Το όνομα του Σεμπαστιάν Λεκορνί, ακούγεται όλο και πιο έντονα τις τελευταίες μέρες ως πιθανή επιλογή του Εμανουέλ Μακρόν, που θα βγάλει την Γαλλία από το πολιτικό αδιέξοδο.
Με τον πρωθυπουργό Φρανσουά Μπαϊρού να αναμένεται ευρέως να καταψηφιστεί από την Γαλλική Εθνοσυνέλευση τη Δευτέρα, ο 39χρονος πολιτικός και υπουργός Άμυνας θεωρείται ένας από τους πιο ανθεκτικούς και ευέλικτους συνεργάτες του Εμανουέλ Μακρόν, έχοντας επιβιώσει από αλλεπάλληλους ανασχηματισμούς και πολιτικές αναταράξεις από το 2017 έως σήμερα, επισημαίνει το Politico σε δημοσίευμά του.
Πολιτικός επιζών και εκλεκτός του Μακρόν
Γεννημένος στη Νορμανδία, ο Λεκορνί ξεκίνησε την πολιτική του πορεία μόλις στα 19, ως ο νεότερος κοινοβουλευτικός βοηθός της Γαλλίας. Αρχικά ανήκε στους συντηρητικούς «Ρεπουμπλικάνους», όμως με την άνοδο του Μακρόν βρήκε το κατάλληλο έδαφος για να αναδειχθεί. Από το 2017 είναι ο μοναδικός υπουργός που παρέμεινε αδιάλειπτα στην κυβέρνηση, γεγονός που αποδεικνύει την ικανότητά του να ισορροπεί σε δύσκολες συνθήκες και να διατηρεί την εμπιστοσύνη του Προέδρου. Χαρακτηρίζεται ως «πολιτικός επιζών»
Είναι χαρακτηριστικό πώς το βαρύ χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Άμυνας, ο Λεκορνί δεν εγκατέλειψε ποτέ τη Νορμανδία, όπου συνεχίζει να ασκεί ρόλο περιφερειακού συμβούλου, γεγονός που ενισχύει το προφίλ του ως πολιτικού που σέβεται τον τόπο καταγωγής του και επιδιώκει να κρατά ζωντανή επαφή με την καθημερινότητα των συμπολιτών του.
Η διεθνής συγκυρία με τον πόλεμο στην Ουκρανία έφερε τον Λεκορνί σε κομβικό ρόλο καθώς το 2023 προώθησε έναν φιλόδοξο νόμο στρατιωτικού σχεδιασμού, με 413 δισ. ευρώ για την άμυνα έως το 2030. Έτσι, καθιερώθηκε ως το πρόσωπο του γαλλικού επανεξοπλισμού, αφήνοντας ήδη αποτύπωμα στην πολιτική σκηνή.
Η συνεργασία και πολύ καλή σχέση του με τον Γερμανό ομόλογό του, Μπόρις Πιστόριους, έχει κι αυτή την σημασία της, στην ευρύτερη προσπάθεια συγκρότησης ενός γαλλογερμανικού άξονα. Ωστόσο, συχνά δέχεται κριτική ότι «δεν είναι πολύ ευρωπαϊκός στον τρόπο σκέψης του», όπως δήλωσε ένας αξιωματούχος.
Ως ένθερμος υποστηρικτής της γαλλικής κυριαρχίας, ο Λεκορνί έχει εκφράσει μερικές φορές επιφυλάξεις για τα θεσμικά όργανα της ΕΕ, ιδίως για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στις ομιλίες του συχνά αναφέρεται στον αρχιτέκτονα της Πέμπτης Δημοκρατίας Σαρλ ντε Γκωλ και στον υπουργό Άμυνας του ντε Γκωλ, Πιερ Μεσμέρ.
Το χαμηλό προφίλ του Λεκορνί
Παρά το υψηλό αξίωμα, ο Λεκορνί κρατά χαμηλούς τόνους όσον αφορά την προσωπική του ζωή, προτιμώντας να καλλιεργεί την εικόνα ενός διακριτικού τεχνοκράτη.
Στους πολιτικούς κύκλους, όμως, θεωρείται εξαιρετικά ευέλικτος ως άνθρωπος που ξέρει πότε να απαντά και πότε να αποφεύγει δύσκολες ερωτήσεις. Αυτή η ικανότητα, μαζί με την προσπάθειά του να συνδιαλέγεται με διαφορετικά πολιτικά στρατόπεδα ακόμη και σε δείπνα με την ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν, τον καθιστούν πρόσωπο με πολιτικό εκτόπισμα ίσως ευρύτερο από τα στενά όρια των «Μακρονιστών» και των Ρεπουμπλικανών.
Αν και ο ίδιος αρνείται ότι βλέπει τον εαυτό του στην πρωθυπουργία, η συγκυρία ίσως του προσφέρει την ευκαιρία που περίμενε. Ο ανταγωνισμός του με πρόσωπα όπως ο υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλ Νταρμανέν ή ο υπουργός Οικονομίας Ερίκ Λομπάρ είναι δεδομένος, όμως ο Λεκορνί διαθέτει το πλεονέκτημα της μακροχρόνιας εμπιστοσύνης του Μακρόν και μιας ευρύτερης αποδοχής, υπογραμμίζει το Politico.
