ΔΙΑΙΤΗΤΕΣ έγιναν στόχο βομβιστικών επιθέσεων. Στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου πρώτης κατηγορίας, σημειώθηκαν δυο βομβιστικές επιθέσεις εναντίον περιουσιών διαιτητών. Ο αριθμός αναδεικνύει και τη σοβαρότητα των γεγονότων. Αυτό το φαινόμενο, που δεν είναι καινούργιο, είναι άκρως ανησυχητικό. Γι αυτό και δεν μπορούν αυτά τα γεγονότα να θεωρούνται μεμονωμένα περιστατικά. Ακόμη και έτσι να είναι, οφείλουν όλοι να σπεύσουν και να δράσουν αποτρεπτικά. Να καταπολεμήσουν τέτοια φαινόμενα στη ρίζα τους.
ΤΟ ποδόσφαιρο την εποχή που διανύουμε έχει μπει σε ένα άλλο επίπεδο και ιεραρχούνται άλλες αξίες σε σχέση με το παρελθόν. Είναι προφανές πως οι καιροί αλλάζουν, αλλάζουν και τα δεδομένα στον αθλητισμό, πρωτίστως στο ποδόσφαιρο, που είναι και το δημοφιλέστερο άθλημα. Ο βασιλιάς των σπορ, όπως συνηθίζεται να λέγεται. Τα τελευταία χρόνια, τα γήπεδα, οι διαφημίσεις και τα τηλεοπτικά δικαιώματα αποτελούν εργαλεία κέρδους. Το σημερινό ποδόσφαιρο ελέγχεται πρωτίστως από το χρήμα, από εταιρείες. Έχει περάσει σε μια φάση εμπορευματοποίησης, συντηρώντας και αυξάνοντας, ωστόσο, τον φανατισμό, που ενίοτε τροφοδοτεί τη βία. Από ποιους ελέγχεται σήμερα το ποδόσφαιρο παγκόσμια; Από ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Σε ό,τι αφορά τους οπαδούς αλλά και κάποιους παράγοντες σωματείων, παραμένει ο διαχρονικός ρομαντισμός. Αυτός, ο οποίος κρατά κοντά στο ποδόσφαιρο τις μάζες.
ΕΙΝΑΙ πρόδηλο ότι η όλο και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα που χαρακτηρίζει το ποδόσφαιρο σήμερα, φαίνεται να δημιουργεί, να συντηρεί κι άλλα φαινόμενα. Ο φανατισμός, η βλακεία, φαίνεται, δυστυχώς, ότι τροφοδοτούν τη βία. Συχνά- πυκνά ακούγεται με τρόπο απόλυτο ότι για αυτά φταίει, για παράδειγμα, η κοινωνία, η οικογένεια, το σχολείο, η Αστυνομία. Αποδίδονται ευθύνες, «φεύγει» από τον καθένα το βάρος και το θέμα θα επανέλθει όταν και όποτε σημειωθούν νέα επεισόδια ή ακραία περιστατικά όπως είναι η τοποθέτηση βομβών. Αυτό δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά επί της ουσίας το συντηρεί.
ΕΝΩΠΙΟΝ μας σήμερα έχουμε το θέμα των βομβιστικών επιθέσεων, που διαμορφώνουν νέα δεδομένα. Δεν είναι μόνο θέμα της Αστυνομίας. Προφανώς και χρειάζονται πιο αποτελεσματικά μέτρα και μέτρα αποτροπής. Χρειάζονται δράσεις. Κι αυτό θα γίνει με μέτρα, που θα απομακρύνουν τέτοιες συμπεριφορές. Σε αυτό θα πρέπει να έχουν εμπλοκή όλοι. Και η οικογένεια, το σχολείο, τα σωματεία, η Αστυνομία, το κράτος εν γένει. Όλοι. Η αδράνεια δίνει το μήνυμα πως η κοινωνία ανέχεται αυτά τα φαινόμενα.
