ΣΤΗΝ κυπριακή κοινωνία υπάρχουν, ασφαλώς, εδραιωμένες αντιλήψεις και νοοτροπίες. Υπάρχουν νοοτροπίες, που θα πρέπει να αλλάξουν, κυρίως όσες θεωρούνται άκρως αρνητικές. Δεν είμαστε της άποψης πως, για παράδειγμα, η κοινωνία στη χώρα μας είναι ρατσιστική και ξενοφοβική. Υπάρχουν, όμως, συγκεκριμένες -μεμονωμένες ελπίζουμε- εκδηλώσεις ρατσισμού και ξενοφοβίας. Κι αυτό προκύπτει από επιθέσεις κατά αλλοδαπών. Επιθέσεις και ξυλοδαρμούς. Πρόκειται για άκρως απαράδεκτες εκδηλώσεις κατά συνανθρώπων μας. Πρόκειται για επιθέσεις, που προδήλως έχουν ρατσιστικό χαρακτήρα. Τέτοια φαινόμενα θα πρέπει να αντιμετωπιστούν διά της παραπομπής των δραστών στη Δικαιοσύνη.
ΘΕΩΡΟΥΜΕ πως η κυπριακή κοινωνία, μια κοινωνία σε μια χώρα ημικατεχόμενη και ανθρώπους, που έχουν εκδιωχθεί διά της βίας από τα σπίτια τους, θύματα εθνικού ξεκαθαρίσματος, δεν μπορεί να είναι ξενοφοβική και ρατσιστική. Θα θέλαμε, ωστόσο, να επισημάνουμε τα εξής: Οφείλουμε, ασφαλώς, να αναγνωρίσουμε πως υπάρχουν τέτοια φαινόμενα. Ενδεχομένως μεμονωμένα. Σήμερα λόγω της τεχνολογίας οι εκδηλώσεις βίας, οι όποιες ρατσιστικές εξάρσεις δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί. Βγαίνουν στην επιφάνεια, προβάλλονται διά των Μέσω Κοινωνικής Δικτύωσης. Αυτό γίνεται για να αποκαλυφθούν οι όποιοι δράστες αλλά και να τύχουν της έντονης και απόλυτης καταδίκης τους από τους πολίτες. Αλλά και για να παρέμβει το κράτος.
ΣΕ αυτό το πεδίο, τα Μέσα κοινωνική δικτύωσης κάνουν καλή δουλειά. Αποκαλύπτουν και ενημερώνουν. Προβάλλουν, μεταδίδοντας με εικόνες ένα τέτοιο γεγονός και ενημερώνουν. Ενημερώνουν και ευαισθητοποιούν τους πολίτες, την κοινωνία. Τέτοια φαινόμενα πρέπει να αντιμετωπίζονται ακαριαία και αποτελεσματικά. Πρέπει να «αποκρούομαι» και να καταδικάζουμε τέτοιες τάσεις στην κοινωνία. Και για να καταστεί τούτο εφικτό προφανώς και χρειάζεται κινητοποίηση της κοινωνίας. Να βρίσκονται σε εγρήγορση άπαντες. Κράτος, οργανωμένοι φορείς και κοινωνία, οι πολίτες.
ΣΤΑ πλαίσια αυτά, η Πολιτεία οφείλει να βρίσκεται σε εγρήγορση. Όχι μόνο για να παρεμβαίνει αποτελεσματικά όταν εντοπίζονται τέτοια φαινόμενα, αλλά και για ένα ακόμη λόγο: Οφείλει να εκπαιδεύει τους πολίτες της. Να τους εκπαιδεύει ώστε να περιορίζονται -για την ακρίβεια να μην αναπτύσσονται- φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας. Κι αυτό μπορεί να αρχίσει από το σχολείο. Κυρίως όταν στα σχολεία εδώ και χρόνια φοιτούν αρκετοί αλλοδαποί μαθητές. Είμαστε μια πολυπολιτισμική κοινωνία και πρέπει όλοι αυτό να το συνειδητοποιήσουν.
ΚΑΙ κάτι άλλο: Οι σκηνές που παρακολουθήσαμε σε σχολείο της Λεμεσού, να ξυλοκοπείται μαθητής από συνομίληκό του και οι συμμαθητές να κάνουν… κερκίδα δεν είναι μόνο απαράδεκτο, αλλά και ανησυχητικό. Η παρέμβαση του κράτους και των υπηρεσιών του είναι επιβαλλόμενη. Ρόλο, πρωταρχικό, παίζουν όμως οι γονείς.
