Νέο επιστημονικό έρεισμα αποκτά η παροιμία που θέλει «κάθε πράγμα στον καιρό του και τον κολιό τον Αύγουστο» μέσα από πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύεται στο Environmental Research.
Σύμφωνα με αυτήν, η κατανάλωσή του στα τέλη του καλοκαιριού δεν ενδείκνυται μόνο για την έξτρα νοστιμιά από την αυξημένη λιπαρότητα και τα αυγά αλλά και για σημαντικούς λόγους υγείας.
Μεγάλα ψάρια όπως ο κολιός, ο ξιφίας, ο τόνος, ο λούτσος και το λαβράκι έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο, ένα μέταλλο που ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) έχει χαρακτηρίσει «διαρκή απειλή για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία» και στην οποία ο άνθρωπος εκτίθεται κυρίως μέσα από την κατανάλωση ψαριών και θαλασσινών. Όπως επισημαίνει ο ΕΟΠ, κυριότερο λόγο ανησυχίας αποτελούν τα έμβρυα, αφού η κατανάλωση θαλασσινών κατά την εγκυμοσύνη τα εκθέτει στον υδράργυρο εντός της μήτρας, με συνέπεια σοβαρούς κινδύνους για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος σχετικά με τη μνήμη, τη γλώσσα, την προσοχή και άλλες δεξιότητες. Μόνο στην Ευρώπη, γεννιούνται ετησίως περισσότερα από 1,8 εκατομμύρια παιδιά με επίπεδα υδραργύρου πάνω από τα συνιστώμενα ασφαλή όρια, σύμφωνα με εκτιμήσεις.
Τα παραπάνω βέβαια δεν αποτελούν λόγους για να εξαιρεθούν τα ψάρια από τις διατροφικές μας συνήθειες, χάνοντας τα πολύτιμα οφέλη τους όπως η αφθονία σε πρωτεΐνες και ω-3 λιπαρά οξέα. Αρκεί μόνο να καταναλώνονται τη σωστή εποχή.
Λιπαρά ψάρια το φθινόπωρο
