Ο Προκόπης Γεωργίου, πρώην ανώτερος αστυνόμος από τη Λάρνακα, τονίζει τη σημασία της ενότητας στη χώρα μας.
Ο σωστός πολίτης της Κύπρου είναι κατ’ εμέ και σωστός πολίτης του κόσμου. Η γνήσια φιλοπατρία του Νεοκύπριου πρέπει να είναι απαλλαγμένη από νοσηρά εθνικιστικά συμπλέγματα, μιας και ζούμε σε μια χώρα όπου ο πληθυσμός αποτελείται από διάφορες φυλές και θρησκείες, με τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους σε πρωτεύουσα θέση. Στη σημερινή Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, των πολλών εθνοτήτων και ιδιαιτεροτήτων, των ποικίλων δογμάτων και των πολιτιστικών στιγμάτων, η γνήσια πατριδολατρία του Ελληνοκύπριου και του Τουρκοκύπριου, η συνείδηση της φυλετικής και πολιτιστικής ιδιαιτερότητας, θα βοηθήσει αμφότερους να μη χάσουν την ταυτότητά τους, την εθνική τους φυσιογνωμία και την αυθεντική τους φυλετική ταυτότητα. Επομένως, η Κύπρος θα πρέπει σ’ αυτή την υλική υπεροχή της Ευρώπης να αντιτάξει τη δική μας πολιτιστική κληρονομιά και υπεροχή. Θα πρέπει με σεμνότητα, αλλά και υπερηφάνεια, με σεβασμό στην ιστορία αμφοτέρων, Ελλήνων και Τούρκων, να ισχυροποιηθούμε και να ενωθούμε εσωτερικά για να ταξιδεύουμε με το κυπριακό διαβατήριο στην Ευρώπη και όχι με το ευρωπαϊκό στην Κύπρο. Δεν πρέπει με τα όσα υποστηρίζω να υποτιμούμε την οικονομική ευεξία και την πολιτιστική άνοιξη της Νέας Ευρώπης, ούτε πρέπει να αρνούμεθα να υιοθετήσουμε και δημιουργικά να αφομοιώσουμε τα διαχρονικά στοιχεία της ευρωπαϊκής υπεροχής, διότι οτιδήποτε είναι υγιές και αληθινό είναι και διαχρονικό και πανανθρώπινο, άρα ισόβιο και οικουμενικό, κτήμα κάθε ανθρώπου. Τα γεωγραφικά σύνορα των κρατών της Ευρώπης μπορεί να είναι σήμερα τυπικά, είναι όμως διαχρονικά τα πνευματικά τους όρια. Ευχή κάθε ορθοφρονούντα πολίτη, η Τουρκία σύντομα να καταστεί μέλος της μεγάλης οικογένειας της Ενωμένης Ευρώπης, αφού πρώτα συγκατανεύσει και επιλύσει το κυπριακό πρόβλημα. Εμείς, ως Ελληνοκύπριοι, δεν χάσαμε την πίστη μας σε κάθε τι δίκαιο, δεν χάσαμε τον αυτοσεβασμό μας και την αυτοπεποίθησή μας. Ευχή και ελπίδα μας η επιτυχία των επικείμενων συνομιλιών των Αναστασιάδη και Ακιντζί. Τούτη την εποχή, μέσα στο γενικό κλίμα και κύμα των ποικίλων ανακατατάξεων και αμφισβητήσεων, των ανεδαφικών διεκδικήσεων, των εντάσεων και των προκλήσεων, ως Κύπριοι καλούμεθα να δώσουμε στην Ενωμένη Κύπρο μας και το όραμα. Αυτό το όραμα που θα μας οδηγήσει στην επανένωση του νησιού μας, όπου θα ζήσουμε, εν ειρήνη, όλοι οι ενοικούντες σε τούτο το νησί. Αυτό το κυπριακό χώμα, το τρυφερό και σεμνό, δεν μπορεί εύκολα να υποκατασταθεί και αμαχητί να παραδοθεί. Κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, ένας λαός, μια γροθιά, ενωμένοι να αποτινάξουμε το αφόρητο άγος της τουρκικής κατοχής.
