€1,5 εκατομμύριο πλήρωσε μέχρι τώρα το κράτος (δηλαδή, οι φορολογούμενοι πολίτες) για να έχουν γραμματέα –με ηγεμονικό μισθό €3.000 το μήνα- οι δύο εν ζωή πρώην Πρόεδροι της Δημοκρατίας και οι τρεις εν ζωή πρώην Πρόεδροι της Βουλής. Παράλληλα, τους πληρώνουμε λιμουζίνα, καύσιμα, συντήρηση και φρουρούς-οδηγούς. Συνολικά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία τα οποία κατέθεσε στη Βουλή η Ελεγκτική Υπηρεσία, οι πέντε πρώην Πρόεδροι, κοστίζουν στο κράτος €700.000 τον χρόνο! Όταν, μάλιστα, ανάμεσά τους περιλαμβάνεται ο εκατομμυριούχος Γιώργος Βασιλείου και ο πλούσιος Νίκος Αναστασιάδης. Σκέτη πρόκληση εν έτει 2024!
Ακόμη πιο προκλητική, όμως, ήταν η στάση του Προεδρικού κατά τη συζήτηση στη Βουλή. Η υφυπουργός παρά τω Προέδρω Ειρήνη Πική, τάχθηκε εναντίον της κατάργησης των ωφελημάτων των πρώην Προέδρων. Η Πολιτεία, υπέδειξε, πρέπει να τους αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια. Προφανώς, το Προεδρικό ξέχασε σε ποια εποχή ζούμε. Κυρίως, ξέχασε ότι ο νυν Πρόεδρος εξελέγη ευαγγελιζόμενος το νέο, το διαφορετικό, το σύγχρονο, που συνεπάγεται ακύρωση των παραλογισμών. Όπως για παράδειγμα είναι το επίδομα €3.000 τον μήνα για γραμματέα (λες και είναι πυρηνικός επιστήμονας).
Προφανώς, ξέχασε ότι, ακριβώς για να ζουν… αξιοπρεπώς, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη θητεία του λαμβάνει καθαρό μισθό €8.889 τον μήνα. Δηλαδή, €115.557 τον χρόνο. Δηλαδή, €577.785 κατά τη διάρκεια της πενταετούς θητείας του. Αν, μάλιστα, κάνει δύο θητείες, τα συνολικά καθαρά έσοδά του εκτοξεύονται στο €1.155.570. Και για να συνεχίσει να ζει… αξιοπρεπώς και μετά τη θητεία του, το κράτος (δηλαδή, οι φορολογούμενοι) του προσφέρει σύνταξη €6.472 το μήνα!
Κατ’ αναλογία, ο Πρόεδρος της Βουλής λαμβάνει μισθό €7.231 τον μήνα. Δηλαδή, €94.003 τον χρόνο. Δηλαδή, €470.015 κατά την πενταετή θητεία του. Που δύναται να εκτοξευθεί σε €940.030 αν εξασφαλίσει δεύτερη θητεία. Και για να συνεχίζει να ζει… αξιοπρεπώς και μετά τη θητεία του, το κράτος του προσφέρει σύνταξη €5.148 τον μήνα. Εμ, πόση περισσότερη αξιοπρέπεια χρειάζονται πια…
Την ώρα που το θέμα αυτό διαιωνίζεται αδικαιολόγητα βάσει της εποχής που ζούμε, είναι και μερικοί οι οποίοι επιχειρούν να κερδίσουν τις εντυπώσεις προκαλώντας. Όπως για παράδειγμα η πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου. Σε δήλωσή της προ ημερών, υποστήριξε ότι τα ωφελήματα δια βίου πρέπει να καταργηθούν. Το διαβάζεις και λες, επιτέλους, βρέθηκε κάποιος να τολμήσει. Όταν, όμως, διαβάσεις αναλυτικά τις προτάσεις της, διαπιστώνεις ότι δεν…
Συγκεκριμένα, μόνο τη λιμουζίνα καταργεί δια βίου, προτείνοντας καθορισμό χρόνου τερματισμού, ενώ η ίδια δήλωσε ότι αποποιείται του δικαιώματος. Σε αυτό της λέμε μπράβο. Στα υπόλοιπα όμως; Δεν καταργεί τους φρουρούς. Να εγκρίνονται με σύσταση της Αστυνομίας εισηγείται και στην Κύπρο όλοι ξέρουμε αν ποτέ η Αστυνομία θα τολμήσει να το αρνηθεί. Δεν καταργεί το κορυφαίο των προκλητικών ωφελημάτων, της γραμματέως των €3.000 τον μήνα. Εισηγείται, απλώς, να παραχωρείται με όρους διαφάνειας!
