Παγκράτιος: Ένας σύγχρονος Άγιος ή ένας ερημίτης;

«Ο τέως Aρχιεπίσκοπος δεν με χαστούκισε, όπως φρόντισαν να διαδώσουν κάποιοι το 1996», αναφέρει στον «Φ», ο αρχιμανδρίτης Παγκράτιος Μερακλής, 26 χρόνια μετά. Λέει πως αρχικά ο τότε Αρχιεπίσκοπος δεν πείστηκε από όσα του μετέφεραν κύκλοι της Αρχιεπισκοπής περί ηθικού κωλύματος του ιδίου του Παγκράτιου. Μιλά για τους μάρτυρες κατηγορίας που κατέθεσαν εναντίον του και αναφέρει πως κάποιοι από αυτούς αργότερα του ζήτησαν συγχώρεση, κλαίγοντας. Η μεταμέλειά τους, όπως αναφέρει στον «Φ», ήταν και ο λόγος που ζήτησε από τον τότε Γενικό Εισαγγελέα, Αλέκο Μαρκίδη, να μην οδηγήσει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου. Ο Γενικός Εισαγγελέας είχε διαπιστώσει συνωμοσία για να πληγεί ο Παγκράτιος. Ανάμεσα στους συνωμότες ήταν άτομα του περίγυρου της Αρχιεπισκοπής, θεολόγοι και άλλοι. 

Θυμάται ότι στις 19 Μαρτίου 1996 πραγματοποιήθηκε μεγάλη εκδήλωση διαμαρτυρίας έξω από την Αρχιεπισκοπή και ότι κάποιοι μετέφεραν βυτιοφόρο με καύσιμα με σκοπό να την κάψουν. Μας μιλά για το AIDS από το οποίο διαγνώστηκε ότι πάσχει και για το οποίο λαμβάνει μέχρι σήμερα φαρμακευτική αγωγή. Μας μιλά για τους ανθρώπους με τους οποίους έχει επαφή και για τη ζωή του την οποία, από υλικής απόψεως, δεν θα ζήλευε κανείς.  

Από το 1996 πέρασαν ήδη 26 χρόνια και έχω την ψευδαίσθηση πως ακούω ακόμα το σύνθημα χιλιάδων ανθρώπων «Μητροπολίτης ένας, Παγκράτιος ή κανένας». Ναι, τα χρόνια πέρασαν και ο Παγκράτιος δεν έγινε ποτέ Μητροπολίτης παρόλο ότι σάρωσε στις εκλογές. Του είχαν αποδώσει ηθικό κώλυμα και του στέρησαν τον θρόνο της Μητρόπολης Μόρφου. Τελευταία φορά συναντηθήκαμε το 2010 και πρόσφατα με την ευκαιρία που ηγέρθη θέμα αποκατάστασής του, έγραψα ότι ήταν «ο Μητροπολίτης που δεν ενθρονίστηκε ποτέ». Τηλεφώνησε και ανέφερε πως ήταν ενθρονισμένος. Όταν παρατήρησα πως δεν ενθρονίστηκε, απάντησε: «Είμαι ενθρονισμένος στις καρδιές των ανθρώπων». Με την ευκαιρία διευθετήσαμε συνάντηση και τον επισκέφθηκα στη Φλάσου, όπου διαμένει. Με περίμενε κοντά στη φάρμα με τα ζώα την οποίαν διατηρεί. Προπορευόταν με ένα μονοκάμπινο όχημα, το οποίο αξίζει και δεν αξίζει €1.000. Φτάνουμε στο τουρκοκυπριακό σπίτι όπου διαμένει. Ένα μικρό ταπεινό σπίτι όπως και ο ίδιος. Πιο πολύ μοιάζει με λυόμενο, παρά με κανονικό σπίτι. Χωρίς θέρμανση τον χειμώνα, δίχως κλιματιστικό το καλοκαίρι. Μιλάμε στον ενικό όχι λόγω έλλειψης σεβασμού προς το πρόσωπό του, αλλά από κάποιας μορφής οικειότητα. Τα μαλλιά και τα γένια άσπρισαν. Τα σημάδια του πανδαμάτορος χρόνου άρχισαν να κάνουν εμφανή την παρουσία τους. Μόνο η αθωότητα στα μάτια έμεινε αναλλοίωτη, όπως και η καλοσύνη.  

