Τον Μάρτιο 2014 είχε επισκεφθεί την Κύπρο η 38χρονη –τότε– Ιρλανδέζα συγγραφέας και ακτιβίστρια Rachel Moran, πρώην θύμα της πορνείας στη χώρα της, συμμετέχοντας σε συνέδριο στη Λευκωσία για την εμπορία γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση, που οργάνωσε το Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο και το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου – MIGS (φωτογραφία). Είχε μιλήσει γι’ αυτήν που αποκάλεσε «αλυσίδα της βίας και της απάνθρωπης μεταχείρισης των θυμάτων της πορνείας και του trafficking», με βάση το βιβλίο της «Paid for: My journey through prostitution», που εξέδωσε το 2013 όπου περιγράφει την επτάχρονη εμπειρία της στην πορνεία από τα 15 μέχρι τα 22 χρόνια της, όταν κατάφερε να απελευθερωθεί μόνη της από αυτή την κόλαση.
H Rachel Moran μπήκε στη συνέχεια στο κρατικό Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, σπούδασε, πήρε πτυχίο στη δημοσιογραφία και αφιέρωσε τη ζωή της στην καταπολέμηση της πορνείας και της εμπορίας των γυναικών, ιδιαίτερα στην Ιρλανδία, με διαλέξεις που δίνει σε όλο τον κόσμο. «Δεν υπάρχει νόημα στο να προσπαθεί κανείς να πολεμήσει την εμπορία ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση (sex trafficking), χωρίς να πολεμά την πορνεία», είπε μεταξύ άλλων και πρόσθεσε: «Όταν οι άνθρωποι με ρωτούν για τη βία που υπάρχει στην πορνεία, τους απαντώ ότι χάνουν την ουσία του ζητήματος, αφού η ίδια η πορνεία είναι μορφή βίας».
Η Rachel Moran είναι υπέρ της εφαρμογής του «σκανδιναβικού μοντέλου» αντιμετώπισης της πορνείας και του σωματεμπορίου, με την ποινικοποίηση και την τιμωρία των αντρών αγοραστών του σεξ και όχι των εκδιδόμενων γυναικών. «Δεν υπάρχει ειρήνη στην πορνεία» –είπε– «δεν υπάρχει ειρήνη στο σώμα ή το μυαλό σου, ή οπουδήποτε μέσα σου, ενόσω είσαι μέσα στο πορνικό κύκλωμα. Νιώθω λοιπόν ότι η ανάγκη μου να είμαι σε ειρήνη με τον εαυτό μου, συνέβαλε πολύ στην παντοτινή δραπέτευσή μου από αυτή την κατάσταση. Πάνω απ’ όλα, μισούσα τη σωματική εισβολή που είναι αναπόσπαστο μέρος της εμπειρίας της πορνείας. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που στηρίζουν την πορνεία στον κόσμο μας, αλλά ένας υπερέχει όλων των υπόλοιπων, έτσι που να σπρώχνει στη διαιώνισή της. Πρόκειται για τη δύναμη της ζήτησης, που είναι πραγματική και καθοριστική σήμερα, όπως ήταν πριν εκατό χρόνια και πριν χίλια χρόνια». Δήλωσε η Moran σε πρόσφατη συνέντευξη –τον Ιούλη 2022– ότι «αυτό που εγώ και οι συνεργάτιδές μου επιζητούμε, είναι την ποινικοποίηση της ζήτησης για το πληρωμένο σεξ ώστε η ευθύνη αυτής της εμπορευματοποιημένης σεξουαλικής κακοποίησης να μεταφέρεται εκεί που ανήκει: στους άνδρες που πληρώνουν για να χρησιμοποιούν περιθωριοποιημένες γυναίκες και κορίτσια σαν φουσκωτές κούκλες, ενώ διασφαλίζουν ότι οι γυναίκες και οι κόρες τους είναι προστατευμένες –και ανυποψίαστες– στο σπίτι»…
