Μετά τα 45 αρχίζουμε να είμαστε ευπαθείς. Στα 55 επιβάλλεται να αποφασίσουμε αν θέλουμε να έχουμε καλά γεράματα ή όχι. Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι, η υγιής γήρανση είναι στο χέρι μας. «Το πώς θα γεράσουμε είναι κάτι το οποίο εμείς ορίζουμε σε πολύ μεγάλο βαθμό», ανέφερε κατά τη διάρκεια του επιστημονικού συνεδρίου της ΟΣΑΚ που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα ο Γκάι Μπραντενμπούργκερ, συνέταιρος, υπεύθυνος για την Κυβέρνηση & τον δημόσιο τομέα και Υπεύθυνος για τον τομέα της Υγείας στην PwC Λουξεμβούργου. Εξήγησε ότι οι παράγοντες που επηρεάζουν τον τρόπο που γερνά ένας άνθρωπος είναι επί το πλείστον μεταβλητοί και εξαρτώνται από το πώς ζει ο άνθρωπος αυτός καθ’ όλη του τη ζωή και κυρίως από τα 40 του χρόνια και μετά. 

Τα δεδομένα για την Κύπρο αυτή τη στιγμή δεν είναι και τα καλύτερα αφού αν και ως λαός έχουμε ψηλό προσδόκιμο ζωής, τα υγιή μας χρόνια σταματούν γύρω στα 63. 

«Ο μέσος Κύπριος ζει τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του με προβλήματα υγείας», είπε ο κ. Μπραντενμπούργκερ, προσθέτοντας ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία «τα δύο από τα σχεδόν 20 αυτά χρόνια, οι Κύπριοι τα ζουν με προβλήματα υγείας ενώ ακόμα βρίσκονται στην αγορά εργασίας». 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Κουλούμας: Παραδίδει τη σκυτάλη της ΟΣΑΚ αλλά όχι τα όπλα

Αναλύοντας τα δεδομένα εξήγησε: «Στην Κύπρο το προσδόκιμο ζωής είναι για τις γυναίκες τα 83,4 χρόνια και για τους άνδρες τα 79,2 χρόνια. Επίσης, βάσει όλων των μελετών, οι Κύπριοι έχουν υγιή ζωή, δεν παρουσιάζουν δηλαδή ιδιαίτερα προβλήματα υγείας (εκτός απρόοπτων καταστάσεων) κατά μέσο όρο μέχρι τα 63 τους χρόνια (62,5 για τις γυναίκες, 63,1 για τους άνδρες). Αυτό, εάν συγκρίνουμε τον μέσο όρο του προσδόκιμου ζωής με τον μέσο όρο της υγιούς ζωής, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι Κύπριοι ζουν τα τελευταία 19,6 χρόνια της ζωής τους με προβλήματα υγείας. Δηλαδή, από τη στιγμή που το όριο συνταξιοδότησης στην Κύπρο είναι τα 65 χρόνια, σημαίνει ότι ένας Κύπριος τα δύο τελευταία χρόνια κατά τα οποία βρίσκεται στην εργασία, τα ζει με προβλήματα υγείας με ό,τι αυτό συνεπάγεται». 

Προχωρώντας σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες ανέφερε ότι, στο Λουξεμβούργο οι άνθρωποι ζουν τα 19 τελευταία χρόνια της ζωής τους με προβλήματα υγείας, στην Γαλλία 17,7 χρόνια αφού το προσδόκιμο ζωής είναι τα 85,5 χρόνια για τις γυναίκες και τα 79,3 χρόνια για τους άνδρες με τον μέσο όρο υγιών ετών να είναι τα 65,3 χρόνια για τις γυναίκες και τα 63,9 χρόνια για της άνδρες. Στη Σουηδία μόνο τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής τους έχουν οι άνθρωποι, «κατά μέσο όρο πάντα προβλήματα υγείας. Αν καταφέρουμε όλες οι χώρες να πετύχουμε τα δεδομένα της Σουηδίας όπου τα υγιή χρόνια σταματούν στα 72,2 έτη, τότε και η ζωή μας θα είναι καλύτερη και η οικονομική επιβάρυνση των κρατών μας θα είναι κατά πολύ μικρότερη», είπε ο Λουξεμβουργιανός επιστήμονας. 

Υποστήριξε, παράλληλα, ότι «για κάθε ένα χρόνο κατά τον οποίο μειώνονται τα προβληματικά χρόνια των πολιτών, ένα κράτος εξοικονομεί €10 εκατομμύρια. Δηλαδή, εάν η Κύπρος φτάσει στα επίπεδα της Σουηδίας, το οικονομικό όφελος για το κράτος θα είναι γύρω στα €100 εκατομμύρια ετησίως». 

Το κόστος των προβληματικών χρόνων μπορούμε εύκολα να το αντιληφθούμε, εάν απλά λάβουμε υπόψη το κόστος των φαρμάκων που λαμβάνουν οι μη υγιείς ηλικιωμένοι. Όπως προκύπτει από τις ευρωπαϊκές βάσεις δεδομένων, το κάθε άτομο άνω των 65 ετών εκτιμάται ότι λαμβάνει κατά μέσο όρο 13 διαφορετικά χάπια ημερησίως. Σύμφωνα, επίσης, με τις διεθνείς αναφορές, στην Κύπρο, το κάθε ηλικιωμένο άτομο κοστίζει γύρω στις $2.966 ετησίως και με τη γενικότερη γήρανση του πληθυσμού το ποσό αυτό σίγουρα θα ανεβεί τα αμέσως επόμενα χρόνια.

