Τα δυσάρεστα μέτρα για τους μετανάστες, που είχε προαναγγείλει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας χωρίς να τα κατονομάζει, προφανώς έχουν αρχίσει. Δυσάρεστη όμως είναι η κατάσταση και για τον πρόεδρο που πρέπει να αποφασίσει αν θα εγκαταλείψει ανθρώπους μεσοπέλαγα ή αν θα τους σώσει προσθέτοντας ακόμα κάποιες δεκάδες αιτητών ασύλων εξαγριώνοντας τους ψηφοφόρους.
Σκάφη των αρχών ασφαλείας βγήκαν στα ανοικτά για επαναπροώθηση μεταναστών στο Λίβανο από όπου ξεκίνησαν. Αλλά ούτε οι ίδιοι οι άνθρωποι που είναι στις βάρκες το επιθυμούν, ούτε ο Λίβανος τους δέχεται. Διεθνείς οργανώσεις, με τις οποίες επιβάτες είναι σε επαφή, αναφέρουν πως οι άνθρωποι (μεταξύ των οποίων και παιδιά) βρίσκονται σε κίνδυνο.
Σύμφωνα με το ευρωπαϊκό γραφείο της Διεθνούς Αμνηστίας (Amnesty EU), υπάρχουν πληροφορίες για «επικίνδυνες συνθήκες» σε δύο από τις πέντε βάρκες που έχουν εντοπιστεί. Όπως αναφέρει, οι άνθρωποι βρίσκονται στη θάλασσα για μέρες, τους έχουν τελειώσει το φαγητό, το νερό και τα καύσιμα και κάποιοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας.
Τι θα κάνουν λοιπόν οι κυπριακές αρχές; Θα τους εγκαταλείψουν μεσοπέλαγα να πεθάνουν από πείνα και δίψα μη μπορώντας ούτε πίσω να πάνε αλλά ούτε και να προχωρήσουν; Θα τους αντιμετωπίσουν ως εισβολείς προστατεύοντας τα θαλάσσια σύνορα με όποιον τρόπο;
Η Αμνηστία ζητά από τις κυπριακές Αρχές να αναλάβουν άμεσα δράση για διάσωση και μεταφορά των ανθρώπων στη στεριά και να αποφύγουν οποιαδήποτε ενέργεια θα οδηγούσε στην επαναπροώθηση και επιστροφή τους στη Συρία όπου δεν θα είναι ασφαλείς, σύμφωνα με την Αμνηστία.
Κι ενώ οι δυνάμεις των κυπριακών αρχών παραμένουν στη θάλασσα αναμένοντας οδηγίες, διαβάζουμε πως το Ανώτατο Δικαστήριο στην Ιταλία επικύρωσε την πρωτόδικη καταδίκη καπετάνιου ιταλικού ρυμουλκού, ο οποίος αφού, το 2018, διέσωσε 101 ανθρώπους που βρίσκονταν στην θάλασσα τους παρέδωσε στη Λιβύη. Η διάσωση έγινε σε διεθνή ύδατα, περίπου 105 χιλιόμετρα από τις λιβυκές ακτές. Ο Ιταλός καπετάνιος καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση αφού κρίθηκε ένοχος για εγκατάλειψη ανηλίκων, ανθρώπων που χρειάζονταν ιατρική βοήθεια και αυθαίρετη αποβίβαση.
Δυνάμει του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, οι μετανάστες δεν μπορούν να επιστρέφονται παρά τη θέλησή τους σε χώρες όπου διατρέχουν σοβαρό κίνδυνο. Παράλληλα, η Σύμβαση της Γενεύης του 1951 για το Kαθεστώς των Προσφύγων, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και το Δίκαιο της Ε.Ε. υπαγορεύουν την προστασία του δικαιώματος των ανθρώπων να ζητούν άσυλο ακόμα και εάν έχουν εισέλθει παράτυπα… «Το να ζητά κανείς άσυλο είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα», σύμφωνα με διεθνείς οργανώσεις.
Διαβάζουμε ακόμα πως Αφγανός, του οποίου το 6χρόνο παιδί πνίγηκε στα ανοικτά της Σάμου στη διάρκεια επαναπροώθησης, κατέθεσε μήνυση κατά της ελληνικής Ακτοφυλακής για παράλειψη οφειλόμενης βοήθειας.
Η κατάσταση είναι δυσάρεστη για όλους.