Ο σωστός πολίτης της Κύπρου είναι κατ’ εμέ και σωστός πολίτης του κόσμου. Η γνήσια φιλοπατρία του Νεοκύπριου πρέπει να είναι απαλλαγμένη από νοσηρά εθνικιστικά συμπλέγματα, μιας και ζούμε σε μια χώρα όπου ο πληθυσμός αποτελείται από διάφορες φυλές και θρησκείες, με τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους σε πρωτεύουσα θέση. Στη σημερινή Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, των πολλών εθνοτήτων και ιδιαιτεροτήτων, των ποικίλων δογμάτων και των πολιτιστικών στιγμάτων, η γνήσια πατριδολατρία του Ελληνοκύπριου και του Τουρκοκύπριου, η συνείδηση της φυλετικής και πολιτιστικής ιδιαιτερότητας, θα βοηθήσει αμφότερους να μη χάσουν την ταυτότητά τους, την εθνική τους φυσιογνωμία και την αυθεντική τους φυλετική ταυτότητα. Επομένως, η Κύπρος θα πρέπει σ’ αυτή την υλική υπεροχή της Ευρώπης να αντιτάξει τη δική μας πολιτιστική κληρονομιά και υπεροχή. Θα πρέπει με σεμνότητα, αλλά και υπερηφάνεια, με σεβασμό στην ιστορία αμφοτέρων, Ελλήνων και Τούρκων, να ισχυροποιηθούμε και να ενωθούμε εσωτερικά για να ταξιδεύουμε με το κυπριακό διαβατήριο στην Ευρώπη και όχι με το ευρωπαϊκό στην Κύπρο. Δεν πρέπει με τα όσα υποστηρίζω να υποτιμούμε την οικονομική ευεξία και την πολιτιστική άνοιξη της Νέας Ευρώπης, ούτε πρέπει να αρνούμεθα να υιοθετήσουμε και δημιουργικά να αφομοιώσουμε τα διαχρονικά στοιχεία της ευρωπαϊκής υπεροχής, διότι οτιδήποτε είναι υγιές και αληθινό είναι και διαχρονικό και πανανθρώπινο, άρα ισόβιο και οικουμενικό, κτήμα κάθε ανθρώπου. Τα γεωγραφικά σύνορα των κρατών της Ευρώπης μπορεί να είναι σήμερα τυπικά, είναι όμως διαχρονικά τα πνευματικά τους όρια. Ευχή κάθε ορθοφρονούντα πολίτη, η Τουρκία σύντομα να καταστεί μέλος της μεγάλης οικογένειας της Ενωμένης Ευρώπης, αφού πρώτα συγκατανεύσει και επιλύσει το κυπριακό πρόβλημα. Εμείς, ως Ελληνοκύπριοι, δεν χάσαμε την πίστη μας σε κάθε τι δίκαιο, δεν χάσαμε τον αυτοσεβασμό μας και την αυτοπεποίθησή μας. Ευχή και ελπίδα μας η επιτυχία των επικείμενων συνομιλιών των Αναστασιάδη και Ακιντζί. Τούτη την εποχή, μέσα στο γενικό κλίμα και κύμα των ποικίλων ανακατατάξεων και αμφισβητήσεων, των ανεδαφικών διεκδικήσεων, των εντάσεων και των προκλήσεων, ως Κύπριοι καλούμεθα να δώσουμε στην Ενωμένη Κύπρο μας και το όραμα. Αυτό το όραμα που θα μας οδηγήσει στην επανένωση του νησιού μας, όπου θα ζήσουμε, εν ειρήνη, όλοι οι ενοικούντες σε τούτο το νησί. Αυτό το κυπριακό χώμα, το τρυφερό και σεμνό, δεν μπορεί εύκολα να υποκατασταθεί και αμαχητί να παραδοθεί. Κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, ένας λαός, μια γροθιά, ενωμένοι να αποτινάξουμε το αφόρητο άγος της τουρκικής κατοχής.