Εν μέσω συνεχιζόμενου καύσωνα, μας ήρθε ο Αύγουστος. Χωρίς απαντήσεις στα ερωτήματα των 51 καλοκαιριών. Μέσα από τις φλόγες του πύρινου τριήμερου στην ημιορεινή Λεμεσό ήρθαν κι άλλα ερωτήματα. Μέσα στη θλίψη και τους καπνούς κρύφτηκαν και τα απορρέοντα της άτυπης πενταμερούς – μάς έμεινε τελικά (χωρίς αμφισβήτηση) η ορολογία περί πέντε μερών ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση έμεινε υπό τουρκική απαγόρευση!
Οι προοπτικές του Σεπτέμβρη δεν έχουν ακόμα αξιολογηθεί, φαίνονται όμως τόσο απαισιόδοξες όσο οι εικόνες της καμένης γης. Η παράνομη σύλληψη των πέντε Ελληνοκυπρίων από το κατοχικό καθεστώς (τι νομίζαμε, έχει η κατοχή νόμιμες συλλήψεις;) μοιάζει να υποβαθμίστηκε ωσάν να υπάρχει “καλό” κλίμα και πρέπει να του κάνουμε το χατήρι. Οι πέντε συμπατριώτες μας δεν μας φάνηκαν για “κατάσκοποι”. Tο να “κατασκοπεύεις” τη δική σου περιουσία, πρωτότυπο ακούεται. Τελικά, δεν είναι δύσκολο να βρεθείς σε ψευδοδικαστήρια και μπουντρούμια των κατεχομένων ακόμα και για μήνες. Και να σκεφτείτε πως οι άνθρωποι αυτοί είχαν απευθυνθεί στην Επιτροπή των κατεχομένων που, παραμορφώνοντας την αποστολής της, στοχεύει μόνο στην αποζημίωση των νόμιμων ιδιοκτητών – αιτητών και τη “νομιμοποίηση” της τουρκοποίησης των περιουσιών τους. Στο μεταξύ, το καθεστώς συνεχίζει να διανέμει κλεμμένη γη σε “δικαιούχους”…
Μέσα σ΄αυτή τη συγκυρία έγινε στο Λήδρα Πάλας η συνάντηση Ιουλίου εκπροσώπων Κυπριακών κομμάτων, με συντονιστή και υποστηριχτή τον Πρέσβη της Σλοβακίας. Πάει πολλά χρόνια πίσω αυτή η διαδικασία μηνιαίων συναντήσεων (Πράγα, 1989). Η Σλοβακία ανέλαβε αυτή την ευθύνη μετά τον όπως-όπως τεμαχισμό της τότε Τσεχοσλοβακίας (ούτε δημοψήφισμα δεν “χρειάστηκε”). Αυτό προηγήθηκε της ευρωπαϊκής ένταξης των δυο χωρών – θραυσμάτων. Είναι γιαυτό που τόσο πολλοί βάλθηκαν να μας επιβάλουν το σχέδιο ντε Σότο – Χάνεϊ πριν την ένταξη…
Αυτή τη φορά σειρά είχε το ΤDP (σημ.: παλιότερα είχε αρχηγό του τον Μουσταφά Ακιντζί) να φιλοξενήσει τη συνάντηση και να εισηγηθεί το θέμα που αναφερόταν στο “πώς μπορούμε να χαράξουμε μια διαδρομή για υποχρεωτική εκμάθηση των δυο επίσημων γλωσσών, ξεκινώντας από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση στις δυο κοινότητες”. Ο στόχος του προτεινόμενου εγχειρήματος παρέπεμπε γενικά και αόριστα στην επικοινωνία των κοινοτήτων χωρίς αναφορά στις σχέσεις τους την επόμενη μέρα. Οι δυο επίσημες γλώσσες παρέμεναν αιωρούμενες ενώ δεν έγινε δεκτή δική μας εισήγησή για αναφορά στην Κυπριακή Δημοκρατία! Μα οι γλώσσες δικές της είναι, δεν είναι από μόνες τους επίσημες. Αυτό είναι αυτονόητο τουλάχιστον για όσους πολλούς έχουν κυπριακό διαβατήριο! Τελικά η “επισημότητα” αφαιρέθηκε με μόνη αναφορά στην ελληνική και την τουρκική…
Ήταν λογικό πως ένα τέτοιο ενδιαφέρον θέμα, με περισσότερες προεκτάσεις από ό,τι φαίνεται, θα αναδείκνυε βασικές διαφορές που έπρεπε να σκεπαστούν για να φτάσουμε σε ένα συναινετικό κοινό ανακοινωθέν. Συχνά αυτό δεν είναι εύκολο γιαυτό κι οι εξαιρέσεις συντηρούν μια αισιοδοξία.
Υποστηρίξαμε με σαφήνεια την άποψη πως η εκμάθηση των δυο επίσημων γλωσσών της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι χρήσιμη μόνο αν θα υπηρετήσει ένα κοινό όραμα για μια ενιαία κοινωνία, όπου η αμεσότητα της δυνατότητας επικοινωνίας είναι απαραίτητη. Είναι αυτό που ατυχώς πολλοί (εκατέρωθεν της κατοχικής γραμμής) προσπαθούν να υπονομεύσουν. Ήδη οι “συγκλίσεις” προβλέπουν το κάθε κομμάτι τη δική του γλώσσα! Για καλή γειτονία, δεν το χρειαζόμαστε όπως δεν χρειάζεται να μάθουμε αραβικά επειδή έχουμε καλές σχέσεις με την Αίγυπτο!
Τα εκπαιδευτικά προγράμματα πρέπει να υπηρετούν τις ανάγκες της κοινωνίας, τις τωρινές και τις μελλοντικές που στηρίζουν την προοπτική και το όραμα. Αν είναι για φτηνά αγαθά και υπηρεσίες και διακινήσεις σαν τουριστών μέσα στον κατεχόμενο τόπο μας, όσοι το αντέχουν ας συνεννοούνται με νοήματα και, όπως πάντα, με αργύρια! Θα παραμείνουμε ενεργά συμμέτοχοι στην όποια συζήτηση ακολουθήσει…
Στο μεταξύ, οι δυο βασικοί μονομάχοι των λεγόμενων “εκλογών” του Οκτώβρη στα κατεχόμενα διαλαλούν τις θέσεις τους, ο ένας για δυο κράτη κι ο άλλος για χαλαρή ομοσπονδία. Το τελευταίο το προτείνουν ή το δέχονται ετερόκλητες ηγεσίες ανεξάρτητα ομιλούμενης γλώσσας. Ανοίγουν αλήθεια αυτές οι προοπτικές την όρεξη στους πολίτες και μάλιστα από την παιδική ηλικία να μάθουν την άλλη επίσημη γλώσσα της Κυπριακής Δημοκρατίας που ακόμα και η αναφορά σ΄αυτή δεν γίνεται αποδεκτή;
ktsimillis@cytanet.com.cy
