Την αναβίωση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Κύπρου – Ελλάδος ως «ύψιστης σημασίας για την εθνική επιβίωσή μας», ζήτησε ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος στον πανηγυρικό λόγο του για την εθνική επέτειο.

Μετά, ρωτήθηκε και ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης επί τούτου. Σημασία έχει το τι γίνεται στην πράξη, είπε, και «μπορώ να σας πω ότι γίνονται σαφώς πολύ περισσότερο από όσα γίνονταν όταν υπήρχε το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα». Άψε σβήσε το ξεπάστρεψε το Δόγμα. Φυσικά, σημασία έχει αν εμπιστευόμαστε ότι γίνονται όντως πολύ περισσότερα. Όχι ότι επί Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος έγιναν πολλά. Όπως το εξάγγειλαν, έτσι και το κατάργησαν. Αλλά, αυτό που αξίζει είναι να αισθανθούν οι Κύπριοι ότι πραγματικά κάτι γίνεται. Διότι, τώρα βιώνουν την απόλυτη εγκατάλειψη μέσα στο στόμα του λύκου (του γκρίζου).

Πάντως, για να λέμε αλήθειες, ο Αρχιεπίσκοπος δεν το θυμήθηκε τυχαία το δόγμα. Ήταν προεκλογική εξαγγελία του Νίκου Χριστοδουλίδη. Τον Ιανουάριο του 23, μιλώντας στο Ράδιο Πρώτο στη βράση της προεκλογικής, είχε πει ότι «μια από τις πρώτες ενέργειες μας και το συζήτησα στην Αθήνα, θα είναι η αναβίωση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος». Και μάλιστα, όπως εξήγησε, δεν θα είναι σύνθημα. «Μιλώ επιχειρησιακά, το έχω συζητήσει και με τον Πρωθυπουργό και με τον υπουργό Άμυνας όταν ήμουν στην Ελλάδα». Το συζήτησε κιόλας και δεν θα ήταν σύνθημα. «Αυτό το ενιαίο αμυντικό δόγμα πρέπει να πάμε να το βάλουμε μέσα στο ευρωπαϊκό αμυντικό δόγμα, αυτή θα είναι η επιτυχία. Είμαστε σε μια συγκυρία που η ΕΕ προσπαθεί να αναπτύξει δομές…».

Μετά από ένα χρόνο στην προεδρία, μιλά ο Αρχιεπίσκοπος για το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα κι ο Νίκος Χριστοδουλίδης τρέχει να του απαντήσει ότι «σημασία έχει πολύ περισσότερο το τι γίνεται στην πράξη παρά κάποια που ακούγονται πολύ ισχυρά». Καλά, πριν ένα χρόνο που υποσχόταν αναβίωση του δόγματος και μάλιστα «δεν θα είναι σύνθημα», δεν είχε σημασία το τι γίνεται στην πράξη; Μα, θα ήταν μια από τις πρώτες σας ενέργειες, κύριε Πρόεδρε!

ΩΣΤΕ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟ ΦΤΗΝΗ ΒΕΝΖΙΝΗ!

Εντάξει, θα τερματιστεί τέλος Μαρτίου η επιδότηση στο φόρο καυσίμων. Το ανακοίνωσε και ήταν απόλυτος ο Μάκης Κεραυνός. Το χωνέψαμε. Αλλά, είναι ανάγκη να επαναλαμβάνουν κάθε λίγο ότι «στην Κύπρο έχουμε ακόμη την πιο χαμηλή τιμή βενζίνης από όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση», όπως το έλεγε και χθες; Ποιον βολεύει η σύγκριση, δηλαδή; Διότι, αν είναι να κάνουν τέτοιες αναφορές, σαν να λένε στους πολίτες ότι πρέπει να είναι και ευχαριστημένοι που τρώνε το μισό μεροκάματο στις βενζίνες, να τις κάνουμε τις συγκρίσεις πιο ολοκληρωμένες. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, τα αυτοκίνητα τα έχουν για να πηγαίνουν εκδρομές τα Σαββατοκυρίακα. Ή για να πηγαίνουν τις καθημερινές μέχρι τα δημόσια μέσα μεταφοράς κοντά στα σπίτια τους και να πηγαίνουν με αυτά στις δουλειές τους. Με τα τρένα, τα τραμ, τα μετρό, τα λεωφορεία. Εμείς, τι να κάνουμε κύριε Κεραυνέ; Πώς θα πάμε στις δουλειές μας; Που θέλουμε και λεωφορειολωρίδες να μας δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο; Σαν να και δεν ξέρουν εκεί στις πολλαπλές συντάξεις και στα εφάπαξ ότι ο κοσμάκης πάει στο πρατήριο και βάζει βενζίνη πέντε και δέκα ευρώ, όσο για να πάει στον προορισμό του, διότι δεν έχει άλλο τρόπο να πάει.

Ας μας πουν και μια φορά ότι το κράτος εισπράττει πάνω από το 52% για κάθε λίτρο βενζίνης που βάζουμε στο αυτοκίνητο. Από τα €20 βενζίνη που θα βάλει από το υστέρημα του ο Κύπριος πάνω από τα δέκα πάνε στον κρατικό κορβανά. Υπάρχουν και στις άλλες χώρες φόροι καυσίμων, αλλά είπαμε, στις άλλες χώρες δεν είσαι υποχρεωμένος να έχεις το αυτοκίνητο ως μοναδικό μεταφορικό μέσο. Είναι τυχαίο που στην Κύπρο υπάρχουν πρατήρια κάθε μερικά μέτρα κι όλο ανοίγουν καινούργια; Είναι επειδή έχουμε την πιο φτηνή βενζίνη ή επειδή το κράτος φρόντισε να είμαστε δέσμιοι της βενζίνης για να εισπράττει κι αυτό δεκάδες εκατομμύρια;