«Είδα το αυτοκίνητό σου και διερωτήθηκα αν αναλογίστηκες καμιά φορά, πως αν ήσουν Μητροπολίτης θα είχες οδηγό, πολυτελές όχημα και όλες τις σχετικές ανέσεις», του λέω. Γελά και απαντά πως δεν σκέφτεται κάτι τέτοιο και ότι είναι ευχαριστημένος με αυτά που έχει. Αλλά και το σπίτι που μένεις χωρίς θέρμανση πως τα καταφέρνεις; Έχω μία θερμάστρα, και ζεσταίνομαι λίγο, λέει. 

Τον ρωτάμε πως προέκυψε η υποστήριξη του κόσμου για να διεκδικήσει τον θρόνο της Μόρφου. «Όπως εξηγεί, τον Ιανουάριο του 1996, απεβίωσε ο τότε Μητροπολίτης Μόρφου, οπόταν χήρεψε ο θρόνος. Βρισκόμουν στη Μητρόπολη Μόρφου και ο κόσμος της περιοχής της Σολιάς με γνώριζε, επειδή είχα φοιτήσει και στο γυμνάσιο της περιοχής την περίοδο 1975-1980. Ο κόσμος με γνώρισε και την περίοδο που ήμουν διάκονος στη Μητρόπολη», λέει. 

-Εσύ σκέφτηκες να διεκδικήσεις τον θρόνο; Σε ενδιέφερε; 

-Λόγω του χαρακτήρα μου, δεν επιδίωξα να μιλήσω με κανένα, ούτε και ήταν καμιά φορά στόχος στη ζωή μου να αναδειχθώ σε Μητροπολίτη. Αποτελούσε επιθυμία του κόσμου και δεν μπορείς να στραφείς κατά της βούλησης του λαού, εκτός αν πρόκειται για κάτι μη υγειές. 

-Πότε άρχισαν κάποιοι εντός της Συνόδου να αντιδρούν; 

-Αυτό εκδηλώθηκε από την αρχή. 

-Ανάμεσα σε αυτούς που αντέδρασαν εξαρχής ήταν ο τέως Αρχιεπίσκοπος; 

Ο τέως Αρχιεπίσκοπος δεν ήταν αντίθετος. Αυτό έγινε στην πορεία. 

-Τον παρέσυραν; 

-Θα περιοριστώ να πω πως από την πληροφόρηση που είχα από διάφορους εμπλεκόμενους, δεν εναντιωνόταν. Αντιλαμβάνομαι πως δεχόταν πιέσεις. 

-Είχες μιλήσει μαζί του; 

-Βεβαίως, πολλές φορές. 

-Και δεν έδειχνε να ήταν  αρνητικός… 

-Όχι, όχι. 

-Ρωτώ επειδή θυμάμαι πως τότε διέρρευσε πως σε χαστούκισε κιόλας εντός της Συνόδου. 

-Όχι, όχι. Αυτά τα μετέδιδαν κύκλοι της Αρχιεπισκοπής. Θυμάμαι κάποιος είπε «ξυλοκόπησα τον Παγκράτιο όταν έμπαινε στην Αρχιεπισκοπή» κι εγώ δεν τον είδα καν μπροστά μου όταν εισερχόμουν. 

-Ποιος ήταν αυτός; 

-Ήταν στον κύκλο της Αρχιεπισκοπής. Δεν τον είδα καν μπροστά μου και όμως έλεγε αυτά που έλεγε. Έλεγε ο καθένας τα δικά του. 

-Όμως είπε ότι υπάρχουν πολλοί μοδινοί παραπέμποντας σε ομοφυλόφιλους. 

-Ήταν οι συνθήκες τέτοιες, ήταν και η όξυνση και ο καθένας περιχαρακωνόταν γύρω από κάποια επιχειρήματα για να δικαιολογήσει τη στάση του. 

-Ήταν όμως και ο κόσμος εξοργισμένος και θυμάμαι πως διαδιδόταν πως κάποιοι θα έκαιγαν την Αρχιεπισκοπή. 

-Ναι, οδήγησαν βυτιοφόρο από την περιοχή Σολιάς με σκοπό να κάψουν της Αρχιεπισκοπή. 

