Στις 15 Φεβρουαρίου διεξήχθη η 8η γενική συνέλευση του Συνδέσμου Μεγάλων Αναπτύξεων και ένας από τους ομιλητές ήταν ο πρόεδρος του ΚΕΒΕ Χριστόδουλος Αγκαστινιώτης, καθώς ο σύνδεσμος είναι μέλος του επιμελητηρίου.

Σε μια από τις πρώτες αναφορές του στην ομιλία του, ο κ. Αγκαστινιώτης είπε πως «από την αρχή θέλω να ξεκαθαρίσω ότι τα μέλη του Συνδέσμου Μεγάλων Αναπτύξεων, που είναι αξιόπιστες και σοβαρές εταιρείες, δεν έχουν καμία απολύτως ευθύνη για το αν κάποιοι για καθαρά κερδοσκοπικούς σκοπούς προέβησαν σε καταδικαστέες πράξεις που δυσφήμισαν την Κύπρο στο εξωτερικό».

Είναι περίεργο το γεγονός ότι πριν τα ρεπορτάζ του Al Jazeera κανένας από αυτούς που λαμβάνουν ή επιβάλλουν-προωθούν τις αποφάσεις δεν αναγνώριζε πως το ΚΕΠ ήταν ένα σαθρό και σκανδαλώδες πρόγραμμα, που συγκρουόταν πρώτα απ’ όλα με την πολιτική ηθική, την εσωτερική δικαιική τάξη και βεβαίως με το ενωσιακό κεκτημένο. Ούτε το ΚΕΒΕ δεχόταν κουβέντα για το ΚΕΠ. Αν υπάρχει έστω και μια δημόσια τοποθέτηση του ΚΕΒΕ επικριτική για το διεθνές ρεζίλεμα της Κύπρου μέσω του ΚΕΠ, πριν τα ρεπορτάζ του Al Jazeera, ευχαρίστως να τη δημοσιεύσουμε.

Όμως, ακόμα και τώρα, μετά που τα πλείστα παρατράγουδα βγήκαν στη φόρα, μέσω και του πορίσματος Νικολάτου και των εκθέσεων της Ελεγκτικής Υπηρεσίας (αναμένουμε άλλη μία, κ. Μιχαηλίδη) κανένας από τους άμεσα εμπλεκόμενους φορείς δεν ανέλαβε την ευθύνη για την προώθηση και την ανοχή του ΚΕΠ, όπως εφαρμοζόταν για χρόνια, τις απαιτήσεις για όλο και περισσότερες χαλαρώσεις, περισσότερες πολιτογραφήσεις, περισσότερες βίλλες, περισσότερους πύργους.

Σήμερα μας λένε όλοι «δεν φταίμε εμείς αν κάποιοι έκαναν καταδικαστέες πράξεις». Μα ποιοι κάποιοι, κύριοι; Από τα πορίσματα Νικολάτου -αλλά και της τέως προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς- και τις εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, ίσως είναι πιο σωστό να λέμε πως «κάποιοι» έβγαλαν και νόμιμα διαβατήρια.

Το θέμα μας εδώ όμως δεν είναι το ΚΕΠ. Είναι το ΓεΣΥ και ο ΟΑΥ.

Διότι ο κ. Αγκαστινιώτης, ως πρόεδρος του ΚΕΒΕ και ως μέλος της εκτελεστικής του επιτροπής, συνυπογράφει μια δριμεία ανακοίνωση εναντίον του ΟΑΥ για καταχρήσεις και παρανομίες που κατά την κρίση του λαμβάνουν χώρα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη αυτό που ο ίδιος ισχυρίστηκε ως υπεράσπιση των μελών του Συνδέσμου Μεγάλων Αναπτύξεων. Πως δεν μπορεί να ευθύνεται ο Σύνδεσμος Μεγάλων Αναπτύξεων (και προφανώς οποιοσδήποτε παρεμφερής επαγγελαμτικός σύνδεσμος) επειδή «κάποιοι για καθαρά κερδοσκοπικούς σκοπούς προέβησαν σε καταδικαστέες πράξεις». Αν δεν ευθύνονται οι σύνδεσμοι επιχειρηματιών που συμμετείχαν και ωφελήθηκαν (μέλη τους) από το ΚΕΠ, επειδή οι παρανομήσαντες ήταν «κάποιοι», γιατί να φταίει συλλήβδην ο ΟΑΥ επειδή κάποιοι, χωρίς εισαγωγικά (πάροχοι υπηρεσιών στο ΓεΣΥ αλλά και δικαιούχοι) προβαίνουν σε καταχρήσεις ή παρανομίες;

