Η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές του Φεβρουαρίου δεν αποκλείεται εκτός από τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος στον ιδιωτικό τομέα να έχει να διαχειριστεί και το θέμα της ΑΤΑ, καθώς οι έως τώρα συναντήσεις του υπουργού Εργασίας Κυριάκου Κούσιου για το θέμα δεν επιτρέπουν αισιοδοξία για την επίτευξη συμβιβασμού.

Αυτό διαφάνηκε και κατά τη χθεσινή συνάντηση του υπουργού με τις ηγεσίες των συντεχνιών ΣΕΚ, ΠΕΟ και ΔΕΟΚ, σε συνέχεια των χωριστών συναντήσεων που είχε την προηγούμενη εβδομάδα μαζί τους, αλλά και με τις εργοδοτικές οργανώσεις ΚΕΒΕ και ΟΕΒ.

Χθες, πάντως, ο υπουργός άκουσε εκ νέου τις θέσεις του συνδικαλιστικού κινήματος που, ως γνωστόν, είναι κοινές και αφορούν στην ανάγκη πλήρους αποκατάστασης της ΑΤΑ, εξαιτίας της ακρίβειας που έπληξε την αγοραστική δύναμη των μισθών. Επικαλέστηκαν δε, για υπεράσπιση του αιτήματος τους, και τη μεταβατική συμφωνία που προβλέπει διάλογο για νέα ρύθμιση απόδοσης της ΑΤΑ «στη βάση της φιλοσοφίας της ΑΤΑ».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: 

Σύμφωνα με πληροφορίες του «Φ», συζητήθηκαν και χθες κάποιες σκέψεις του υπουργού Εργασίας και διάφορα σενάρια για το ζήτημα, όπως αυτό για σταδιακή αποκατάσταση της ΑΤΑ, βάσει χρονοδιαγραμμάτων.

Ο υπουργός, αναφέρει η πληροφόρηση του «Φ», δεν έκρυψε τον προβληματισμό του, καθώς αρκετές φορές στη χθεσινή συνάντηση φέρεται να μίλησε για άτεγκτη στάση από πλευράς εργοδοτών, που εξαιτίας και του πληθωρισμού έχουν επαναφέρει από πλευράς τους το πάγιο αίτημα για πλήρη κατάργηση της ΑΤΑ, χαρακτηρίζοντας τον θεσμό αναχρονιστικό και υποστηρίζοντας ότι ανατροφοδοτεί τον πληθωρισμό και πλήττει την ανταγωνιστικότητα. Ενόψει των πιο πάνω, το ενδεχόμενο ο υπουργός να μην καταθέσει καν μεσολαβητική πρόταση και να κηρύξει αδιέξοδο θεωρείται για την ώρα το επικρατέστερο.

Η μεταβατική συμφωνία και η μισή ΑΤΑ

Το ενδεχόμενο η μεταβατική συμφωνία του 2017 για την ΑΤΑ να συνεχιστεί δεν αποκλείεται, ακόμα και σε περίπτωση που ο υπουργός Εργασίας καταθέσει τελικά μεσολαβητική πρόταση, καθώς είναι πιθανόν η πρόταση να μην γίνει δεκτή. Ως γνωστόν, η μεταβατική συμφωνία προβλέπει καταβολή της ΑΤΑ στο 50% της ετήσιας αύξησης του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή την 1η του μήνα εκάστου έτους, νοουμένου ότι το δεύτερο και τρίτο τρίμηνο του προηγούμενου έτους υπάρχει θετικό πρόσημο ανάπτυξης. Προβλέπει ακόμα πως σε περίπτωση που ο Δείκτης Τιμών Καταναλωτή έχει αρνητικό πρόσημο δεν επέρχεται μείωση των μισθών. Τέλος, η μεταβατική συμφωνία, αφού προβλέπει τη διεξαγωγή κοινωνικού διαλόγου για νέα ρύθμιση και συμφωνία καταβολής της ΑΤΑ «στη βάση της φιλοσοφίας της», συμπληρώνει την ίδια ώρα πως «μέχρι την επίτευξη νέας συμφωνίας εφαρμόζονται οι πρόνοιες της παρούσας συμφωνίας». Σε περίπτωση, πάντως, που τα πράγματα δεν αλλάξουν, οι μισθοί λόγω ΑΤΑ αναμένεται να αυξηθούν πέραν του 4%.

ΑΠΟΨΗ

Δύσκολη αλλά αναγκαία

Οι κοινωνικοί εταίροι έχουν δείξει πολλές φορές την ωριμότητά τους στη διαχείριση μεγάλων κρίσεων. Το θέμα της ΑΤΑ, αν και δεν αφορά το σύνολο των εργαζομένων, κρίνεται εντούτοις σοβαρό. Καθώς, όπως σωστά υποστηρίζουν οι συντεχνίες, ο θεσμός επιτρέπει μεταξύ άλλων την ανανέωση συμβάσεων για μεγάλα διαστήματα και αποτρέπει τις εργατικές αναταραχές, αποτελώντας, έτσι, άλλον ένα πυλώνα διατήρησης της εργατικής ειρήνης. Ενόψει και των πιο πάνω, ελπίζεται ότι, στην τελική, είτε θα υπάρξει συμβιβασμός για το ζήτημα, είτε τουλάχιστον οι δύο πλευρές θα συμφωνήσουν να συμβιβαστούν στο προσεχές μέλλον. Το ενδεχόμενο αδιεξόδου προβληματίζει και ανησυχεί έντονα.