Σύντομα θα βρεθούμε και πάλι μπροστά στο ίδιο έργο θεατές. Θ’ αρχίσουν τα πανηγύρια και οι χοροί για την ανάδειξη των εκλεκτών για την Ευρωβουλή. Το σκηνικό το ίδιο, τα κουστούμια τα ίδια, οι θιασάρχες οι ίδιοι, οι ηθοποιοί σχεδόν οι ίδιοι και οι ψηφοφόροι άγνωστο αν θα είναι οι ίδιοι. Έχει υποχρέωση το κάθε κόμμα να ενημερώσει με λεπτομέρεια τα αποτελέσματα και τις δραστηριότητες που είχε ο κάθε ευρωβουλευτής του στις μάχες που γίνονται στο Ευρωκοινοβούλιο και αν πράγματι δικαιολογεί τον μισθό του και το πήγαινε έλα στις Βρυξέλλες.
Γιατί είναι λογικό να ξέρει ο κάθε ψηφοφόρος ποια ήταν η προσφορά του κάθε ευρωβουλευτή για τη χώρα του για τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πόσο ικανός αντιπρόσωπος ήταν για τη χώρα του. Οι ευθύνες του κάθε κόμματος είναι τεράστιες, όπως τεράστια είναι και η ευθύνη του κάθε υποψηφίου που είτε αξίζει είτε δεν αξίζει, μια και έγινε συνήθεια, πρέπει να είναι εκ νέου υποψήφιος. Για να πείσουν τα κόμματα τους ψηφοφόρους δεν είναι θέμα καλέσματος. Το κάλεσμα γίνεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, με μερέχα και καπνιστήρι. Παρότι γίνεται ακόμα και με παραδοσιακό τρόπο, όπως παλιά γινόταν στον χωριάτικο γάμο φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ακόμα και στον χωριάτικο γάμο άλλαξε αυτός ο τρόπος καλέσματος. Φίλοι κομματάρχες, πρέπει να πείσετε τον ψηφοφόρο ότι αυτοί που επιλέξατε είναι υποσχόμενοι, είναι ανθρωποκεντρικοί, είναι οραματιστές, είναι εργατικοί, είναι φιλόπονοι, είναι φιλοπάτριδες και σύγχρονοι πολιτικοί.
Σήμερα όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων είναι συγκριτικά νέοι με τους προηγούμενους πολιτικούς αρχηγούς.
Τα τρία μεγάλα κόμματα είχαν και έχουν τεράστιες ευθύνες. Οι αποστάσεις που τηρούν μεταξύ τους είναι άκρως λανθασμένες. Κρίνοντας με όσο γνωρίζω τον κάθε αρχηγό κόμματος, θεωρώ και τους τρεις αρχηγούς κομμάτων επικοινωνιακούς και αγαπητούς τόσο στο χώρο τους όσο και σε άλλους χώρους. Σίγουρα θα έχουν τη μερίδα του λέοντος μετά τα αποτελέσματα σε έδρες. Το κρατούμενο είναι ένα και μοναδικό. Θα επιλεγούν οι καλύτεροι ή θα λειτουργήσουμε σαν μηρυκαστικά και ως η επανάληψη της επανάληψης; Τι γίνεται αν λειτουργήσουμε έτσι; Ως προς τι οι εκλογές; Ως προς τι τα καλέσματα; Ακόμα και στις εκλογές η μονοτονία κουράζει.
Τα κόμματα, μικρά και μεγάλα, να μην ψάχνουν την αιτία της αποχής. Να μην ψάχνουν να βρουν την απαρέσκεια του κόσμου προς τους πολιτικούς. Το κακό το δημιούργησαν τα κόμματα και οι πολιτικοί καθότι πλέον δεν τους εμπιστεύεται ο λαός. Όταν δεν σ’ εμπιστεύεται ο λαός, γιατί ψάχνεις να βρεις αλλού την αιτία, ακόμα και την αφορμή.
Ο ψηφοφόρος έπαψε πλέον να κτυπά παλαμάκια, έπαψε να μη μιλά, έπαψε να μη διεκδικεί, έπαψε να μην ψάχνεται, έπαψε να δέχεται την κοροϊδία, όπως έπαψε να μην καλλιεργείται και να μορφώνεται, και καλλιεργείται και μορφώνεται. Βλέπει και συγκρίνει. Το διαδίκτυο είναι μέσα στο DNA του.