-Τι συνέβη και δεν την έκαψαν τελικά; 

-Πιστεύω συνέβαλαν και οι ήπιοι τόνοι που χρησιμοποίησα. Δεν υπέθαλψα την αντίδρασή τους. Πέραν των άλλων, σκεφτόμουν και τα κειμήλια της Αρχιεπισκοπής και μιλάμε για ιστορικούς θησαυρούς. Τι θα λέγαμε και στους Τούρκους, τους οποίους κατηγορούμε για καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς; 

-Περίμενες ότι θα συγκεντρωνόταν τόσος πολύς κόσμος έξω από την Αρχιεπισκοπή; 

-Ανέμενα ότι θα υπήρχε κάποια κινητοποίηση αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό, όχι σε τέτοια κλίμακα και έκταση. Θυμάμαι πως στις 19 Μαρτίου 1996 πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη εκδήλωση και ήταν εκείνη τη μέρα που μεταφέρθηκε έξω από την Αρχιεπισκοπή το βυτιοφόρο με τα καύσιμα. 

-Με κάποιους από τους Συνοδικούς που στράφηκαν εναντίον σου ή με μάρτυρες που κατέθεσαν εναντίον σου, έτυχε να συναντηθείς από τότε; 

-Ναι, συναντήθηκα με κάποιους 

-Τι λέτε;  

-Δεν θίξαμε τέτοια θέματα, ίσως επειδή υπήρχαν και άλλοι μπροστά. 

-Σου τηλεφώνησε κάποιος από τους Συνοδικούς μετά από αυτό που έγινε; 

-Ναι, κάποιους έτυχε να τους δω ή να μιλήσω μαζί τους, αλλά τώρα λόγω και του κορωνοϊού δεν έχω επαφή με κανένα. 

-Όμως δεν σου είπε κανείς «έλα στη Μητρόπολή μου». 

-Όχι, δεν μου είπε 

-Το ράσο, όμως, δεν το βγάζεις παρόλο που δεν μπορείς να λειτουργείς ως ιερέας. Απλώς ψάλλεις. 

-Ναι, ψάλλω. Η ιεροσύνη, όμως, δεν εξαλείφεται ποτέ. 

-Έτυχε να πας σε κάποια εκκλησία και να σου πει ο ιερέας «δεν μπορείς να ψάλλεις»; 

-Όχι, όχι… 

Το θέμα της αποκατάστασης 

-Σκέφτηκες κάποια στιγμή, ειδικά το τελευταίο διάστημα, πως «πέρασαν πολλά χρόνια και ίσως έπρεπε να με αποκαταστήσουν»; 

-Το ήγειραν άλλοι, αλλά πρέπει πάντοτε οι όποιες κινήσεις κάνουμε, και μιλώ για μένα, να κρατούν τον κόσμο σε ειρήνη και ομόνοια. Δεν πρέπει να ξεσηκώνουμε τον κόσμο. Είναι και θέμα υπομονής, προσευχής και εγκαρτέρησης. Πρέπει να έρθει η χάρις του Θεού να φέρει την ομόνοια και να ενεργοποιήσει και την αγάπη και να αρθεί και η αργία. 

-Όταν είσαι μόνος δεν σκέφτεσαι «Θεέ μου αδικήθηκα»; 

-Όχι, διότι πρέπει να αντλούμε διδάγματα από την ιστορία. Ακόμη και σε οικουμενικές συνόδους υπήρξαν προστριβές μεταξύ των πατέρων. Ορισμένοι ύψωναν και τον τόνο της φωνής τους και η πένα τους ήταν θειάφι αλλά στο τέλος μόνιαζαν. 

-Αν ήμουν στη θέση σου και ζούσα τη δική σου περιπέτεια, ίσως η τελευταία μου επιθυμία θα ήταν να με αποκαταστήσει η Σύνοδος. Να υποθέσω πως ισχύει και για σένα το ίδιο; 

-Μιλώντας θεολογικά και με τη χάρη του Θεού, ναι. Αλλά αν το δούμε ανθρώπινα, όχι. Από όσους σκέπτονται ανθρωποκεντρικά δεν περιμένω κάτι τέτοιο, και αν ανέμενα κάτι θα ήταν από ανθρώπους των οποίων το πνεύμα είναι θεοκεντρικό. 