Προσωπικά δεν θεωρώ πως είναι αμέτοχα ευθυνών ούτε τα μέλη των επαγγελματικών φορέων που συμμετείχαν στο ΚΕΠ με διάφορους τρόπους, με το αζημίωτο εννοείται, ούτε τα στελέχη του ΟΑΥ για τις καταχρήσεις που όντως υπάρχουν κατά τη λειτουργία του ΓεΣΥ.

Οι πρώτοι γιατί ήξεραν και σιώπησαν επειδή βολεύονταν και με το παραπάνω, ακόμα κι αν δεχθούμε πως τα μέλη τους δεν περιλαμβάνονται σε αυτούς που παρανόμως έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι (ποιο δάκτυλο; μπήκαν ολόκληροι μέσα στο μέλι κάποιοι), οι δεύτεροι γιατί καθυστερούν εκνευριστικά να διαολοστείλουν τους σεσημασμένους.

Όμως, ναι, στην περίπτωση του ΟΑΥ δεν μπορούμε να κατηγορούμε τα στελέχη του για καταχρήσεις. Διότι δεν κάνουν καταχρήσεις. Τις καταχρήσεις τις κάνουν μια μικρή (ελπίζουμε) μερίδα επαγγελματιών υγείας και μια μεγάλη μερίδα από εμάς, τους δικαιούχους.

Εν κατακλείδι, το ΚΕΒΕ λειτούργησε πολύ μεροληπτικά και… ταξικά. Αθώωσε τα μέλη του και επιτέθηκε στον ΟΑΥ. Μας βάζει, με αυτό τον τρόπο, σε σκέψεις για το τι άλλαξε στο ΚΕΒΕ σε σχέση με την πολύ εποικοδομητική στάση που είχε κρατήσει έναντι του ΓεΣΥ στα στάδια της προετοιμασίας της λειτουργίας του αλλά και στα πρώτα του βήματα στην ιστορία της χώρας. Με προμετωπίδα τον γενικό διευθυντή Μάριο Τσιακκή.

 

 

 

Κοιμήθηκαν όλοι

Συζητώντας σε ψηλούς τόνους οι βουλευτές, την Πέμπτη στην Ολομέλεια, για τον φετινό προϋπολογισμό της ΑΗΚ, αναφέρθηκαν και στην σκανδαλώδη ολιγωρία της κυβέρνησης και των «αρμοδίων αρχών» να λύσουν έγκαιρα το πρόβλημα της ακαταλληλότητας των έξι ατμοστρόβιλων στον σταθμό Δεκέλειας, με αποτέλεσμα σήμερα οι μονάδες αυτές, που είναι απαραίτητες για την επάρκεια ηλεκτρισμού στη χώρα, να χρησιμοποιούνται παράνομα, με ορατό κίνδυνο η Κύπρος να υποστεί βαρύτατο πρόστιμο (για κάθε μέρα συνέχισης της παρανομίας!) από την ΕΕ. Δίκαιη η επίκριση στην κυβέρνηση, αλλά οι βουλευτές της αντιπολίτευσης θα πρέπει να κάνουν και κάποια αυτοκριτική. Διότι η προθεσμία συμμόρφωσης που δόθηκε στην Κύπρο από την ΕΕ ήταν περίπου δεκαετής και όπως… ξεχάστηκε η κυβέρνηση, ξεχάστηκε και η αντιπολίτευση. Διαφορετικά, αυτό το πάρα πολύ σημαντικό -και επικίνδυνο για την ενεργειακή ασφάλεια του τόπου- θέμα θα έπρεπε να συζητείται αυτεπάγγελτα κάθε εβδομάδα στη Βουλή. Και δεν συζητήθηκε σχεδόν καθόλου.

