Οι τίτλοι μεταφέρθηκαν από εκείνο το πανό για το οποίο συνελήφθηκαν και (ακόμα) δικάζονται δυο Κύπριοι που είχαν πρόθεση να το προβάλουν κατά την περυσινή παρέλαση για την Μέρα της Ανεξαρτησίας. Μιας κολοβής ανεξαρτησίας που, έστω κι έτσι, αποτελεί το μόνο όπλο για απαλλαγή από τον κατοχικό “εναγκαλισμό” που απειλεί με στραγγαλισμό, στα 65 της, την Κυπριακή Δημοκρατία…
Αντί να διεκδικούμε να γυρίσουμε στο Κραν Μοντανά και όσα ασαφή και αντιφατικά κατάλαβαν και αναπαράγουν παρόντες και απόντες, ας διεκδικήσουμε να επιστρέψουμε εκεί που ξεκινήσαμε κι ας μην τα καταφέραμε τότε. Αυτό που απεικονίστηκε λίγο αργότερα στο ψήφισμα 186 (1964) του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) συστήνοντας, ανάμεσα σε άλλα
– “…τη δημιουργία, με τη συναίνεση της Kυβέρνησης της Kύπρου, μιας Eιρηνευτικής Δύναμης των Hνωμένων Eθνών στην Kύπρο. H σύνθεση και το μέγεθος της Δύναμης θα καθοριστεί από το Γενικό Γραμματέα, σε διαβούλευση με τις Kυβερνήσεις Kύπρου, …”.
– “…όπως ο Γενικός Γραμματέας διορίσει, σε συμφωνία με την Kυβέρνηση της Kύπρου και τις Kυβερνήσεις…, έναν μεσολαβητή… για το σκοπό της προώθησης μιας ειρηνικής επίλυσης και μιας συμφωνημένης διευθέτησης…, σύμφωνα με τον Kαταστατικό Xάρτη των Hνωμένων Eθνών…”.
Είναι να μην το απεχθάνεται αυτό το ψήφισμα η κατοχική πλευρά, ακόμα κι αν βλέπει πως δεν το σέβεται ούτε ο ΟΗΕ; Δεν θα πρέπει να μας φοβίζει ο χρόνος, κι ας μας φοβίζουν οι εμπειρίες και οι αναμνήσεις που κουβαλεί. Σίγουρα οι Κύπριοι δεν θέλουμε να ζήσουμε ξανά όσα τραγικά ζήσαμε αλλά πρέπει να κατανοήσουμε ποια είναι η πιο αποτελεσματική επιλογή για να το καταφέρουμε. Για όσους επικαλούνται συγκεκριμένες αναφορές των ψηφισμάτων του ΣΑ, προβάλλοντάς τις, αποσπασματικά, σαν μαγικές και πέραν αμφισβήτησης από πλευράς Κυπριακής Δημοκρατίας (σημ.: η Τουρκία ούτε να τις ακούσει δεν θέλει), να θυμίσουμε ότι τα ψηφίσματα επαναβεβαιώνουν όλα τα προηγούμενα. Το ψήφισμα 186 (1964) δεν αποτελεί νεκρό κείμενο αρχείου! Ήρθε η εισβολή και ότι ακολούθησε και διαφοροποιήθηκε η κατάσταση αλλά όλα αυτά έχουν καταδικαστεί από επόμενα ψηφίσματα. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά, το λεγόμενο “τουρκικό ομόσπονδο κράτος” [ψήφισμα 367(1975)], την ανακήρυξη του ψευδοκράτους [ψήφισμα 541 (1983)], το Βαρώσι (ανακοίνωση Οκτωβρίου 2019). Το ψήφισμα 550 (1984) “Kαταδικάζει όλες τις αποσχιστικές ενέργειες…, κηρύσσει αυτές παράνομες και άκυρες και ζητά την άμεση ανάκλησή τους…”. Δεν φταίνε μόνο τα Ηνωμένα Έθνη που φτάσαμε στο ψήφισμα 750 (1992) “μία δικοινοτική και διζωνική ομοσπονδία” κι αργότερα σε κείνο το πυθιακό για “…επίτευξη διαρκούς, συνολικής και δίκαιης διευθέτησης στη βάση μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα…” [ψήφισμα 1953 (2010)]. Κι επειδή αυτή η διατύπωση είναι ασαφής, βάλθηκαν οι “ηγέτες των δυο κοινοτήτων” να καταγράψουν “συγκλίσεις” με διχοτομικά στοιχεία που υπηρετούν ένα ανεπίκαιρο ρατσιστικό γεωγραφικό διαχωρισμό των Κυπρίων με βάση την εθνότητα και τη θρησκεία. Το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο και οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα εφαρμόζονται σε ολόκληρη την Κύπρο για όλους τους Ευρωπαίους εκτός από τους ιθαγενείς…
Πάντως οι έποικοι, ιθαγενείς δεν είναι! Είναι αξιοπερίεργο που επίσημα δεν αμφισβητείται η συμμετοχή τους στην επικείμενη υπό στρατιωτική κατοχή λεγόμενη “εκλογική” διαδικασία. Αντίθετα, δεν πολλοί προσβλέπουν στην έκβαση της προδιαγραμμένης διαδικασίας όπου, στην πραγματικότητα, είναι η Άγκυρα που ψηφίζει!
Στις επετειακές δηλώσεις τους όλοι αναφέρθηκαν στην Κυπριακή Δημοκρατία χαρακτηρίζοντάς την ως το μόνο που έχουμε, η αφετηρία μας, το αποκούμπι μας, η ελπίδα μας. Ουδείς αρμόδιος, όμως, είχε την ειλικρίνεια και την ανάγκη να απολογηθεί για τη σύλληψη των δυο Κυπρίων νέων που είχαν πρόθεση να υψώσουν εκείνο το πανό. Είναι δυνατόν να ενόχλησε η αντίθεση στο απαρτχάιντ; Μα τέτοια δεν είναι η “διεκδίκηση”; To ίδιο πανό αναρτήθηκε από Κυπρίους στη γέφυρα του Westminster στο Λονδίνο την περασμένη Κυριακή. Δυο τέτοια πανό κρατούσαν στη φετινή 1η του Οκτώβρη Κύπριοι νέοι (και πολλοί λιγότερο νέοι) μπροστά στα Άγαλμα της Ελευθερίας. Το ίδιο σύνθημα βρέθηκε και στον χώρο της παρέλασης. Να το ξέρουν όλοι πως αυτό το μήνυμα κι αυτός ο στόχος θα προβάλλεται σε κάθε περίπτωση.
Y.Γ.: Είναι και μια άλλη κατοχή, αυτή με την υπογραφή μας: H βρετανική παρουσία, στις “κυρίαρχες” βάσεις και τη Χερσόνησο του Ακάμα με τα γυμνάσιά τους. Ήταν δυναμικός ο αγώνας των Φίλων του Ακάμα, του Κινήματος Οικολόγων και άλλων φορέων και σημαντική η επιτυχία της εκδίωξής τους από τον Ακάμα (2001).