Δεν είναι πλέον με προζύμι που πλάθεται το ψωμί. Δεν είναι πλέον με την πιθκιά που φτιάχνεται το χαλλούμι. Τα πάντα έχουν αλλάξει και ο τρόπος που μιλούμε, που περπατούμε, που τρώμε, που κοιμόμαστε, που ερωτευόμαστε, που προσευχόμαστε, που εργαζόμαστε, που ταξιδεύουμε ακόμα και που αναπαυόμαστε. Φίλοι μου κομματάρχες, όταν ο γιος του βασιλέα της Τεγέας, Τήλεφος, πληγώθηκε από τη λόγχη του Αχιλλέα, πήρε χρησμό από το Μαντείο που έλεγε ότι μονάχα εκείνος που τον πλήγωσε θα μπορούσε να τον θεραπεύσει.
Έτσι ο Αχιλλέας θεράπευσε τον Τήλεφο με το πίσω άκρο του ακοντίου του. «Ο τρώσας και ιάσεται».
Εδώ φίλοι μου κομματάρχες έχουμε ένα κακό που είναι η αποχή, το οποίο κακό το προκαλέσατε εσείς και κανένας άλλος. Η θεραπεία αυτού του κακού πρέπει να προέλθει μονάχα από εσάς που το προκαλέσατε. Να μη φτάσουμε στο σημείο που προσπαθούμε να πείσουμε τον κοσμάκη
ότι η κάρτα φιλάθλου φταίει για όλα. Η κάρτα φιλάθλου δεν διώχνει από τα γήπεδα, όπως δεν έδιωξαν οι σωματικές έρευνες και τα διάφορα. Η κάρτα δεν κάνει κακό στο ποδόσφαιρο. Αυτοί που κάνουν κακό είναι οι παράγοντες, οι διαιτητές, τα σωματεία, οι παίχτες και τα στοιχήματα.
Φίλοι πολιτικοί, πρέπει να κρίνετε τους εαυτούς σας αυστηρά και τους ψηφοφόρους επιεικώς. Αυτό που γίνεται σήμερα είναι να κρίνονται οι ψηφοφόροι αυστηρά, οι πολιτικοί και η πολιτική επιεικώς.
Δεν χρειάζεστε το Μαντείο των Δελφών, στο τι πρέπει να κάνετε. Μην ξεχνάτε το πίσω άκρο του ακοντίου του Αχιλλέα.
Γιατί είναι λογικό να ξέρει ο κάθε ψηφοφόρος ποια ήταν η προσφορά του κάθε ευρωβουλευτή για τη χώρα του για τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πόσο ικανός αντιπρόσωπος ήταν για τη χώρα του. Οι ευθύνες του κάθε κόμματος είναι τεράστιες, όπως τεράστια είναι και η ευθύνη του κάθε υποψηφίου που είτε αξίζει είτε δεν αξίζει, μια και έγινε συνήθεια, πρέπει να είναι εκ νέου υποψήφιος. Για να πείσουν τα κόμματα τους ψηφοφόρους δεν είναι θέμα καλέσματος. Το κάλεσμα γίνεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, με μερέχα και καπνιστήρι. Παρότι γίνεται ακόμα και με παραδοσιακό τρόπο, όπως παλιά γινόταν στον χωριάτικο γάμο φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ακόμα και στον χωριάτικο γάμο άλλαξε αυτός ο τρόπος καλέσματος. Φίλοι κομματάρχες, πρέπει να πείσετε τον ψηφοφόρο ότι αυτοί που επιλέξατε είναι υποσχόμενοι, είναι ανθρωποκεντρικοί, είναι οραματιστές, είναι εργατικοί, είναι φιλόπονοι, είναι φιλοπάτριδες και σύγχρονοι πολιτικοί.
Σήμερα όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων είναι συγκριτικά νέοι με τους προηγούμενους πολιτικούς αρχηγούς.