-Λέω, αν έρχονταν οι ίδιοι και σε αποκαθιστούσαν θα αποτελούσε μεγάλη ικανοποίηση για σένα. 

-Πρόσεξε, δεν θα ήταν μόνο για μένα μεγάλη η ικανοποίηση, αλλά για πολύ κόσμο. 

-Σε έβλεπα προηγουμένως όταν οδηγούσες μπροστά μου καθοδόν προς το σπίτι και σκεφτόμουν ότι αυτός ο άνθρωπος οδηγά ένα αυτοκίνητο των €1.000 ευρώ, στο οποίο μεταφέρει τροφή για αγελάδες και γαϊδάρους, ενώ θα μπορούσε να βρισκόταν σε ένα πολυτελές όχημα δεκάδων χιλιάδων ευρώ και να του ανοίγουν τις πόρτες κλπ κλπ. Το σκέφτηκες καμιά φορά;

-Όχι, δεν το σκέφτηκα ποτέ. Πρέπει να ξέρουμε ότι ο Χριστός ήρθε στη γη για να διακονήσει όχι να διακονηθεί. Κι εμείς στη σημερινή εποχή της Εκκλησίας του 21ουαιώνα αντιστρέψαμε αυτή την αλήθεια του Eυαγγελίου και θέλουμε να μας διακονούν αντί να διακονούμε. Ο Χριστός είπε, επίσης, πως «ο πρώτος έστω πάντων δούλος». Πρέπει να  υπηρετούμε όλους. Ποιους υπηρετούμε εμείς;  Τον εγωισμό μας και όχι τον περιούσιον λαόν του Θεού. Αντί να διακονούμε τον περιούσιο λαό, κάποιοι θέλουμε να μας διακονεί ο λαός. Σε ορισμένα σημεία ο τρόπος ζωής μας πολύ απέχει από τον λαό.

Η Εκκλησία είναι χωνευτήρι αγάπης όχι επιχείρηση…

-Κάποιοι υποστηρίζουν πως αυτό που οδήγησε να ανακοπείς από του να αναλάβεις τον θρόνο της Μόρφου δεν είναι το ηθικό κώλυμα που σου απέδωσαν, αλλά το ότι δεν μπορούσες να διαχειριστείς, να κουμαντάρεις την περιουσία της Εκκλησίας και ίσως την εξανέμιζες σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη. Διότι η Εκκλησία αποτελεί και μεγάλη επιχείρηση. 

-Η Εκκλησία δεν είναι επιχείρηση αλλά χωνευτήρι της αγάπης. Όταν ο κάθε ένας διαπιστώνει πως αυτό που προσφέρει είτε το ένα σεντ είτε τα δέκα δεν πάνε χαμένα θα προσφέρει πολύ περισσότερα. Αντί να δώσουν €10 θα σου δώσουν €100. 

-Δηλαδή, κάποιοι έρχονται και σου λένε «Παγκράτιε, πάρε αυτά τα χρήματα και δώσε σε κάποιον που τα έχει ανάγκη», επειδή δεν θέλουν να τα δώσουν οι ίδιοι; 

-Βεβαίως, βεβαίως. Πρέπει να βοηθούμε αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη, διότι πρέπει να αναγνωρίσουμε πως υπάρχουν και επιτήδειοι.  

-Σου έτυχε κάτι τέτοιο; 

-Ναι, μου έτυχε, ειδικά παλαιότερα. Γι’ αυτό πρέπει να κάνουμε κάποιας μορφής έλεγχο. Ο έλεγχος πρέπει να γίνεται, διότι τα χρήματα μπορεί να τα δίνεις σε κάποιον, ο οποίος εκμεταλλεύεται την κατάσταση. Ουσιαστικά αυτά τα χρήματα τα στερούνται κάποιοι άλλοι, οι οποίοι τα έχουν πραγματική ανάγκη. 

