Ένα ρεπορτάζ του «Φ» για τον πιο μικρό ήρωα του Αγώνα της ΕΟΚΑ, Δημητράκη Δημητριάδη, που δολοφονήθηκε στη Λάρνακα στις 18 Μαρτίου 1956 από Βρετανό στρατιώτη, στάθηκε αφορμή να αποκαλυφθεί μια τραγική πτυχή στην ιστορία του μικρού παιδιού. Κάποια στιγμή, ο υποφαινόμενος, ενώ συνομιλούσε με τον αδελφό του επτάχρονου Δημητράκη, τον Λάκη Δημητριάδη, αναγκάστηκε να διακόψει μερικά λεπτά, λόγω μιας ανθρώπινης στιγμής.
«Ξέρεις, πώς να σου το πω, εν δύσκολο. Δεν είμαστε και εντελώς σίγουροι ποιος είναι το τάφος του Δημητράκη». Βαθιά συγκινημένος ο κ. Λάκης, μας εξιστόρησε πώς και γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά ταυτόχρονα εξέφρασε στο «Φ», τον διακαή πόθο της οικογένειας, να εντοπιστούν τα λείψανα. «Μπορείς να μας βοηθήσεις, σε παρακαλώ;», μας είπε επίσης την ημέρα που συναντηθήκαμε ο κ. Λάκης.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Λύα Χατζηαδάμου-Βότση: «Ο Ευαγόρας που αγάπησα…»
Ήταν 24 Μαρτίου όταν ο υποφαινόμενος, υπογράφοντας ως δημοσιογράφος του «Φ», ζητούσε από τον Πρόεδρο της Επιτροπής Αγνοουμένων, Νίκο Σεργίδη, να μεσολαβήσει προς την Προεδρεία της Δημοκρατίας, ώστε να αναληφθεί προσπάθεια εντοπισμού των λειψάνων του μικρού Δημητράκη Δημητριάδη από τη Λάρνακα. Ετών επτά, που δολοφονήθηκε από ένοπλο Βρετανό στρατιώτη που τον πυροβόλησε στο αριστερό μάτι, ενώ προσπαθούσε να εφοδιάσει με πέτρες άλλα δυο πιο μεγάλα παιδιά, για να τις πετάξουν σε Βρετανούς που επιχειρούσαν να καταστείλουν μαχητική μαθητική διαδήλωση. Ο κ. Σεργίδης σχεδόν δάκρυσε όταν του εξιστορήσαμε τα γεγονότα για τα λείψανα του μικρού ήρωα. «Τι λες ρε Πάμπο… Έχουμε εθνική, ηθική υποχρέωση. Στείλε μου μια επιστολή εκ μέρους της οικογένειας, απευθυνόμενη στην Προεδρεία. Θα τρέξω αμέσως στο Προεδρικό να την πάρω. Είμαι σίγουρος. Θα μας δώσουν προσοχή. Θα βοηθήσουν. Δεν γίνεται τέτοιο πράγμα». Η επιστολή εστάλη και ο κ. Σεργίδης είχε δίκαιο. Η Προεδρεία της Δημοκρατίας και ο Επίτροπος Ανθρωπιστικών Θεμάτων, Φώτης Φωτίου, δεν έχασαν λεπτό. Χθες το πρωί, σε συγκεκριμένο ομαδικό τάφο στο κοιμητήριο Αγίου Γεωργίου Λάρνακας, ειδικά εκπαιδευμένο επιστημονικό προσωπικό, άρχισε διαδικασία διερευνητικής εκταφής λειψάνων, προς εντοπισμό των λειψάνων του μικρού Δημητράκη. Μέλη της οικογένειας του μικρού ήρωα παρακολουθούσαν από απόσταση, βαθιά συγκινημένοι.
Ταυτόχρονα από το Γραφείο του αρμόδιου Επιτρόπου, πληροφορηθήκαμε ότι ο κ. Φωτίου, συγκλονισμένος και ο ίδιος από την ιστορία, παρακολουθεί ήδη τη διαδικασία, με την ευχή η προσπάθεια να βρεθούν Τα ιερά λείψανα του Δημητράκη να ευοδωθεί.
Φώτης Φωτίου: Εθνική ηθική υποχρέωση
Νωρίς το απόγευμα, από το γραφείο του κ. Φωτίου, λάβαμε το ακόλουθο γραπτό μήνυμα:
«Ο Πρόεδρος της Παγκύπριας Επιτροπής Συγγενών Αγνοουμένων κ. Νίκος Σεργίδης μου διαβίβασε γραπτό αίτημα της οικογένειας του επτάχρονου ήρωα του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59, Δημητράκη Δημητριάδη, για εντοπισμό, εκταφή και αναγνώριση των λειψάνων του, ώστε να δημιουργηθεί ένας τάφος με το όνομα του στον οποίο να τιμάται η μνήμη και η θυσία του, σύμφωνα με τις εθνικές και θρησκευτικές μας παραδόσεις. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις πληροφορίες μας δεν υπάρχει ταφόπλακα που να αναφέρει το όνομα του ήρωα. Όπως είναι γνωστό, μετά τη δολοφονία του το 1956 από Άγγλο αξιωματικό, η σορός του ήρωα Δημητράκη ετάφη κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν τις ημέρες εκείνες, σε χώρο στο κοιμητήριο Αγίου Γεωργίου Κοντού στη Λάρνακα. Στο πλαίσιο της ανθρωπιστικής μου αποστολής, έχω δώσει οδηγίες για άμεση πραγματοποίηση σε βάθος έρευνας, σε συνεργασία με την οικογένεια, για εντοπισμό του πιθανού χώρου ταφής, ώστε να πραγματοποιηθεί η εκταφή των λειψάνων του ήρωα και η επιστημονική αναγνώριση τους. Θεωρώ ως Πολιτεία και Κυβέρνηση αλλά και προσωπικά, ότι έχουμε όλοι εθνική, ηθική και ανθρωπιστική υποχρέωση να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για ικανοποίηση του ανθρώπινου αιτήματος της οικογένειας. Αποτελεί δικαίωμα των οικογενειών των ηρώων μας η αποκατάσταση της μνήμης και της θυσίας των συγγενών τους και η δημιουργία ενός τάφου, στον οποίο να μνημονεύουν και να εξασκούν τις θρησκευτικές και κοινωνικές παραδόσεις για θύμηση των αγαπημένων τους προσώπων. Προς τον σκοπό αυτό καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια. Ευχαριστώ επίσης τον δημοσιογράφο της εφημερίδας “Φιλελεύθερος”, Πάμπο Βάσιλα, για τη συμβολή και βοήθεια του στην προώθηση επίλυσης αυτού του ανθρωπιστικού θέματος».
