Πρόσφατα γιορτάσαμε ως Ελληνισμός την 25η Μαρτίου και 1η Απριλίου δύο «κολυμβήθρες του Σιλωάμ» για όλους μας και σε κάθε μας βήμα αφού η εποχή μας περνά ώρες πολύ δύσκολες, πολύ επικίνδυνες. Τούτες τις γιορτές μας δίδαξαν ως Ελληνισμός πως πρέπει να τις θεωρούμε ως εθνικές και πρέπει να παραμείνουν πάντα η αστείρευτη βρυσομάνα των φρονημάτων μας, των ελπίδων και της αγωνιστικότητάς μας. Χωρίς να θίξω «τα καθ’ ημάς» ας κάνουμε σκέψεις και συγκρίσεις ομοιοτήτων των ημερών του ‘21, του ‘40, του 55 – 59 της ΕΟΚΑ και των σημερινών ημερών μας. Εκείνο που χαρακτήριζε τους παλιούς καλούς καιρούς είναι ότι οι πολίτες αντίκριζαν τον νόμο σαν κάτι πιο πάνω απ’ όλους. Αυτός ήταν ο ανώτατος άρχοντας του κράτους και οι άρχοντες και η αρχοντιά για τον απλό πολίτη ήταν ένα σχολείο. Τώρα εδώ στη μακάρια νήσο Κύπρο, πόσο άλλαξαν οι καιροί, ανένδοτη επιδίωξη του κομματικού συμφέροντος, καταβαράθρωση του πολιτικού βίου, υποκειμενισμοί, φανατισμοί και στενά οικονομικά συμφέροντα. Η εξαθλίωση, η ηθική κατάπτωση και ο εκφυλισμός των αρχών και αξιών επέτρεψε στους λιμοκοντόρους να λυμαίνονται το κράτος. Όσον αφορά τους αδελφούς Ελλαδίτες είναι «δυο κουτσιά» χειρότεροί μας, τα σχόλια περιττεύουν. Τώρα επί των ημερών μας, δικαστήριο απεφάνθη ότι παράνομα το κράτος απέκοπτε τους μισθούς των υπαλλήλων του, τις συντάξεις και άλλα ωφελήματα. Η απόφαση τούτη δεν κρίνεται ως τελεσίδικη καθ’ ότι το κράτος την εφεσίβαλε και αναμένονται εξελίξεις. Οι οργανώσεις των επηρεαζόμενων υπαλλήλων ξεσηκώθηκαν και ζητούν τα δεδουλευμένα τους. Ουδείς πρέπει να αμφιβάλλει ότι τυχόν υιοθέτηση της απόφασης του δικαστηρίου θα οδηγούσε το κράτος σε μια νέα οικονομική κρίση. Δόξα τω Θεώ, σήμερα ψηλά – χαμηλά περνά ο κάθε πολίτης. Αν οδηγήσουμε τον τόπο σε μια νέα οικονομική κρίση, το βέβαιο είναι ότι ο αγώνας για επιβίωση του τόπου μας θα μαραθεί. Ολάκερη η δικαίωση της πατρίδας στέκεται στην ομοψυχία μας, στην ενότητά μας, ένας λαός, μια φωνή. Έχουμε μέσα μας αρκετά γερά σπέρματα αυτοκαταστροφής που παραμονεύουν. Θα είναι βλασφημία αν λέγαμε πως εδώ στην Κύπρο δεν έχουμε αηδείς δημοκόπους, δημαγωγούς κ.λπ. Σεβαστά τα αιτήματα των υπαλλήλων, σεβαστότερη η επιβίωση της Κύπρου μας και προς τούτο καλείται η ΠΑΣΥΔΥ να αποποιηθεί της αξίωσης για καταβολή των δεδουλευμένων των υπαλλήλων, μια πράξη τιμής τούτη η ολόψυχη ενέργεια! Σήμερα, φίλοι μου, στεκόμαστε στην υψηλότερη κορφή της ιστορίας μας, ή θα επιβιώσουμε ως Ελληνισμός ή μακροχρόνια με άλυτο το εθνικό μας θέμα, θα έρθει η τουρκοποίηση της Κύπρου. Τούτη την εποχή ο Τούρκος απειλεί μέρα και νύχτα ολάκερο τον Ελληνισμό. Ως μια βροχή να πέσει πάνω από όλους μας η επιθυμία για επανένωση της Κύπρου μας και όλοι να συμφωνήσουμε ότι αποποιούμεθα τις αξιώσεις για επιστροφή των δεδουλευμένων. Υπεράνω όλων η σωτηρία της Κύπρου. Ου περί χρημάτων ο αγώνας.