-Υπάρχει αρκετός κόσμος ο οποίος έχει ανάγκη από οικονομική βοήθεια; 

-Δυστυχώς ναι, αλλά κάποιοι ντρέπονται και δεν το λένε, το κρατάνε για τον εαυτό τους. Αντιλαμβάνομαι πως κάθε άνθρωπος έχει την αξιοπρέπειά του, αλλά πρέπει με διακριτικότητα να τους βοηθούμε. Αλλά καμιά φορά δεν είναι τα χρήματα και το φαγητό, είναι και η ψυχολογική και συναισθηματική στήριξη που είναι εξίσου σημαντικές, διότι αν βοηθήσεις κάποιον να συνειδητοποιήσει πως είναι χρήσιμος και ότι μπορεί να εργαστεί, του κάνεις μεγαλύτερο καλό από το να του δίνεις κάποια χρήματα. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι συνάνθρωποί μας θεωρούν υποτιμητικό να ασκούν κάποια επαγγέλματα. Κάποιοι προτιμούν τα επαγγέλματα της γραβάτας παρά επαγγέλματα με μουντζουρωμένα χέρια. Όμως, κάποιος οδοκαθαριστής προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο όπως και ένας γιατρός. Το ξέρω ότι ίσως ακούγεται παράξενο, αλλά όπως ο γιατρός καταπολεμά τις ασθένειες έτσι και ο οδοκαθαριστής προστατεύει τη δημόσια υγεία από τα μικρόβια κλπ, και αρκεί να αναλογιστεί κανείς τις επιπτώσεις σε περίπτωση που δεν μαζεύονταν τα σκουπίδια.

«Αφού ζήτησαν συγγνώμη, πώς θα τους καταδίκαζα;»

-Τώρα τελείωσαν όλα που αφορούν τα της εκλογής σου και διερωτώμαι όταν τα αναλογίζεσαι, αν συνειδητοποιείς πως κάποιοι χρησιμοποίησαν το όνομά σου για να κάνουν καριέρα ή για να προβληθούν κλπ. 

Ναι, βέβαια, βέβαια, ισχύει. Πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν ορισμένοι που εκμεταλλεύονται τις συγκυρίες για να αυτοπροβληθούν κλπ, αλλά αυτό είναι ανθρώπινο. 

-Βλέπεις κάποιους από αυτούς; 

-Ναι, αλλά δεν κρίνω ότι πρέπει να τους φέρνω σε δύσκολη θέση. Δεν θέλω να φέρνω κανένα σε δύσκολη θέση. Ακόμη και αν θα πάω σε ένα μοναστήρι, προτιμώ να πάω αθόρυβα για να μην φέρω κανένα σε δύσκολη θέση. 

-Αυτούς που σε κατηγόρησαν και κατέθεσαν ως μάρτυρες εναντίον σου, τους είδες ξανά; 

-Κάποιοι ήρθαν κλαίγοντας, γι’ αυτό ζήτησα από τον τότε Γενικό Εισαγγελέα, Αλέκο Μαρκίδη, να μην οδηγήσει την υπόθεση της συνωμοσίας στο δικαστήριο. Αφού ήρθαν κλαίγοντας και μου ζήτησαν συγγνώμη, πώς θα τους καταδίκαζα; 

-Ναι, αλλά σου έκαναν μεγάλη ζημιά. 

-Ναι, αλλά αν οδηγούνταν στο δικαστήριο και κατέβαινε ο κόσμος εκεί και τους λιντσάριζε και είχαμε φόνους, τι θα καταλάβαινα; 

-Εκτός από αυτούς που κατέθεσαν υπήρχαν και άλλοι εμπλεκόμενοι. 

-Υπήρχαν και άλλοι στα παρασκήνια. 

-Από τον περίγυρο της Αρχιεπισκοπής; 

-Τα ξέρεις. 

-Τα ράσα δεν τα βγάζεις; 

-Όταν είμαι στη μάντρα δεν τα φορώ, αλλά μόλις τελειώσω με τα ζώα τα φορώ. Αλλά ισχύει πως δεν είναι τα ράσα που κάνουν τον παπά. Μπορεί να έχουμε χρυσοποίκιλτα άμφια, αλλά να μην έχουμε καρδιά, οπόταν τι να κάνω το ράσο και τα χρυσά άμφια; 

-Νιώθεις ότι εξακολουθεί να υπάρχει κόσμος που σε εκτιμά. 

-Ναι, το νιώθω. 

-Με τον Μητροπολίτη Μόρφου ποια είναι η σχέση σου; 

-Τυπική. 

-Με το θέμα της αποκατάστασής σου, θα κάνεις κάτι; 

-Είναι θέμα της Συνόδου, δεν πρόκειται να ζητήσω τίποτε. 

-Κάπως κρύο εδώ μέσα, δεν υπάρχει θέρμανση. 

