Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών φρέναρε για άλλη μια φορά την υπογραφή της σύμβασης που αφορούσε στη λειτουργία και συντήρηση του σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στη Μονή, γεγονός το οποίο αποφέρει κόστος στο Συμβούλιο Αποχετεύσεων Λεμεσού Αμαθούντας (ΣΑΛΑ). Μέχρι στιγμής πλήρωσε επιπλέον €600.000 και θα πληρώνει επιπλέον €50.000 μηνιαίως μέχρι να υπογραφεί η νέα σύμβαση.
Η προηγούμενη σύμβαση έληξε στις 30/9/2018 και στις 3/12/2019 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών εξέδωσε «Προσωρινά Μέτρα» με τα οποία απαγόρευσε την υπογραφή της νέας σύμβασης με την εταιρεία που κέρδισε τον σχετικό διαγωνισμό.
Στην καλύτερη περίπτωση η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής (στην προσφυγή που καταχώρησε προσφοροδότης) θα εκδικαστεί τον Ιανουάριο ή τον Φεβρουάριο του 2020, αλλά και τότε, κατά πάσαν πιθανότητα (όποιος και αν κερδίσει την προσφορά) θα ακολουθήσει νέα προσφυγή, οπόταν θα παραταθεί η διαδικασία υπογραφής της σύμβασης και κατ’ επέκταση θα συνεχίζονται οι υπερπληρωμές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Επεκτείνεται το αποχετευτικό Λεμεσού
Όπως αναφέρεται στην απόφαση της Αναθεωρητικής, η Αναθέτουσα Αρχή (ΣΑΛΑ), έφερε ένσταση στη χορήγηση προσωρινών μέτρων επικαλούμενη το κατεπείγον της υπογραφής νέας σύμβασης «λειτουργίας και συντήρησης του σταθμού επεξεργασίας λυμάτων στη Μονή» από έμπειρο και εξειδικευμένο εργολάβο. Ο ΣΑΛΑ υπέδειξε, πως είναι αδύνατον να αναλάβει το ίδιο το Συμβούλιο τη λειτουργία του σταθμού, λόγω έλλειψης εξειδικευμένου προσωπικού και αδυναμίας νέων προσλήψεων εξ αιτίας των περιορισμών που έχει θέσει το κράτος.
Η υφιστάμενη σύμβαση του 2006 με την κοινοπραξία KRUGER CYBARCO έχει λήξει εδώ και χρόνια ενώ, μέχρι στιγμής, έχουν συμφωνηθεί τέσσερις παρατάσεις, η τελευταία των οποίων λήγει τον Μάρτιο του 2020.
Το ΣΑΛΑ υποστήριξε ενώπιον της Αναθεωρητικής, πως πέραν του ότι αυτές οι παρατάσεις έχουν τεράστιο μηνιαίο κόστος για το κράτος, είναι μάλλον ανέφικτη η επανάληψη νέας, τόσο λόγω πιθανών αρνητικών αντιδράσεων από τον εργολάβο, όσο και από την ΚΕΑΑ (Κεντρική Επιτροπή Αλλαγών και Απαιτήσεων). Το ΣΑΛΑ υπέδειξε, επίσης, πως η διαδικασία αυτή είναι χρονοβόρα αφού πρέπει να περάσει πρώτα από το Συμβούλιο του ΣΑΛΑ και ακολούθως από την ΤΕΑΑ (Τεχνική Επιτροπή Αλλαγών και Απαιτήσεων) και μετά από την ΚΕΑΑ. Προειδοποίησε, επίσης, πως ακόμη και στην περίπτωση που το έργο αναλάβει προσωρινά με νέο προσωπικό (ο ίδιος ο ΣΑΛΑ), που τώρα δεν διαθέτει, οι περιβαλλοντικοί κίνδυνοι από ενδεχόμενη αστοχία στον Σταθμό και οι ενδεχόμενες επιπτώσεις είναι πολύ πιο μεγάλες από το να αναλάβει να συνεχίσει ένας έμπειρος και εξειδικευμένος εργολάβος, δεδομένης της πείρας και οργάνωσης και της τεχνογνωσίας την οποία διαθέτει.
Το ΣΑΛΑ αναφέρθηκε και στο πρόσθετο κόστος που υπέστη το Δημόσιο από τις παρατάσεις που δόθηκαν μέχρι τώρα, το οποίο ανήρχετο στο 35-45% από την τιμή που θα επιτευχθεί με την ανάθεση σε νέο εργολάβο, ή περίπου €50.000 μηνιαίως.
Από πλευράς της, η εταιρεία που προσέφυγε ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής, υποστήριξε πως το μεγαλύτερο θέμα που τίθεται από πλευράς της Αναθέτουσας Αρχής, για την αντίθεσή της με την έκδοση προσωρινών μέτρων, είναι οικονομικό. Θεωρεί, επίσης, ότι σε περίπτωση που τεθούν θέματα υγείας και περιβάλλοντος στον υφιστάμενο εργολάβο και στην ΚΕΑΑ δεν θα υπάρξουν προσκόμματα στην επέκταση της υφιστάμενης σύμβασης για τρεις ή έξι μήνες.
Τους συμβουλεύει να κλείσουν τα μάτια
Με την απόφασή της η Αναθεωρητική Αρχή συμβουλεύει εμμέσως την ΚΕΑΑ, την ΤΕΑΑ και το ίδιο το ΣΑΛΑ, να κλείσουν τα μάτια και να μην φέρουν ένσταση σε νέα παράταση της υφιστάμενης σύμβασης, υποδεικνύοντας: Δεν θεωρούμε ότι τα Σώματα αυτά, Τμήματα του Δημοσίου, θα αντιμετωπίσουν αρνητικά το θέμα με τη βεβαιότητα που εξέφρασε η Αναθέτουσα Αρχή, παραγνωρίζοντας το δημόσιο συμφέρον που εξυπηρετείται με τη λειτουργία του σταθμού.
Θεωρούμε, προστίθεται, ότι τα δικαιώματα των Αιτητών (της εταιρείας που προσέφυγε) όπως αυτά απορρέουν από τις ευρωπαϊκές οδηγίες και την κυπριακή νομοθεσία, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