«Ο τρόπος με τον οποίο θα γεράσουμε είναι δική μας επιλογή σε πολύ μεγάλο βαθμό. Εάν ακολουθούμε σωστό τρόπο ζωής, εάν από νωρίς αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τον τρόπο με τον οποίο θέλουμε να περάσουμε τα τελευταία χρόνια της ζωής μας, τότε θα έχουμε καλά αποτελέσματα. Έχουμε την επιλογή να μεγαλώσουμε και να φαινόμαστε μικρότεροι ή να φαινόμαστε πολύ μεγαλύτεροι. Είναι δική μας επιλογή αν λάβουμε υπόψη ότι μόνο το 20% των παραγόντων που οδηγούν σε προβλήματα υγείας στις μεγάλες ηλικίες δεν μπορούν να προληφθούν», τόνισε ο κ. Μπραντενμπούργκερ. 

Στα 55 χρόνια πρέπει να αποφασίσουμε το πώς θα γεράσουμε

«Ενθαρρυντικό σε όλα αυτά, το γεγονός ότι εμείς αποφασίζουμε το πώς θα γεράσουμε», τόνισε ο κ. Μπραντενμπούργκερ και εξήγησε: «Υπάρχουν δύο κατηγορίες παραγόντων που οδηγούν σε μη υγιή γήρανση. Στην πρώτη κατηγορία είναι οι παράγοντες που μπορούν να προληφθούν και σε αυτούς περιλαμβάνονται τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο διαβήτης, η υπέρταση κ.λπ. και στην άλλη, παράγοντες που δεν μπορούν να προληφθούν όπως είναι η αναπόφευκτη μείωση της μυϊκής μάζας, το Αλτσχάιμερ και η νόσος του Πάρκινσον. Οι παράγοντες της πρώτης κατηγορίας, καταλαμβάνουν το 80% των παραγόντων που σήμερα επηρεάζουν τα τελευταία χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου. Η δεύτερη κατηγορία αφορά μόνο το 20%. Άρα κατά 80% μπορούμε να προλάβουμε τα μη υγιή γεράματα». 

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν από τον Λουξεμβουργιανό επιστήμονα, το 30%-45% των ανθρώπων μετά τα 45 αρχίζουν να παρουσιάζουν προβλήματα υγείας, να είναι ευπαθείς. Με την πάροδο των ετών τα ποσοστά αυτά αυξάνονται περισσότερο, κυρίως για τις γυναίκες, αφού εκτιμάται ότι η αύξηση αυτή για την ηλικιακή ομάδα των 65-69 ετών είναι της τάξης του 4%, για την ηλικιακή ομάδα των 70-74 ετών φθάνει το 7%, για την ηλικιακή ομάδα των 75-79 ετών ανεβαίνει στο 9% και για την ομάδα 80 ετών και άνω σκαρφαλώνει στο 16%. 

«Η πρόληψη πρέπει να μας ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας» είπε ο κ. Μπραντενμπούργκερ, αλλά τόνισε, «κάπου γύρω στα 55 πρέπει να αποφασίσουμε το πώς θα γεράσουμε. Για τους παράγοντες που μπορούν να προληφθούν, κλειδί είναι σίγουρα η πρόληψη, για τους παράγοντες που δεν μπορούν να προληφθούν απαιτείται έγκαιρη παρέμβαση». 

Μείωση του στρες, καλή διατροφή, άσκηση, να υπάρχουν στόχοι στη ζωή του ανθρώπου, να δίνεται έμφαση στην οικογένεια και στην κοινωνική δραστηριότητα, συχνή παρακολούθηση από γιατρό και οδοντίατρο. «Όχι πολύ αλκοόλ, όχι διαμονή σε περιοχές με μολυσμένο αέρα. Η γήρανση από μόνη της δεν σημαίνει προβλήματα υγείας. Είναι θέμα επιλογής του καθενός. Πρέπει όλα τα κράτη να βάλουν ως στόχο τους, πρώτα τη μείωση των μη υγιών χρόνων των πολιτών τους και μετά την αύξηση του προσδόκιμου ζωής. Σκεφτείτε πρώτα πώς θα είναι ο κόσμος όταν έχουμε υγιείς ηλικιωμένους. Μετά σκεφτείτε και το οικονομικό όφελος από την υγιή γήρανση του πληθυσμού». 

ΠΡΟΣΟΧΗ

Στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα

Τα όσα ο Γκάι Μπραντενμπούργκερ παρουσίασε κατά τη διάρκεια του συνεδρίου της ΟΣΑΚ με έκαναν να σκεφτώ το «στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα». Όχι πως δεν ξέρουμε όλοι τη σημασία της πρόληψης, του σωστού τρόπου ζωής, της άσκησης, της σωστής διατροφής κ.λπ. Όταν φθάνεις στα επίμαχα ηλικιακά όρια όμως, αρχίζεις να σκέφτεσαι διαφορετικά. Εμείς, βεβαίως, που είμαστε μιας ηλικίας έχουμε προλάβει να παίξουμε στις αλάνες, να «φάμε χώμα» που λέμε. Οι μανάδες μας, μας τάιζαν και όσπρια και λαχανικά και πάνω – κάτω τουλάχιστον στα παιδικά μας χρόνια χωρίς να το ξέρουμε κάναμε πρόληψη. Με τα δικά μας παιδιά τι γίνεται; Στις αλάνες πάντως δεν παίζουν. Το delivery επί το πλείστον δεν προσφέρεται για σωστή διατροφή. Η συνέχεια, ποια θα είναι;