Αν ήταν μόνο για τις αθλητικές της επιδόσεις λίγοι θα θυμόντουσαν την Κριστίνα Τσιμανούσκαγια μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Η Λευκορωσίδα αθλήτρια των 200 μέτρων δεν ήταν ανάμεσα στα φαβορί και είναι πολύ πιθανόν πως δεν θα ανέβαινε στο βάθρο των νικητών. Όταν οι αγώνες θα τέλειωναν, θα επέστρεφε στην πατρίδα της για να συνεχίσει τη ζωή της και λίγοι θα ασχολούνταν μαζί της.
Πλέον όμως είναι ένα αναγνωρίσιμο πρόσωπο και δεν πρόκειται να πάει πίσω στη Λευκορωσία. Μετά την κριτική που άσκησε στους προπονητές και τους καθοδηγητές της, οι Αρχές της χώρας της προσπάθησαν με το ζόρι να την επαναπατρίσουν. Αν κρίνουμε από τη μεταχείριση που έχει το καθεστώς του Αλεξάντρ Λουκασένκο στους αντιφρονούντες, δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε πως η συνέχεια θα ήταν δύσκολη για την 24χρονη αθλήτρια και πως είναι πιθανό να κατέληγε στη φυλακή. Για αυτό και προτίμησε να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Πολωνία.
Το να εκφράσει κάποιος ελεύθερα τη γνώμη του δεν είναι έγκλημα. Όμως η υπόθεση της Κριστίνα Τσιμανούσκαγια έδειξε πως σε κάποιες χώρες είναι και μια από αυτές είναι η Λευκορωσία. Καθώς ο Αλεξάντρ Λουκασένκο παραμένει γαντζωμένος στην εξουσία, η κατάσταση στη χώρα γίνεται όλο και χειρότερη. Διώξεις, έρευνες σε σπίτια και γραφεία ακτιβιστών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, φυλακίσεις είναι καθημερινά φαινόμενα. Με το πρόσχημα πως απειλείται η δημόσια ασφάλεια, οι Αρχές της χώρας έχουν εξαπολύσει ένα τρομακτικό κύμα διώξεων.
Το περιστατικό αντικατοπτρίζει την παράνοια του «τελευταίου δικτάτορα της Ευρώπης», όπως συχνά χαρακτηρίζεται ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας, απέναντι σε οτιδήποτε και οποιονδήποτε μπορεί να θεωρηθεί ότι στέκεται επικριτικά απέναντι στο καθεστώς του. Το ότι είναι αδίστακτος αποδείχτηκε εξάλλου και πριν από μερικούς μήνες, όταν ανάγκασε πτήση που κατευθυνόταν από την Αθήνα προς το Βίλνιους να προσγειωθεί στο Μινσκ για να συλλάβει τον δημοσιογράφο Ρομάν Προτάσεβιτς, έναν σφοδρό επικριτή του.
Όπως είναι η κατάσταση τώρα, τίποτα καλό δεν προμηνύεται για τη Λευκορωσία. Οι καταδίκες και οι κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί δεν αγγίζουν το καθεστώς της. Έχοντας την υποστήριξη της Ρωσίας, ο Αλεξάντρ Λουκασένκο νιώθει αρκετά δυνατός για να αψηφεί τους πάντες και για να συνεχίσει να γεμίζει τις φυλακές της χώρας με όσους του προβάλλουν αντίσταση. Αδίστακτος, ξέρει να εργαλειοποιεί τα πάντα υπέρ του. Όσοι βιάζονται να τον ξεγράψουν πρέπει να αναθεωρήσουν.
