Είναι προκλητικό να δηλώνει ο υπουργός Εσωτερικών ότι το πρόβλημα με το λεγόμενο Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα ήταν οι έλεγχοι που κατά τον ίδιο δεν θεσπίστηκαν το 2007, όταν ξεκινούσε ένα πρόγραμμα πολιτογραφήσεων πολύ διαφορετικό και πολύ πιο περιορισμένο από εκείνο που εφάρμοσε η Κυβέρνηση Αναστασιάδη.

Όπως μετέδωσε το ΚΥΠΕ, ο κ. Νουρής έφθασε στο σημείο να πει ότι το 2007 «δεν έγιναν όσα έπρεπε, κάτι που δυστυχώς επέτρεψε να εμφανιστούν παθογένειες και να γίνουν καταχρήσεις που έβλαψαν τα συμφέροντα της χώρας». Κατά τον κ. Νουρή, η καημένη «η κυβέρνηση Αναστασιάδη κληρονόμησε ένα σχέδιο παραχώρησης κυπριακής ιθαγένειας για το οποίο δεν υπήρχε κανένα συγκεκριμένο πλαίσιο ελέγχου, ακόμα και για Πολιτικά Εκτεθειμένα Πρόσωπα».

Είναι εξωφρενικό. Θα πουν στο τέλος πως με τους «ελέγχους» που επέβαλαν αυτοί, μετά το 2013, παρέδωσαν ένα ΚΕΠ υπόδειγμα για τις χώρες της ΕΕ. Είναι ικανοί να το πουν.

Ευτυχώς, υπάρχουν τα πορίσματα της Επιτροπής Νικολάτου και του Γενικού Ελεγκτή. Υπάρχει η διαδικασία εναντίον της Δημοκρατίας, από την Κομισιόν. Αν δεν υπήρχαν, θα μας έβγαζαν τρελούς.

Ας φρεσκάρει τη μνήμη του ο υπουργός. Στην έκθεση του Γ. Ελεγκτή γράφει ότι το 2007 εισήχθη, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, το πρώτο πρόγραμμα πολιτογράφησης αλλοδαπών επενδυτών και επιχειρηματιών. Αλλά «δεδομένου ότι η πρόνοια του νόμου αφορούσε σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις, ο αριθμός των πολιτογραφήσεων ήταν περιορισμένος (συνολικά 141 μεταξύ 2008-2012)».

Όταν παρέλαβε την εξουσία ο κ. Αναστασιάδης, αγαπητέ υπουργέ, μία από τις πρώτες αποφάσεις που πήρε (16/4/2013, υπό τις γνωστές συνθήκες, ναι) ήταν για διεύρυνση των πολιτογραφήσεων. Σύμφωνα με τον Ελεγκτή τροποποιήθηκε ο νόμος, έτσι ώστε «το Υπουργικό Συμβούλιο (να) μπορεί, υπό όρους ως ήθελε κατά περίπτωση καθορίσει, να επιτρέψει την πολιτογράφηση αλλοδαπών επιχειρηματιών και επενδυτών χωρίς να ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις που περιγράφονται στις παραγράφους (1)(α), (1)(β) και (1)(δ) του Τρίτου Πίνακα».

Δεν έκλεισαν παράθυρα, δηλαδή, οι τότε νέοι κυβερνώντες, άνοιξαν. Και συνέχισαν να ανοίγουν. Και κάποιες προσπάθειες για αυστηροποίηση, έγιναν υπό το κράτος επιθέσεων που δεχόταν η Κύπρος από ξένα ΜΜΕ, άλλα κράτη και την ΕΕ.

Με αυτά και με άλλα, που προκαλούν αναγούλα, φθάσαμε από τις περίπου 150 πολιτογραφήσεις προ Αναστασιάδη, σε άλλες περίπου 3.400 πολιτογραφήσεις επενδυτών και λεγόμενων επενδυτών μέχρι τα μέσα του 2020, αλλά επίσης και σε 3.810 πολιτογραφήσεις προσώπων ως μέλη της οικογένειας των επενδυτών. Χωρίς να γνωρίζει κανένας (το αναφέρει ο Ελεγκτής, διευκρινίζοντας πως δεν ήταν αντικείμενο της έρευνας) πόσοι ανήλικοι πολιτογραφήθηκαν στο πλαίσιο του ΚΕΠ.

Και χωρίς να υλοποιηθεί μεγάλο μέρος των «υποχρεωτικών» επενδύσεων, για τις οποίες υποτίθεται έγιναν οι πολιτογραφήσεις.