Εισήγηση του Στέλιου Μνάσωνος, οργανωτικού γραμματέα ΕΣΣΕ Λευκωσίας, που έγινε στην 8η Σύνοδο της Κοινωνίας των Πολιτών στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Στο εισαγωγικό σημείωμα για το θέμα της 8ης Συνόδου της Κοινωνίας των Πολιτών που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα, στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι ο εθελοντισμός σ’ αυτό το νησί έδρασε σε όλους τους τομείς, με σημαντική προσφορά στην ευημερία, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό, τις ανθρωπιστικές ανάγκες και αλλού. Στήριξε όμως παράλληλα και τους αγώνες που έδωσε αυτός ο λαός για την ελευθερία του. Σημειώνω ιδιαίτερα, λόγω και της επικαιρότητας του θέματος, αυτή την τελευταία δράση και θεωρώ απόλυτα ορθή και τεκμηριωμένη, από τα γεγονότα, αυτή τη διαπίστωση. Κανένας δεν αμφισβητεί την εθελοντική συνεισφορά πολλών οικογενειών στην ετοιμασία και μεταφορά φαγητού και άλλων τροφίμων, αλλά και ρουχισμού στους αγωνιστές, την εποχή του απελευθερωτικού μας αγώνα. Σημαντική επίσης ήταν και η συνεισφορά της μαθητιώσας νεολαίας, η οποία με αυθόρμητες κινητοποιήσεις διαδήλωνε ενάντια στην καταπίεση του δυνάστη και στον εξευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ζητώντας το πιο πολύτιμο αγαθό: Την ελευθερία. Τότε ήταν αυτό το ζητούμενο. Ο στόχος, ο πόθος αυτού του λαού. Και ο εθελοντισμός ήταν και τότε πρωτοπόρος. Όχι μόνο στους αγώνες για τη δική του ελευθερία.
Όταν η ανθρωπότητα κινδύνευε από ολοκληρωτικά καθεστώτα, πάνω από 30.000 Κύπριοι εθελοντές κατατάχτηκαν στο Κυπριακό Σύνταγμα και την Κυπριακή Εθελοντική Δύναμη, όπως αναφέρεται σε σχετική έκδοση για τη «Συμβολή της Κύπρου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Απ’ αυτούς 660 εθελοντές δεν γύρισαν ποτέ πίσω στην πατρίδα, από τα διάφορα μέτωπα του πολέμου. Έγιναν λίπασμα λευτεριάς στην ξένη γη. Ενώ η δική τους πατρίδα ήταν υπόδουλη, μια αγγλική αποικία. Βρίσκονται θαμμένοι σε 47 κοιμητήρια πολλών ευρωπαϊκών κρατών, για να θυμίζουν το χρέος και την οφειλή των σημερινών εταίρων μας, έναντι της πατρίδας μας και ιδιαίτερα έναντι όλων εκείνων που θυσιάστηκαν για τη δική τους ελευθερία. Ο εθελοντισμός σε κάθε εποχή αξιολογεί τις προτεραιότητες και δρα ανάλογα με τις ανάγκες του τόπου. Μετά την τουρκική εισβολή και τον εκτοπισμό χιλιάδων συμπατριωτών μας προτεραιότητα ήταν η ανακούφιση αυτών των ανθρώπων και των οικογενειών τους, με τη συλλογή και διανομή τροφίμων, ρουχισμού, αλλά και την εξασφάλιση στέγης, πάντα σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους. Να στηρίξει, να δώσει ελπίδα και δύναμη σ’ αυτούς τους ανθρώπους, που από τη μια μέρα στην άλλη έχασαν τα πάντα και έπρεπε να επιβιώσουν, κάτω από τις νέες αντίξοες συνθήκες που τους επιβλήθηκαν με τη βία των όπλων. Τελευταία ήταν η περίοδος της οικονομικής κρίσης από την οποία πολλοί συμπατριώτες μας εξακολουθούν να υποφέρουν μέχρι και σήμερα. Ο ρόλος των εθελοντικών οργανώσεων, του εθελοντισμού γενικότερα, επικεντρώθηκε στην ανακούφιση αυτών των ανθρώπων, που επλήγησαν περισσότερο από την οικονομική κρίση και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Με τη δημιουργία των Κοινωνικών Παντοπωλείων, τις εκστρατείες «Υιοθετήστε μια Οικογένεια» για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα καθώς και την εκστρατεία για τη συλλογή σχολικών ειδών (ένδυσης, υπόδησης, γραφικής ύλης και άλλου εξοπλισμού) για μαθητές που οι οικογένειες τους αδυνατούσαν να τους τα εξασφαλίσουν, ο εθελοντισμός έδωσε το παρών του και στάθηκε αρωγός στους συνανθρώπους μας που είχαν ανάγκη.
Με την ευκαιρία του σημερινού Ετήσιου Συνεδρίου του Παγκύπριου Συντονιστικού Συμβουλίου Εθελοντισμού επέλεξα κάποιες περιόδους σημαντικές για την πορεία του εθελοντικού κινήματος στον τόπο μας, για να αναδείξω την προσφορά του στους εθνικούς και κοινωνικούς αγώνες του λαού μας. Πιστεύω ότι ο εθελοντισμός έχει τις δυνατότητες να προσφέρει ακόμη περισσότερα, με τη στήριξη και την ουσιαστική βοήθεια της Οργανωμένης Πολιτείας, της Νομοθετικής και Εκτελεστικής Εξουσίας.