Η μεγαλύτερη πρόκληση, όμως, είναι η χρονική στιγμή κατά την οποία η Αννίτα έκανε τη δημόσια δήλωσή της. Την στιγμή ακριβώς, που στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής συζητείτο η πρόταση νόμου που κατέθεσε η Ατταλίδου. Μάλιστα, με εισηγήσεις πιο τολμηρές (όχι απολύτως τολμηρές) από εκείνες της Αννίτας.
Η Ατταλίδου προτείνει η λιμουζίνα και η γραμματέας να παρέχονται μόνο τα πρώτα 5 χρόνια μετά τη λήξη της θητείας των Προέδρων. Η μισθοδοσία της γραμματέως να μειωθεί αισθητά από το εξωφρενικό ποσό των €3.000 το μήνα και να παρέχεται απευθείας στην γραμματέα, αντί στους πρώην Προέδρους, όπως συμβαίνει σήμερα, με αποτέλεσμα μερικοί να καρπούνται το επίδομα χωρίς να έχουν γραμματέα. Προτείνει ακόμη όποιος πρώην Πρόεδρος θέλει φρουρά να το αιτείται στο Υπουργικό Συμβούλιο και να αποφασίζει εκείνο.
Το πλέον προκλητικό για την Αννίτα ήταν πως βγήκε να κάνει τη δήλωση την ώρα που το θέμα εσυζητείτο στην Επιτροπή Θεσμών. «Αντιλαμβάνομαι ότι σήμερα ξεκινά μια συζήτηση στην Επιτροπή Θεσμών…» ανέφερε. Και κατέληγε: «…προτίθεμαι να καταθέσω συγκεκριμένη πρόταση νόμου». Μα η Επιτροπή Θεσμών συζητούσε σχετική πρόταση νόμου εκείνη την στιγμή. Γιατί δεν πήγε εκεί να πει τις θέσεις της και να τροποποιηθεί η πρόταση; Εξαιρετικά άκομψος ο χειρισμός, με εμφανή εντυπωσιοθηρικό στόχο.
Την ώρα, που οι πολιτικοί μας αναλώνονται σε κυνήγι εντυπώσεων, ενώπιον τους βρίσκονται τεράστιες προκλήσεις, τις οποίες αποφεύγουν να αγγίξουν. Όπως για παράδειγμα, η κορυφαία πρόκληση (η στήλη απολογείται επειδή το επαναφέρει για πολλοστή φορά αλλά δεν θα σταματήσει μέχρι να άρουν την αδικία) της συνταξιοδότησης υπουργών και βουλευτών από τα 60.
Στις 23 Ιανουαρίου η Αννίτα απέστειλε επιστολή στον υπουργό Οικονομικών και ρωτάει πότε θα καταθέσει νομοσχέδιο, το οποίο θα ρυθμίζει όλες τις νομοθετικές και συνταγματικές πτυχές του περιβόητου θέματος των πολλαπλών συντάξεων. Κανονικά, έπρεπε να της πούμε μπράβο που ασκεί πίεση για τη συγκεκριμένη πρόκληση.
Αν η ενέργειά της δεν συνοδευόταν από υποκρισία. Πρώτον, διότι γνωρίζει πως η ετοιμασία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου χρήζει χρόνου επειδή είναι πολύπλοκο και σχετίζεται με συνταγματικές πρόνοιες. Δεύτερον, διότι την ώρα που δείχνει στην κοινή γνώμη ότι στριμώχνει το υπουργείο Οικονομικών, η ίδια κλείνει τα μάτια στην άλλη κορυφαία πρόκληση, η τύχη της οποίας εξαρτάται από την ίδια.
Μπορεί να πάρει στην Ολομέλεια την πρόταση νόμου του Αβέρωφ για κατάργηση της συνταξιοδότησης υπουργών και βουλευτών από τα 60 ώστε να συνταξιοδοτούνται όπως οι κοινοί θνητοί στα 65. Με μια απλή ψηφοφορία στην Ολομέλεια μπορεί η πρόκληση να τελειώσει. Δεν το κάνει όμως, να της πούμε και μπράβο. Μέχρι τότε Αννίτα μου, πάψε να υποτιμάς τη νοημοσύνη του κόσμου!