Τα τρία μεγάλα κόμματα είχαν και έχουν τεράστιες ευθύνες. Οι αποστάσεις που τηρούν μεταξύ τους είναι άκρως λανθασμένες. Κρίνοντας με όσο γνωρίζω τον κάθε αρχηγό κόμματος, θεωρώ και τους τρεις αρχηγούς κομμάτων επικοινωνιακούς και αγαπητούς τόσο στο χώρο τους όσο και σε άλλους χώρους. Σίγουρα θα έχουν τη μερίδα του λέοντος μετά τα αποτελέσματα σε έδρες. Το κρατούμενο είναι ένα και μοναδικό. Θα επιλεγούν οι καλύτεροι ή θα λειτουργήσουμε σαν μηρυκαστικά και ως η επανάληψη της επανάληψης; Τι γίνεται αν λειτουργήσουμε έτσι; Ως προς τι οι εκλογές; Ως προς τι τα καλέσματα; Ακόμα και στις εκλογές η μονοτονία κουράζει.
Τα κόμματα, μικρά και μεγάλα, να μην ψάχνουν την αιτία της αποχής. Να μην ψάχνουν να βρουν την απαρέσκεια του κόσμου προς τους πολιτικούς. Το κακό το δημιούργησαν τα κόμματα και οι πολιτικοί καθότι πλέον δεν τους εμπιστεύεται ο λαός. Όταν δεν σ’ εμπιστεύεται ο λαός, γιατί ψάχνεις να βρεις αλλού την αιτία, ακόμα και την αφορμή.
Ο ψηφοφόρος έπαψε πλέον να κτυπά παλαμάκια, έπαψε να μη μιλά, έπαψε να μη διεκδικεί, έπαψε να μην ψάχνεται, έπαψε να δέχεται την κοροϊδία, όπως έπαψε να μην καλλιεργείται και να μορφώνεται, και καλλιεργείται και μορφώνεται. Βλέπει και συγκρίνει. Το διαδίκτυο είναι μέσα στο DNA του.
Δεν είναι πλέον με προζύμι που πλάθεται το ψωμί. Δεν είναι πλέον με την πιθκιά που φτιάχνεται το χαλλούμι. Τα πάντα έχουν αλλάξει και ο τρόπος που μιλούμε, που περπατούμε, που τρώμε, που κοιμόμαστε, που ερωτευόμαστε, που προσευχόμαστε, που εργαζόμαστε, που ταξιδεύουμε ακόμα και που αναπαυόμαστε. Φίλοι μου κομματάρχες, όταν ο γιος του βασιλέα της Τεγέας, Τήλεφος, πληγώθηκε από τη λόγχη του Αχιλλέα, πήρε χρησμό από το Μαντείο που έλεγε ότι μονάχα εκείνος που τον πλήγωσε θα μπορούσε να τον θεραπεύσει.
Έτσι ο Αχιλλέας θεράπευσε τον Τήλεφο με το πίσω άκρο του ακοντίου του. «Ο τρώσας και ιάσεται».
Εδώ φίλοι μου κομματάρχες έχουμε ένα κακό που είναι η αποχή, το οποίο κακό το προκαλέσατε εσείς και κανένας άλλος. Η θεραπεία αυτού του κακού πρέπει να προέλθει μονάχα από εσάς που το προκαλέσατε. Να μη φτάσουμε στο σημείο που προσπαθούμε να πείσουμε τον κοσμάκη
ότι η κάρτα φιλάθλου φταίει για όλα. Η κάρτα φιλάθλου δεν διώχνει από τα γήπεδα, όπως δεν έδιωξαν οι σωματικές έρευνες και τα διάφορα. Η κάρτα δεν κάνει κακό στο ποδόσφαιρο. Αυτοί που κάνουν κακό είναι οι παράγοντες, οι διαιτητές, τα σωματεία, οι παίχτες και τα στοιχήματα.
Φίλοι πολιτικοί, πρέπει να κρίνετε τους εαυτούς σας αυστηρά και τους ψηφοφόρους επιεικώς. Αυτό που γίνεται σήμερα είναι να κρίνονται οι ψηφοφόροι αυστηρά, οι πολιτικοί και η πολιτική επιεικώς.
Δεν χρειάζεστε το Μαντείο των Δελφών, στο τι πρέπει να κάνετε. Μην ξεχνάτε το πίσω άκρο του ακοντίου του Αχιλλέα.
