Τα λαμπιόνια που τρεμοπαίζουν, οι αστραφτεροί στολισμοί και η χρυσόσκονη, δεν αποτελούν κανονικότητα για όλους τους πολίτες. Ορισμένοι δεν έχουν τρόφιμα στην κουζίνα τους, άλλοι ζουν χωρίς βασικά έπιπλα. Εκατοντάδες γονατίζουν από την ακρίβεια, με τον πενιχρό τους μισθό να μην αρκεί μέχρι το τέλος του μήνα. «Ο κόσμος δεν τα βγάζει πέρα», υπογράμμισε στον «Φ» ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συντονιστικού Συμβουλίου Εθελοντισμού (ΠΣΣΕ) Ηλίας Δημητρίου, με αφορμή την ολοκλήρωση της εκστρατείας “Υιοθετείστε μια Οικογένεια τα Χριστούγεννα”.
Όπως υπογράμμισε, βοήθησαν περίπου 5.000 οικογένειες, δηλαδή τις διπλάσιες απ’ ό,τι συνήθως, καθιστώντας τη φετινή ως τη χειρότερη χρονιά της δεκαετίας, δηλαδή από τότε που ξεκίνησαν την εν λόγω πρωτοβουλία.
«Προσφέραμε βοήθεια καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας, μετά από τα Χριστούγεννα. Ήταν η δεύτερη παράταση, καθώς είχε προηγηθεί ακόμη μία ως τις 20 Δεκεμβρίου». Τα πράγματα, υπογράμμισε, είναι πιο δύσκολα φέτος. «Δυστυχώς είναι κάθε χρόνο και χειρότερα», είπε και πρόσθεσε ότι είχε σημειωθεί και πέρσι αύξηση στις ανάγκες, ενώ φαίνεται ότι ο κόσμος περνάει ακόμη πιο δύσκολα από το κούρεμα του 2013, αλλά και από την πανδημία.
«Υπάρχει αισθητή αύξηση στις εκκλήσεις βοήθειας και στην ανάγκη του κόσμου σε αγαθά. Αυτό το αποδίδουμε στους πολέμους που έχουν ξεσπάσει, στην ακρίβεια που καταγράφεται και στην συρρίκνωση των τάξεων. Η μεσαία τάξη τείνει να αφανιστεί, πράγμα το οποίο αντικατοπτρίζεται και στα αγαθά που έρχονται κοντά μας. Μια μικρή επιχείρηση που μας έδινε δέκα, σήμερα θα δώσει πέντε. Το ίδιο και ο απλός πολίτης, ο οποίος δεν μπορεί να βοηθήσει με την ίδια άνεση».
Για πρώτη χρονιά φέτος, σημείωσε ο κ. Δημητρίου, ακολούθησαν μια νέα στρατηγική κατά τη διάρκεια της εκστρατείας, με σκοπό να αποσυμφορήσουν τα σώματα εθελοντών και να μην καταφεύγουν σε αυτά χιλιάδες πολίτες. «Ζητήσαμε από τις οργανώσεις – μέλη μας να καταγράψουν ανάγκες που υπάρχουν, ώστε ο κόσμος να απευθύνεται απευθείας κοντά τους. Στηρίξαμε 80 οργανώσεις, οι οποίες στη συνέχεια βοήθησαν γύρω στις 3.200 οικογένειες. Παράλληλα, στα σώματα εθελοντών βοηθήσαμε γύρω στις 1.700 οικογένειες».
Πρόκειται για σοβαρή αύξηση, σημείωσε ο κ. Δημητρίου. «Άλλες χρονιές οι οικογένειες κυμαίνονταν γύρω στις 2.000. Φέτος είμαστε σχεδόν στις 5.000. Έχει διπλασιαστεί ο αριθμός. Πρώτη φορά ανεβαίνει τόσο ψηλά».
Πάντως, υπογραμμίζει ο κ. Δημητρίου, στις πλείστες περιπτώσεις δεν είναι άνεργοι πολίτες άλλα χαμηλόμισθοι. «Παίρνουν €700, €900, €1.000, μισθό. Δεν βγαίνει ο κόσμος. Δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ενοικίου, ρεύματος, τηλεφώνου. Ορισμένοι έχουν δόσεις, έχουν μικρά παιδιά. Τι θα πρωτοπληρώσουν αυτοί οι άνθρωποι;», διερωτήθηκε.
Η εξαθλίωση, όπως υπογραμμίζει ο κ. Δημητρίου, είναι δίπλα μας. Υπάρχουν σπίτια που δεν έχουν τίποτα μέσα στο ψυγείο ή ακόμη που δεν έχουν στρώμα για να κοιμηθούν. «Ένας κύριος αρνήθηκε πρόσκληση σε Χριστουγεννιάτικο γεύμα, και μετά από πολύ πίεση παραδέχθηκε ότι δεν είχε δεύτερο παντελόνι, πέρα από το τρυπημένο που φορούσε».
Ωστόσο, σημειώνει, ο κόσμος δεν νιώθει άνετα να μιλήσει για τις δυσκολίες που περνάει, πόσο μάλλον να ζητήσει και βοήθεια. «Μας τηλεφώνησε μια κυρία, η οποία αρνήθηκε να πει τα στοιχεία της στους εθελοντές (παρά τη διαβεβαίωση ότι είναι εμπιστευτικά) και προτίμησε να μην λάβει βοήθεια. Τηλεφώνησε, επίσης, κάποιος εκ μέρους τριών οικογενειών, ο οποίος ανέλαβε και να τους τα μεταφέρει».
Δεν είναι ντροπή να ζητάς βοήθεια
Δεν πρέπει να ντρέπεται ο κόσμος να ζητήσει βοήθεια, υπογράμμισε ο κ. Δημητρίου και πρόσθεσε: «Δεν ευθύνεται κάποιος για τις δυσκολίες του. Εξάλλου, είναι κρίμα τα παιδιά τους να στερηθούν ένα εορταστικό τραπέζι, ένα γλυκό, ένα δώρο. Δεν είναι ντροπή. Απεναντίας ζητάς βοήθεια που θα σου προσφέρουν με αγάπη οι εθελοντές, με την ευχή σύντομα να σταθείς στα πόδια σου».
Πάντως, είπε, ακόμη και οι υπηρεσίες του κράτους, παραπέμπουν οικογένειες που έχουν ανάγκη στα Σώματα εθελοντών, αφού έτσι θα λάβουν βοήθεια, αποφεύγοντας τη γραφειοκρατία. «Αντί η Πολιτεία να είναι μπροστάρης, είναι αρωγός της διαδικασίας», υπογράμμισε και πρόσθεσε ότι βρίσκονται σε διάλογο με τον κρατικό μηχανισμό, ωστόσο, είπε, υπάρχουν διαχρονικά κενά.
