Στοχευμένες δράσεις προστασίας και διατήρησης συνεχίζουν να αποδίδουν θετικά αποτελέσματα, με δύο από τα πιο σπάνια και πιο απειλούμενα είδη πουλιών του κόσμου, η Φαλακρή Ίβιδα και το Ροδοπερίστερο, τα πιο πρόσφατα παραδείγματα ανάκαμψης από το χείλος της εξαφάνισης χάρη σε άμεση παρέμβαση.
Η Φαλακρή Ίβιδα Geronticus eremita ήταν κάποτε ένα ευρέως διαδεδομένο πουλί είδωλο στη Βόρεια Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τη νότια Ευρώπη. Μέχρι το 1998, η απώλεια οικοτόπων, η χρήση φυτοφαρμάκων και το ανεξέλεγκτο κυνήγι, οδήγησαν τον πληθυσμό του είδους σχεδόν στην εξαφάνιση, με μόνο 59 ζευγάρια να παραμένουν, τα περισσότερα από τα οποία ήταν περιορισμένα σε μία αποικία στο εθνικό πάρκο Souss-Massa στο Μαρόκο. Το είδος χαρακτηρίστηκε ως Κρισίμως Κινδυνεύον στον Κόκκινο Κατάλογο Απειλούμενων Ειδών της Διεθνούς Ένωσης Προστασίας της Φύσης / IUCN.
Για την προστασία της αποικίας αυτής από την ενόχληση και τη θήρευση, το BirdLife International, σε συνεργασία με την μαροκινή κυβέρνηση και οργανισμούς όπως το BirdLife στο Μαρόκο (Groupe de Recherche pour la Protection des Oiseaux au Maroc) προσέλαβε ντόπιους αλιείς ως φύλακες. Χάρη σε αυτό και σε άλλα μέτρα διατήρησης, ο πληθυσμός της Φαλακρής Ίβιδας έχει αυξηθεί και σήμερα ανέρχεται σε 147 ζευγάρια, αριθμό ρεκόρ, και έχει εξαπλωθεί σε δύο νέες μικρές περιοχές.
Στην άλλη πλευρά της ηπείρου, στον Μαυρίκιο, εξελίσσεται μια παρόμοια ιστορία επιτυχίας προστασίας και διατήρησης. Τo 1990, ο πληθυσμός του Ροδοπερίστερου Nesoenas mayeri, είχε μειωθεί σε μόλις 10 άγρια άτομα λόγω της απώλειας οικοτόπων και της εισαγωγής αρπακτικών θηλαστικών στο νησί, όπως ο Μαυροποντικός, ο Μακάκος ο Ταινιώδης και η Μικρή Ασιατική Μαγκούστα. Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, το BirdLife στον Μαυρίκιο (Mauritian Wildlife Foundation) και οι συνεργάτες του συνδύασαν ένα πρόγραμμα αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία με εντατική διατήρηση και προστασία του είδους στη φύση. Αυτές οι προσπάθειες βοήθησαν στην αύξηση του πληθυσμού του Ροδοπερίστερου σε περίπου 400 άτομα σήμερα.
Οι πληθυσμοί της Φαλακρής Ίβιδας και του Ροδοπερίστερου έχουν ανακάμψει σε τέτοιο βαθμό ώστε στην πρόσφατη ενημέρωση του Κόκκινου Κατάλογου για τα πουλιά από το BirdLife International, η οποία κυκλοφόρησε αυτό τον μήνα, τα εμβληματικά αυτά είδη έχουν ταξινομηθεί σε χαμηλότερες κατηγορίες κινδύνου εξαφάνισης. Ο άγριος πληθυσμός του Ροδοπερίστερου θεωρείται αρκετά σταθερός για να αλλάξει η κατηγορία του είδους από Κινδυνεύον σε Εύτρωτο. Η Φαλακρή Ίβιδα έχει κατηγοριοποιηθεί ως Κινδυνεύον είδος, καθώς ο πληθυσμός παραμένει πολύ μικρός και πρέπει ακόμη να γίνουν πολλά για να εξασφαλιστεί το μακροπρόθεσμο μέλλον του είδους. Όμως, οι ημι-άγριοι πληθυσμοί στην Τουρκία και τα προγράμματα αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία στη νότια Ευρώπη γεννούν ελπίδες για περαιτέρω ανάκαμψη σε ολόκληρη την αρχική επικράτεια του είδους.
Στο πλαίσιο της τρέχουσας κρίσης στην παγκόσμια βιοποικιλότητα, η ανάκαμψη αυτών των ειδών δείχνει ότι τα άκρως απειλούμενα είδη δεν είναι απαραίτητα καταδικασμένα σε εξαφάνιση, αλλά μπορούν να σωθούν με αποτελεσματικές δράσεις προστασίας και διατήρησης. Ωστόσο, η ενημέρωση του Κόκκινου Κατάλογου για τα πουλιά μας προειδοποιεί επίσης ότι υπάρχουν ακόμη προκλήσεις, όπως το παράνομο εμπόριο, η μεγάλη απώλεια βιότοπων και οι κλιματικές αλλαγές.
Για να αντιμετωπιστούν αυτές οι απειλές, δεν αρκούν μόνο στοχευμένες παρεμβάσεις για συγκεκριμένα εμβληματικά είδη (όπως είναι ο άκρως απειλούμενος Γύπας Gyps fulvus στην περίπτωση της Κύπρου), αλλά απαιτείται εκτεταμένη διεθνής συνεργασία μεταξύ ΜΚΟ, κυβερνήσεων, επιχειρήσεων και τοπικών κοινοτήτων, καθώς και ισχυρές πολιτικές για την προστασία των σημαντικότερων περιοχών για τα πουλιά και τη φύση γενικά.
Πηγή: philenews
