Από την πρώτη στιγμή που άρχισαν να ακούγονται τα ονόματα που θα υπουργοποιηθούν στη νέα κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, πολλές αντιδράσεις προέκυψαν όταν όλες οι πληροφορίες συνέκλιναν στο ότι ο Κύπριος πολιτικός ήταν εκτός. Έψαξα, λοιπόν, το θέμα, σήκωσα το τηλέφωνο και άρχισα να ρωτώ κι εγώ «γιατί μένει έξω ο, κατά πολλούς εδώ στην Ελλάδα, πιο επιτυχημένος υπουργός της τελευταίας κυβέρνησης και μάλιστα σε ένα από τα πιο δύσκολα υπουργεία;».

Πολύ γρήγορα και πολύ εύκολα, η απάντηση ήταν απλή: Ο Μητσοτάκης τον εκτιμά πολύ. Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί εκθειάζει το έργο που έκανε στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Κρίσης. Και όταν τον επέλεξε στην εκλόγιμη 3η θέση των υποψηφίων βουλευτών Επικρατείας, ήξερε ακριβώς και το γιατί. Το γράφω στο Protagon.gr, από το οποίο παραθέτω ένα απόσπασμα:

«Είναι γνωστή η μακρά, εποικοδομητική και αναγνωρισμένη θητεία του ως Επίτροπος στην ΕΕ. Και σίγουρα ο πρωθυπουργός, έχοντάς τον κοντά του, όπως θέλει, μπορεί να αξιοποιήσει την βαθιά ευρωπαϊκή του γνώση, για το Κυπριακό και τα γεωπολιτικά της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, τις διεθνείς του επαφές (και με Ουάσινγκτον και με Ηνωμένη Έθνη) και τις σχέσεις που έχει ανοικοδομήσει και διατηρήσει επί πολλά χρόνια. (…)

(…) Όταν τον παρουσίασε τότε στην ειδική τελετή για τους Επικρατείας, έδωσε ο ίδιος το στίγμα της “ειδικής σχέσης” που είχε και θέλει να έχει με τον Στυλιανίδη. Μίλησε για “έναν καλό μου φίλο, με μακρά ευρωπαϊκή πορεία, πολίτη της Κύπρου αλλά και πολίτη της Ελλάδας”. Και πρόσθεσε ότι “όταν ζήτησα από τον Χρήστο να αναλάβει, ουσιαστικά να δημιουργήσει αυτό το νέο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας και ο Χρήστος πήρε και την ελληνική ιθαγένεια για να μπορέσει να το κάνει, ήμουν σίγουρος για την επιλογή μου. Όχι μόνο δεν με διέψευσε, αλλά ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Έθεσε τις βάσεις και τα θεμέλια για μια τελείως καινούργια αντίληψη στην Πολιτική Προστασία, αλλά πιστεύω ότι πρόταξε και ένα νέο ήθος και ύφος πολιτικής, το οποίο δίνει έμφαση, όπως στην αποτελεσματικότητα, προτάσσοντας το έργο και όχι τα λόγια”».

Άρα, στην ουσία, ο Στυλιανίδης έχει και παραέχει… χαρτοφυλάκιο! Απλώς, δεν είναι στο Υπουργικό Συμβούλιο.

ΥΓ: Πληροφορούμαστε ότι από την πρώτη στιγμή που ο Μητσοτάκης τον φώναξε κοντά του για να μπει στην κυβέρνηση, ο Στυλιανίδης, μαζί με το «ναι» που του είπε αμέσως, του υπενθύμισε ότι «εγώ, Κυριάκο, είμαι παιδί της Πράσινης Γραμμής στην Λευκωσία». Που σημαίνει ότι η μοίρα και η επιθυμία του είναι να επιστρέψει στην Κύπρο και να δώσει όλες του τις πολιτικές δυνάμεις για να μην βλέπει πια από την Πράσινη Γραμμή συρματοπλέγματα…

Σε άλλο θέμα τώρα. Την υπόθεση του παλικαριού Θανάση Νικολάου, δεν την κατέχω σε τέτοιο βαθμό που μπορώ να κρίνω και να σχολιάσω την εξέλιξη (και εύχομαι όχι κατάληξη) της δικαστικής περιπέτειας των χαροκαμένων γονιών του. Εμπιστεύομαι όμως απολύτως τις απόψεις μερικών ανθρώπων που γνωρίζω. Και ξέρω ότι προτού τις κοινοποιήσουν, τις ζυγίζουν εκατό φορές.

Τούτη η ανάρτηση της Ρένας Χόπλαρου στο Facebook, με αναστάτωσε. Σε τέτοιο βαθμό, που έπιασα τον εαυτό μου να εύχεται να μην έχει δίκιο η φίλη μου.

«Πέρσι, στις 15 Σεπτεμβρίου 2022, με τον George Zervides, γράψαμε κείμενο με τίτλο “Αντριάνα Νικολάου, πολίτης της Κυπριακής Δημοκρατίας”. Δυστυχώς, ο αγώνας αυτής της γυναίκας συνεχίζεται. Γιατί είναι δύο τα εγκλήματα: Η δολοφονία του γιου της και η αδράνεια ή/και κουκούλωμα των κρατικών υπηρεσιών!

Η δουλειά του Γενικού Εισαγγελέα δεν είναι να της πει να βγάλει τα μαύρα και να συνεχίσει τη ζωή της. Η δουλειά του Γενικού Εισαγγελέα είναι να βρει ποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους όλα αυτά τα χρόνια και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά.

Ας του πει και κάποιος πως όταν χάνεις παιδί δεν συνεχίζεται η ζωή σου. Είναι το απόλυτο. Μαύρο σκοτάδι. Ζεις και δεν ζεις.

Andriana Nicolaou μαζί σου μέχρι τη δικαίωση!».

Εννοείται!

Πιο σκληρή ακόμα, για το ίδιο θέμα,  είναι η ανάρτηση στο Facebook του Κωνσταντίνου Οδυσσέως, γενικού διευθυντή του ΑΝΤΕΝΝΑ, σεναριογράφου και θεατρικού συγγραφέα, με τίτλο «Φτου Σας». Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: https://www.facebook.com/ConstantinosMichaelOdysseos. Πραγματικά έχω μείνει άφωνος!