​

​Παρακολουθούν από μακριά

Αφήνοντας πίσω, χάριν συζήτησης, την αδυναμία της Βουλής να επηρεάσει ή και να επιβάλει ενέργειες από την κυβέρνηση για την αναβάθμιση και νόμιμη λειτουργία του σταθμού στη Δεκέλεια, μπορούμε να επισημάνουμε πως την ίδια -φαινομενική έστω- απάθεια επιδεικνύει η Βουλή, και κυρίως η κοινοβουλευτική Επιτροπή Ενέργειας, για το τεράστιο θέμα της εισαγωγής φυσικού αερίου και ειδικότερα το θέμα της κατασκευής υποδομών εισαγωγής LNG στο Βασιλικό. Έγιναν τόσα τις τελευταίες μέρες, ακούστηκαν και γράφτηκαν πολύ περισσότερα για τα προβλήματα που υπάρχουν και την πιθανή καθυστέρηση της παράδοσης του έργου και πέραν του 2024, αλλά η Επιτροπή δεν έκρινε σκόπιμο να συζητήσει το θέμα και να αναζητήσει απαντήσεις από τους αρμόδιους. Αν επιβεβαιωθούν οι απαισιόδοξοι, που το απευχόμαστε, να ξέρουν στη Βουλή πως θα έχουν και αυτοί, αναλογικά, ευθύνες που δεν ανάλαβαν έγκαιρα δράση για να ριχθεί φως σε μια πολύ σημαντική υπόθεση που αφορά το ενεργειακό μας μέλλον και βεβαίως την τσέπη μας.

 

 

ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ

ΕΥΤΥΧΩΣ που ο Κασουλίδης δεν είναι… φουτούλλης και δεν παρασύρεται από τις φωνές της κερκίδας.

ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ μπορεί και να δοκίμαζε κάποιος από το ΥΠΕΞ να ζητήσει εξηγήσεις από τον Λαβρόφ για το ΤΔΒΚ που είπε, χωρίς να βάλει εισαγωγικά. Ή χωρίς να τα δείξει, με αυτή τη χαρακτηριστική κίνηση που κάνουμε εμείς όταν αναφερόμαστε στην απαγορευμένη λέξη και θέλουμε να προλάβουμε την κατσάδα από τον συνομιλητή μας.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ να το κάναμε θέμα επισήμως και να απαιτούσαμε διόρθωση από τον Λαβρόφ, εδώ και τώρα.

ΑΡΑΓΕ ποια είναι η πιο βαριά ρωσική βρισιά; Μπορεί να τη μάθαινε αυτός που θα επιχειρούσε να τον πάρει τηλέφωνο. Λέμε τώρα.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ διεθνούς δικαίου Αριστοτέλης Κωνσταντινίδης το είπε ξεκάθαρα στο Τρίτο την Παρασκευή: Μόνο εμείς και κάποιοι στην Ελλάδα βάζουμε εισαγωγικά.

ΤΩΡΑ ΠΙΑ.

ΝΑ ΑΚΟΥΜΕ κυρίως αυτούς που μας λένε πράγματα που μας πληγώνουν.

ΑΣ ΜΗΝ ζήσουμε κάποια μέρα που δεν θα βάζουμε ούτε εμείς εισαγωγικά. Ζήσαμε διάφορα, αυτό να μας λείπει.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ της Ουκρανίας αναγνώρισε δημοσίως πως «είμαστε μόνοι απέναντι στον Πούτιν».

ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ήμασταν μόνοι Βολοντίμιρ, τότε. Μην το παίρνεις προσωπικά.

ΡΩΤΗΘΗΚΕ από τη Βρετού ο Κασουλίδης «και το διεθνές δίκαιο πού πήγε;». Και σιγά μην κωλώσει ο ΥΠΕΞ: Εκεί που πήγε και το ’74, εκεί που πήγε στις παραβιάσεις της ΑΟΖ. Θα μπορούσε να αναφέρει και δεκάδες άλλα παραδείγματα, πέραν των δικών μας.

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ δίκαιο χάνεται όταν το θέλεις.

Α, ΟΙ ΟΥΚΡΑΝΟΙ δεν είναι εντελώς μόνοι. Έχουν και τις προσευχές του Μπάιντεν. Το τόνισε την ώρα που εισέβαλλε η Ρωσία στην Ουκρανία. Για να το έχουν υπόψη και οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί.

ΤΟ ΠΙΟ θλιβερό είναι να καλείσαι να πάρεις θέση. Με ποιον είσαι; Όλα, πάντα, γίνονται Ομόνοια – ΑΠΟΕΛ.

ΜΕ ΚΑΝΕΝΑ πλην των θυμάτων. Όλων των πολέμων, κηρυγμένων και ακήρυχτων.