-Υπάρχει μία θερμάστρα. 

-Το καλοκαίρι δεν χρειάζεσαι κλιματιστικό; 

-Όχι, δεν θέλω, ανοίγω τα παράθυρα. 

-Ποιες ώρες δουλεύεις; 

-Ξυπνώ στις 5 το πρωί και γύρω στις 6 πάω στη μάντρα…

-Πόσα ζώα έχεις; 

-Δέκα βόδια και 5-6 γαϊδουράκια. 

-Φαντάζομαι πως είναι κουραστικό. 

-Η συγχορδία των ζώων όταν ανοίγουν το στόμα τους με ξεκουράζει. Και με ξεκουράζει επίσης όταν έρχονται κοντά μου και μοιάζουν να με ευχαριστούν για το φαγητό που τους δίνω και τη φροντίδα που τους προσφέρω. 

Η περίοδος προ της εισβολής 

Ο Παγκράτιος Μερακλής όταν ήταν στο χωριό του πριν την τουρκική εισβολή, τις Κυριακές και τις γιορτές βοηθούσε τον ιερέα στην εκκλησία. Τις καθημερινές εργαζόταν στις οικοδομές. Σε ηλικία 17 ετών πήγε στη Μητρόπολη Μόρφου. Μπήκε στην Ιερατική Σχολή το 1973. Μετά την εισβολή τελείωσε το Γυμνάσιο και το 1980 μετέβη στην Αθήνα για σπουδές. Επέστρεψε στην Κύπρο, χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης και υπηρέτησε 3-4 χρόνια από αυτό το αξίωμα. Στη συνέχεια πήρε υποτροφία από το Βατικανό και την περίοδο 1987-1990 βρέθηκε στην Ιταλία για μεταπτυχιακές σπουδές στο κανονικό δίκαιο.

Το AIDS και η εκστρατεία εξόντωσης

-Με την ευκαιρία που έγινε αναφορά σε γιατρούς, θα ήθελα να σε ρωτήσω πώς πας με το AIDS. Εξακολουθείς να παίρνεις φάρμακα; 

-Ναι, παίρνω. 

-Και αυτό θα γίνεται εφ’ όρου ζωής; 

-Εξαρτάται από την πρόοδο της επιστήμης. 

-Εξετάζεσαι κατά καιρούς; 

-Βεβαίως. Κάνω αναλύσεις κάθε 6-8 μήνες, όχι μόνο γι’ αυτό αλλά και επειδή όταν περάσουμε τα 50 πρέπει να εξεταζόμαστε, έτσι κι αλλιώς. 

-Οι γιατροί δεν φοβούνται επιδείνωση; 

-Όχι καλέ, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. 

-Φαντάζομαι πως όταν το πληροφορήθηκες για πρώτη φορά υπέστης σοκ, δεδομένου ότι τότε άνθρωποι με AIDS πέθαιναν.  

-Ναι, ήταν έκπληξη. Το μόνο σίγουρο στην πορεία του ανθρώπου είναι ο θάνατος. Γι’ αυτό πρέπει να προετοιμαζόμαστε ανά πάσα στιγμή. 

-Το πληροφορήθηκες το 1998, τότε που τέθηκες σε αργία; 

-Ναι.

-Από το 1996 που έγιναν οι εκλογές μέχρι το 1998 τι έκανες; 

-Ήμουν στη Μητρόπολη Μόρφου, ως ιερέας με τοποτηρητή τον τότε Μητροπολίτη Κυρηνείας Παύλο.  

-Τότε είχες πάει σε κηδεία και λιποθύμησες, γι’ αυτό υποβλήθηκες σε εξετάσεις, από τις οποίες διαπιστώθηκε το πρόβλημα; 

-Ναι, αλλά αυτό άρχισε να κυκλοφορεί πριν. 

-Ναι, αλλά αποδείχτηκε ότι είχε βάση. 

-Ναι, είχε. 

-Εσύ βεβαίως το απέδωσες σε ένεση που σου χορήγησαν, αλλά ας μην ασχοληθούμε με αυτό. Φαντάζομαι ότι υπέστης σοκ. 

-Ναι, όντως ήταν. Τότε πήγα σε άλλα 2-3 χημεία και έκανα αναλύσεις και επιβεβαιώθηκε.