να δηλώσει ότι το ευρώ είναι υποτιμημένο (έναντι του δολαρίου) και να κατηγορήσει τον Μάριο Ντράγκι άμεσα και ονομαστικά (!) γι’ αυτό.   
Στην πραγματικότητα το whatever it takes του 2012 είναι εντελώς διαφορετικό από την περίπου ίδια φράση του 2019.   Το 2012 αφορούσε τη διάσωση της ευρωοικονομίας και του ευρώ έναντι της τραπεζικής κρίσης και του χρέους, το 2019 αφορά την επερχόμενη διεύρυνση του εμπορικού πολέμου και της “κόντρας” με τις ΗΠΑ.   
Αυτή η διαφορά “περιεχομένου” αλλάζει και τους όρους μέσα στους οποίους αρχίζει σήμερα επίσημα στη Σύνοδο Κορυφής η συζήτηση για την επιλογή του διαδόχου του. Και εξηγεί επίσης τη “βιασύνη” του απερχόμενου προέδρου της ΕΚΤ να “ράψει” το κοστούμι της νομισματικής πολιτικής στο οποίο θα πρέπει να προσαρμοσθεί ο επόμενος κεντρικός τραπεζίτης που θα αναλάβει να “δράσει” μετά τον Ντράγκι από το… κάστρο της Φρανκφούρτης.  
Όπως παραδέχθηκε, παλιό στέλεχος της ΕΚΤ στο οποίο απευθύνθηκε το Capital.gr για να ζητήσει διευκρινίσεις όσον αφορά τη “βιασύνη” του Ντράγκι να προαγγείλει την πολιτική πρόθεση της ΕΚΤ, δεσμεύοντας έτσι τον διάδοχό του, “δεν μίλησε ο Ντράγκι, μίλησε η δυναμική… επιβίωσης της Ευρωζώνης απέναντι στις καταστάσεις που έρχονται”.      
ΠΗΓΗ: Capital.gr