Τι μπορεί να κάνει η Ειδική Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής, που θα συνεδριάσει την Πέμπτη, για να εξετάσει την συμπεριφορά του Ανδρέα Θεμιστοκλέους εναντίον της Αλεξάνδρας Ατταλίδου; Μια τρύπα στο νερό. Αυτό μόνο. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Μπορεί, λέει, αν αποφασίσει η Επιτροπή ότι ο Θεμιστοκλέους ενήργησε ανάρμοστα, αντιδεοντολογικά και εκτός τάξης, να του επιβάλει τις εξής ποινές: Προφορική επίπληξη ή γραπτή επίπληξη ή μομφή για αντιδεοντολογική ή ανάρμοστη συμπεριφορά ή απαγόρευση συμμετοχής σε καθορισμένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Το πρόβλημα, όμως, είναι τόσο επιπόλαιο ώστε να αντιμετωπίζεται με μια επίπληξη; Ή ακόμα και με προσωρινή απαγόρευση συμμετοχής σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες; Εδώ, έχουμε να κάνουμε με επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά που δεν προσβάλλει μόνο το εκάστοτε «θύμα» του βουλευτή, αλλά τον θεσμό του κοινοβουλίου, όλους τους βουλευτές, αλλά και όλη την κοινωνία.

Μας προσβάλλει ως ανθρώπους αυτή η συμπεριφορά και ακόμα περισσότερο όταν ο ίδιος θεωρεί ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι ανύπαρκτοι διότι, όπως λέει, είναι πολιτικά υπόλογος μόνο σε όσους τον ψήφισαν. Δηλαδή, ένας βουλευτής δηλώνει με θρασύτητα ότι σέβεται τους 1.491 ψηφοφόρους που τον ψήφισαν για να εκλεγεί και δεν σέβεται ούτε τους υπόλοιπους δεκάδες χιλιάδες που τον επικρίνουν, ούτε τους συναδέλφους του στη Βουλή, ούτε τη δεοντολογία, ούτε τη νομοθεσία.

«Ξεπερνά κάθε όριο χυδαιότητας. Ως εδώ! Η ανοχή είναι συνενοχή», έγραφε προχτές ο Στέφανος Στεφάνου, δείχνοντας την οργή του για την επίθεση του βουλευτή κατά της κ. Ατταλίδου. Αλλά δεν αρκεί πλέον να συζητηθεί στην Επιτροπή Δεοντολογίας και να του γίνει επίπληξη. Μέχρι την επόμενη φορά. Εδώ, ούτε το ΕΛΑΜ δεν ανέχτηκε τη συμπεριφορά του και τον έδιωξε και θα συνεχίσει να τον ανέχεται η Βουλή; Ως εδώ, πράγματι.

Τουλάχιστον, να απαιτήσει συλλογικά και επίσημα η Βουλή από τον Γενικό Εισαγγελέα να προσφύγει στο Ανώτατο Δικαστήριο και να ζητήσει την άρση της ασυλίας του για να διωχθεί ποινικά. Το λιγότερο. Διότι, η επίθεση κατά της κ. Ατταλίδου είναι άσεμνη και ρατσιστική επίθεση και δεν μπορεί να κρύβεται πίσω από τη βουλευτική ασυλία.
Δεν θα έπρεπε καν να υπάρχει ασυλία για τέτοια ζητήματα, αλλά κι αυτό είναι ευθύνη των κομμάτων, που δεν προχωρούν σε αναγκαίες αλλαγές.

Από το 2012 έγραψε θέμα ο Γιώργος Περδίκης στην Επιτροπή Θεσμών για να ρυθμιστεί η ασυλία τους. Από το 2016 κατατέθηκε νομοσχέδιο στη Βουλή από τον Ιωνά Νικολάου ώστε να περιοριστεί η ασυλία των βουλευτών μόνο στο δικαίωμα ψήφου και έκφρασης γνώμης, κατά την άσκηση των βουλευτικών τους καθηκόντων. Από το 2021 κατατέθηκε ξανά το νομοσχέδιο με τροποποιήσεις. Κι έχουμε 2023 κι ακόμα ισχύει αυτό που προνοούσε το Σύνταγμα του 1960.

Γι΄ αυτό κι όταν ο ίδιος βουλευτής με τους 1.491 ψηφοφόρους -σε σύνολος 366.608 ψηφισάντων στις βουλευτικές του 2021- χρειάστηκε άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2016 (ήταν βουλευτής του ΔΗΣΥ), για να καταστεί δυνατή η ποινική του δίωξη για κατ΄ επανάληψη τροχαίες παραβάσεις, που δεν πλήρωνε.

Τι σχέση έχουν αυτά -τα πρόστιμα της τροχαίας και οι υβριστικές επιθέσεις του Θεμιστοκλέους εναντίον βουλευτών- με την ασυλία που όπου υφίσταται στην Ευρώπη είναι μόνο για να προστατεύονται οι βουλευτές όταν ψηφίζουν ή όταν εκφράζουν γνώμη κατά την άσκηση των καθηκόντων τους;

Το νομοσχέδιο που εκκρεμεί στη Βουλή, προνοεί ότι οι βουλευτές θα είναι υπόλογοι για τα ποινικά αδικήματα που θα διαπράττουν χωρίς εξαιρέσεις και χωρίς να χρειάζεται η άδεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου για να λογοδοτήσουν ενώπιον της δικαιοσύνης. Γιατί δεν το προωθούν; Για να παραμένει η ασυλία ως ασυδοσία;

Υ.Γ. Ήταν βουλευτής του ΔΗΣΥ, μετά του ΕΛΑΜ και τώρα ανεξάρτητος. Εκτός από τη φασαρία που κάνει κάθε τόσο γύρω από το όνομά του με την υβριστική συμπεριφορά του, ποιο είναι το κοινοβουλευτικό έργο που πρόσφερε; Πώς βοήθησε την κυπριακή κοινωνία και τη δημόσια ζωή; Έκανε καμιά πρόταση προς όφελος του τόπου; Για να καταλάβουμε, δηλαδή, και τις ευθύνες των ψηφοφόρων και των κομμάτων για όσους στέλνουν στη Βουλή.